Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Γιάννης Βαρουφάκης: Έτσι, δεν ξεχρεώνουμε (βίντεο) | αἰέν ἀριστεύειν

Γιάννης Βαρουφάκης: Έτσι, δεν ξεχρεώνουμε (βίντεο) | αἰέν ἀριστεύειν

Βαρουφάκης: “Η κυβέρνηση ρίχνει φωτιά στη βενζίνη της ύφεσης”

Τι δήλωσε ο καθηγητής οικονομικής θεωρίας Γιάννης Βαρουφάκης για τα νέα μέτρα. Τι προτείνει για την αντιμετώπιση της ύφεσης .(Vid)
“Η ύφεση θα βαθύνει ακόμη περισσότερο” υποστηρίζει ο Γιάννης Βαρουφάκης.
Ο καθηγητής οικονομικής θεωρίας μίλησε στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 και σχολίασε τα νέα μέτρα. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι ρίχνουν “βενζίνη στη φωτιά της ύφεσης”, συμπληρώνοντας ότι η κυβέρνηση έχει λάθος στόχους.
“Η τραγωδία της Ελλάδας είναι ότι τρία χρόνια τώρα είναι ότι έχουμε λάθους στόχους που προσπαθούσε να τους επιτύχουμε με καταστροφικά μέσα”, δήλωσε χαρακτηριστικά.
“Εδώ και τρία χρόνια έχουμε λάθος στόχους που προσπαθούμε να επιτύχουμε με λάθος μέσα. Η επιμήκυνση είναι παράταση σε μια δανειακή συμφωνία που εξ ορισμού δεν μπορεί να βγει.
Η πτώχευση του ελληνικού δημοσίου γίνεται πιο βαθιά και παρατείνεται στο μέλλον. Κανείς δεν πρόκειται να αγοράσει τα προς ιδιωτικοποίηση φιλέτα στο άμεσο μέλλον. Παρατείνεται κοινώς η καθίζηση της ελληνικής οικονομίας”, ανέφερε.
“Οι Ευρωπαίοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με την πλήρη αποτυχία ενός συστήματος που έχουν επιβάλλει στην Ελλάδα”.
Στη συνέχεια, επανέλαβε τις προτάσεις του:
-Τα χρήματα που θα δοθούν στις τράπεζες να μην καταγραφούν στο ελληνικό δημόσιο χρέος.
-Άμεση διασύνδεση του ρυθμού αποπληρωμών των δανείων μας στην Τρόικα στο ρυθμό. ανάπτυξης της χώρας ή τουλάχιστον στο ρυθμό συρρίκνωσης της χώρας
-Outsourcing των αδιάθετων πόρων του ΕΣΠΑ, ύψους 12 δισ. ευρώ, στην Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία θα αναλάβει τη διενέργεια άμεσων επενδύσεων στην Ελλάδα

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Η τελευταία ευκαιρία για την διαγραφή του ελληνικού χρέους;

 
 
 
 
 
 
