ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
«Τι θα πει αφελληνισμός; Εγώ θέλω καλές τρά­πεζες. Δεν με νοιάζει αν είναι γαλλικές, γερμα­νικές, αμερικανικές ή ελληνικές», δήλωσε στη Βουλή ο Γ. Προβόπουλος
Νέο πολίτευμα εγκαθίσταται καθ’ άπασαν την επικράτειαν της ΕΕ: η… «ευρω-λησταρχία»! Οι υπουργοί Οικονομικών των 17 κρατών της Ευρωζώ­νης συζήτησαν τις λεπτομέρειες της νομικής κατοχύρωσης της αρπαγής των καταθέσεων (!) που βρίσκονται στις τράπεζες των αντίστοιχων χωρών, όταν και σε όποιο ποσοστό κρίνουν οι κυβερνήσεις τους κατά περίπτωση, με πρόσχημα την κατάσταση της κάθε τράπεζας και επί της ουσίας αναλόγως των αναγκών του κρατικού προϋπολογισμού. Ο κάθε πρωθυπουργός δηλαδή θα βουτάει από τις καταθέσεις όσα λεφτά του λείπουν! Ληστεία με ευρωπαϊκή εγγύηση!
Οχι μόνο στην Ευρωζώνη, αλλά και στις 27 χώρες της ΕΕ θα επεκταθεί αυτό το υπέροχο καινούργιο καθεστώς της κατάσχεσης τμήματος ή και όλων των καταθέσεων πάνω από κάποιο ποσό. Το έχει ήδη προαναγγείλει ο αρμόδιος επίτροπος επί της Οικονομίας, ο Ολι Ρεν, μιλώντας σε φινλανδικό τηλεοπτικό δίκτυο. Η Κομισιόν ετοιμάζει σχετική οδηγία που θα γίνει νόμος σε όλη την ΕΕ, διακήρυξε.
Καμία αξία δεν έχουν επομένως οι διαβεβαιώσεις που έδωσε στη Βουλή ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ότι «Δεν υπάρχει ο παραμικρός φόβος για κανέναν καταθέτη και καμία κατάθεση ανεξαρτήτως ύψους» στις ελληνικές τράπεζες. Δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε ότι προσωπική του πρόθεση μπορεί να είναι ότι «ουδείς καταθέτης, μικρός, μεσαίος ή μεγάλος, θα χάσει χρήματα» και όντως αυτό έχει γίνει μέχρι τώρα στην Ελλάδα. Από τη στιγμή όμως που η ΕΕ αποφασίζει ότι οι καταθέσεις πάνω από ένα εγγυημένο όριο (που αυτή τη στιγμή ορίζεται προσωρινά στις 100.000 ευρώ) θα κατάσχονται κατά ένα ποσοστό ή και συνολικά, αν η τράπεζα δεν πηγαίνει καλά, πώς θα εγγυηθεί αυτές τις καταθέσεις ο Γιώργος Προβόπουλος; Θα βγει στο… αντάρτικο κατά του Σόιμπλε;
Υπέρ του αφελληνισμού (!) των ελληνικών τραπεζών από πλευράς ιδιοκτησιακού καθεστώτος τάχθηκε στη Βουλή ο διοικητής της ΤτΕ. «Τι θα πει αφελληνισμός; Εγώ θέλω καλές τράπεζες. Δεν με νοιάζει αν είναι γαλλικές, γερμανικές, αμερικανικές ή ελληνικές», δήλωσε, απευθυνόμενος προς τους εμβρόντητους βουλευτές, εκ των οποίων εκείνοι της αντιπολίτευσης των αποδοκίμαζαν.
Δεν σταμάτησε εκεί. «Κατά το ήμισυ δεν είναι ελληνικές. Αν αυτό το διάστημα της μεγάλης κρίσης ήταν ξένα ονόματα, δεν θα ήταν αποκομμένες από τις ξένες αγορές και το θέμα της ρευστότητας που σήμερα αντιμετωπίζουμε, δεν θα υπήρχε. Θα ήταν πολύ καλύτερες οι καταστάσεις!» υπογράμμισε. Μάλιστα. «Θα ήταν πολύ καλύτερες οι καταστάσεις» αν οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονταν εξ ολοκλήρου στα χέρια ξένων και δεν είχαν καν ελληνικά ονόματα! Αφωνος μένει κανείς.
Θρασύτατοι οι τραπεζίτες, όπως αποδεικνύει και το παράδειγμα του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου Πανίκου Δημητριάδη. Δεν τον θέλει η κυπριακή Βουλή – μάλιστα οι επικεφαλής όλων των κοινοβουλευτικών ομάδων αποφάσισαν ομόφωνα τη διενέργεια έρευνας εναντίον του για παραπλάνηση του Κοινοβου­λίου. Δεν τον θέλει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης. Αυτός όμως αρνείται κατηγορηματικά να παραιτηθεί από τη θέση του.
«Εμένα με θέλει η ΕΚΤ!» απάντησε ανερυθρίαστα. Αισθάνεται εκπρόσωπος των κατοχικών δυνάμεων! Εχει δίκιο. «Μην τολμήσετε να πειράξετε τον άνθρωπό μας γιατί θα παραπέμψω την Κύπρο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!» ήταν το νόημα απειλητικής επιστολής που έστειλε ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι στους Κύπριους.