Rate This

Τον τελευταίο καιρό, με αναλύσεις και ανταποκρίσεις σε αμερικανικά ΜΜΕ, προβάλλεται όλο και περισσότερο η άποψη για διαγραφή του ελληνικού χρέους ή για περαιτέρω αναδιάρθρωσή του.
Την ίδια στιγμή, σε σχόλια και ραδιοτηλεοπτικές αναφορές, καταγράφεται η προσπάθεια του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, για να προχωρήσουν με ταχύτερους ρυθμούς οι μεταρρυθμίσεις, υπογραμμίζοντας ουσιαστικά το πνεύμα του άρθρου στο περιοδικό TIME περί «τελευταίας ευκαιρίας» της Ελλάδας και για «τιτάνια προσπάθεια» της ελληνικής κυβέρνησης να σωθεί η χώρα.
Όσον αφορά στην παραγραφή του ελληνικού χρέους, ενδεικτικό είναι το άρθρο του καθηγητή Οικονομικών, Καρλ Γουίλαν, στο Forbes.
«Η κατάλληλη αντιμετώπιση του διογκούμενου και μη βιώσιμου ελληνικού χρέους είναι η παραγραφή του και όχι η ενίσχυσή του με νέα δάνεια ή η αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη».
Πρόσφατα, όπως σημειώνει το ΑΠΕ, με άλλο άρθρο του στο ίδιο περιοδικό, είχε υποστηρίξει, ότι οι ηγέτες της Ευρώπης σχεδιάζουν την ελληνική έξοδο από το ευρώ και ότι η προσέγγιση των Ευρωπαίων είναι λανθασμένη. Η Grexit ίσως αποδειχθεί καταστροφική για την Ελλάδα και την Ευρώπη, σημείωσε.
Μεταξύ άλλων, ο Κ. Γουίλαν επισημαίνει τώρα τη σύγχυση μεταξύ της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, εκτιμώντας, ότι «από την κατάσταση στην Ελλάδα αυταπόδεικτα συμπεραίνει κανείς πως μία συντεταγμένη χρεοκοπία μπορεί να λάβει χώρα, ενώ μια χώρα παραμένει μέλος της Ευρωζώνης».
Στη συνέχεια, προσθέτει, ότι «εξάλλου, η Ελλάδα κινείται προς δημοσιονομικό πλεόνασμα, επομένως αν το χρέος της παραγραφεί σε βιώσιμα επίπεδα, είναι δυνατόν να επιστρέψει σε δανεισμό από τις αγορές, έπειτα από βραχύβια βοήθεια από τους εταίρους της».
Ο Κ. Γουίλαν αναφέρει πως εάν η Ελλάδα υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, η χρεοκοπία της θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο από μια συντεταγμένη αναδιάρθρωση εντός του ευρώ. Παρά τα όσα
ελέχθησαν από Ευρωπαίους πολιτικούς περί διαχειρίσιμης ελληνικής χρεοκοπίας, όπως τονίζει, στην πραγματικότητα η χρεοκοπία θα ενέτεινε την κρίση.
Τέλος, διατυπώνει την άποψη, ότι η οικονομική κατάσταση της υπόλοιπης Ευρωζώνης επιτάσσει την παραμονή της Ελλάδας και μια συμφωνία που θα παρεμποδίζει τους Έλληνες πολιτικούς να εγκαταλείψουν μονομερώς την ευρωζώνη. «Ας ελπίσουμε», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά, «ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα αντιληφθούν εγκαίρως το μέγεθος της οικονομικής και πολιτικής αποτυχίας που θα αντιπροσώπευε μια
ελληνική έξοδος.»
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Συνέλευση αφεντικών

snow
Στο θέρετρο του Jackson Hole, ψηλά στα βουνά του Γουαϊόμινγκ των ΗΠΑ θα συγκληθεί και φέτος η «μυστική» συνάντηση των κορυφαίων κεντρικών τραπεζιτών, όπου αποφασίζεται η τύχη ολόκληρου του κόσμου.
Για να φθάσουν στην κεντρική πλατεία οι επισκέπτες της μικρής πόλης Jackson στο Γουαϊόμινγκ του Κάνσας πρέπει να περάσουν κάτω από μία από τις τέσσερις μεγάλες αψίδες, που είναι κατασκευασμένες εξ ολοκλήρου από κέρατα ελαφιού. Το τοπίο είναι ειδυλλιακό και το προτιμούν όσοι θέλουν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, να δουν την άγρια φύση, να κάνουν ορειβασία ή να περπατήσουν στα γύρω βουνά. Αυτές τις ημέρες το θέρετρο Jackson Hole έχει πολλούς επιφανείς επισκέπτες, οι οποίοι ήλθαν επειδή εδώ συγκαλείται όπως και πέρυσι η «μυστική» ετήσια συνάντηση κορυφαίων κεντρικών τραπεζιτών και άλλων παραγόντων με τεράστια επιρροή στην πολιτική και την οικονομία.
Η συνάντηση πραγματοποιείται στις ΗΠΑ επί 35 συναπτά έτη και φέτος γίνεται υπό την αιγίδα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του Κάνσας, που είναι παράρτημα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Στη συνάντηση θα ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας, από τις οποίες άλλες θα ανακοινωθούν άμεσα και άλλες θα γίνουν γνωστές σε βάθος χρόνου.
Αυστηρός έλεγχος
Ελάχιστοι γνωρίζουν ποιοι ακριβώς θα βρίσκονται στο Jackson Hole από σήμερα μέχρι και το Σαββατοκύριακο, αφού η λίστα των καλεσμένων ελέγχεται πολύ αυστηρά και μόνο οι πιο ισχυροί ηγέτες του πλανήτη και οικονομολόγοι με επιρροή καλούνται.
Ανάμεσα στους λίγους που είναι γνωστό ότι θα συμμετέχουν φέτος περιλαμβάνονται ο πρόεδρος της FED Μπεν Μπερνάνκι, ο οποίος συγκεντρώνει τα περισσότερα φώτα της. Θα συμμετέχουν επίσης ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι και ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μέρβιν Κινγκ.
Οι λεπτομέρειες για τα θέματα της ατζέντας είναι επτασφράγιστο μυστικό. Στους οικονομικούς κύκλους όμως είναι γνωστό πως αποτελεί πολύ μεγάλη τιμή να προσκληθεί κάποιος να μιλήσει ενώπιον των κορυφαίων οικονομικών και πολιτικών παραγόντων που θα παρευρίσκονται.
Οι αγορές ζητούν νέα ένεση ρευστότητας από τον Μπερνάνκι
Οταν ο Μπεν Μπερνάνκι θα μιλήσει - σε λίγες μέρες - στη μεγάλη αίθουσα χορού του Jackson Hole κάτω από τη σκιά των βουνών Grand Teton, πολιτικοί, οικονομολόγοι και επενδυτές σε κάθε γωνιά του πλανήτη θα κρέμονται από τα χείλη του, αναζητώντας οτιδήποτε στα λεγόμενά του που να δείχνει ότι η FED θα ρίξει και άλλα χρήματα στην αγορά.
Την πρώτη χρονιά του κ. Ben Bernanke ως διοικητή της Federal Reserve των ΗΠΑ, η ομιλία του στο ετήσιο συνέδριο κεντρικών τραπεζών 2006, στο Jackson Hole, ήταν μία ακαδημαϊκή διάλεξη περί παγκοσμιοποίησης.
Έκτοτε, οι συνθήκες τον έχουν αναγκάσει να δίνει ομιλίες περί στρατηγικής για τη χρηματοπιστωτική κρίση ή για την ύφεση κάθε Αύγουστο. Η φετινή, πιθανότατα, θα είναι η 6η στη σειρά. Το κρίσιμο ζήτημα για το Jackson Hole, όπως και για τη συνεδρίαση επιτοκίων του Σεπτεμβρίου της Fed, είναι κατά πόσον οι παγκόσμιες οικονομικές προοπτικές στοιχειοθετούν μεγαλύτερη ποσοστική χαλάρωση και, αν ναι, ποια επιλογή θα προτιμήσει η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ.
Η πλειονότητα των κεντρικών τραπεζιτών θεώρησε πως η δέσμευση που έλαβε η επιτροπή καθορισμού πιστωτικής πολιτικής, FOMC, τον Αύγουστο, για σταθερά, σχεδόν μηδενικά, επιτόκια έως τα μέσα του 2013 ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει καλό και δύσκολα θα έκανε κακό. Όμως, η Fed έχει πολύ λίγες δυνατότητες για επικοινωνιακούς ελιγμούς τέτοιου είδους πια.
Η πιο δραστική επιλογή θα ήταν να υποσχεθεί έναν νέο κύκλο αγοράς ενεργητικών, την ποσοτική χαλάρωση Νο3, (QE3). Όμως, τα εμπόδια είναι μεγάλα επειδή τα προβλήματα εξόδου από μια τέτοια πολιτική ή διατάραξη των προσδοκιών για τον πληθωρισμό αυξάνονται όσο μεγαλώνει ο ισολογισμός της.
Η FOMC (Federal Open Market Committee) παραμένει αποφασισμένη να αγνοήσει τις πολιτικές επικρίσεις, ωστόσο από Ρεπουμπλικανός που έχουν αποκαλέσει τις αποφάσεις του κ. Bernanke σχεδόν εθνική προδοσία, είχαν επίπτωση στο κόστος και στα πλεονεκτήματα μιας κίνησης. Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν πως οι έντονες πολιτικές επικρίσεις για το QE2 μείωσαν την τελική επίδραση στα yields, ενώ πυροδότησαν φόβους για πιθανή αύξηση του πληθωρισμού.
Αυτό σημαίνει ότι η επιλογή που βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης στη Fed είναι κάποιου είδους κόλπο - να μη διευρυνθεί το μέγεθος του ισολογισμού, αλλά η μέση διάρκεια των ενεργητικών που κατέχει.
Αυτή θα ήταν μια καλή μέθοδος για να γίνει η αποκόμιση των καρπών της ποσοτικής χαλάρωσης -υποχρεώνοντας τους επενδυτές σε αναζήτηση πιο ριψοκίνδυνων ενεργητικών, αλλά μειώνοντας την προσφορά ασφαλών, μακροπρόθεσμων επενδύσεων-, χωρίς το μειονέκτημα της διεύρυνσης του ισολογισμού της τράπεζας.
Τα λόγια του κ. Bernanke ίσως δείξουν πού βρίσκονται τα όρια των κινδύνων και των πλεονεκτημάτων, άρα και τα όρια για το τι είναι διατεθειμένη να κάνει η Fed και τι όχι.

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Λαπαβίτσας-Χάβρει (video)

 
 
 
 
 
 
2 Votes

ΠΩΣ ΠΡΟΚΛΗΘΗΚΕ Η ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ; ΠΩΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ; ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ; ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΘΕΤΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ;




http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=JAb8-MzRpGw
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=JAb8-MzRpGw#!


papaioannou-giannis.net

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Τα… Βατερλό του ΔΝΤ και οι εσωτερικές τριβές


Πέμπτη, 26 Ιούλιος 2012 23:41

Εκτύπωση PDF
dntΛίγοι οργανισμοί προκαλούν τόσο έντονα συναισθήματα όσο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς ότι ελάχιστοι από όσους το μισούν γνωρίζουν ακριβώς τη δράση και το σκοπό του. Η χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 έβγαλε το ΔΝΤ από την αφάνεια και το όνειδος προηγούμενων φιάσκων, ενώ η δημοσιονομική του εξασφάλισε αναβαθμισμένο διεθνή ρόλο.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ιδρύθηκε το 1944, όταν εκπρόσωποι 45 χωρών από όλο τον κόσμο συναντήθηκαν στο Bretton Woods για να θέσουν τις βάσεις μιας νέας οικονομικής τάξης, ελπίζοντας να αποτρέψουν την επανάληψη μιας κρίσης τόσο σοβαρής όσο εκείνη της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του ‘30. Στόχος του ΔΝΤ είναι να προ- ωθήσει τη νομισματική συνεργασία σε διεθνές επίπεδο, να διευκολύνει την ισορροπημένη ανάπτυξη και το παγκόσμιο εμπόριο, να διασφαλίσει τη σταθερότητα των ισοτιμιών και να παράσχει πόρους στα μέλη του που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το ισοζύγιο πληρωμών.
Στην πράξη, όμως, η δράση του Ταμείου έχει προκαλέσει σοβαρότατες επικρίσεις. Με έδρα την Ουάσιγκτον και δομή που δίνει στις οικονομικά ισχυρότερες χώρες μεγαλύτερη επιρροή στις αποφάσεις του, το ΔΝΤ κατηγορείται ότι επιβάλλει τα συμφέροντα του Λευκού Οίκου και των δυτικών επιχειρηματικών κολοσσών ανά τον πλανήτη. Επιπλέον, πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν ότι η εμπλοκή του Ταμείου στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου συνοδεύτηκε στις περισσότερες περιπτώσεις από δραματική αύξηση της φτώχειας και των ασθενειών.

Τα αμέτρητα… παρατράγουδα


Έχει βέβαια ο οργανισμός αυτός και το δικό του Βατερλό, που ήρθε με την εμπλοκή του στην Αργεντινή. Από το 1999 έως το 2001 η χώρα συνήψε μια σειρά από συμφωνίες «διάσωσης» με το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Κατά προσφιλή του τακτική το Ταμείο επέβαλε μέτρα λιτότητας, όπως περικοπή των δημοσίων δαπανών και αύξηση των φόρων, που κλιμάκωσαν την κρίση και τον πανικό. «Σαν τους γιατρούς του Μεσαίωνα που επέμεναν να προκαλούν αιμορραγία στους ασθενείς τους και επαναλάμβαναν τη διαδικασία αυτή, όταν η απώλεια αίματος επιδείνωνε την κατάστασή τους, οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ διέταξαν λιτότητα και περισσότερη λιτότητα, μέχρι το τέλος», έγραφε το 2002 ο Νομπελίστας οικονομολόγος Paul Krugman.


Οι εσφαλμένοι χειρισμοί έφεραν στην Αργεντινή βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, μαζικές πτωχεύσεις, απογείωση της ανεργίας και, τελικά, τη χρεοκοπία. Αυτό θεωρείται το μεγαλύτερο φιάσκο του ΔΝΤ· αλλά δεν είναι το μοναδικό. Οι αναλύσεις που σε τακτά χρονικά διαστήματα δημοσιεύει ο οργανισμός είναι γνωστές για τις κοινοτοπίες και συχνά για την αστοχία τους. Προς τα τέλη του 2007 το Ταμείο παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης στην οικονομική πολιτική της ιρλανδικής κυβέρνησης και προέβλεπε διατηρήσιμη ανάπτυξη για μια χώρα, που τελικά αποδείχτηκε το πρώτο κομμάτι του ντόμινο στην κρίση που σήμερα πλήττει την περιφέρεια της Ευρωζώνης.
Θέλοντας να δείξει ότι έχει διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος, ο οργανισμός ανέλαβε κεντρικό ρόλο στη διεθνή προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης του 2008. Με τα δάνεια που χορήγησε σε χώρες της αναδυόμενης Ευρώπης, επιχείρησε να δημιουργήσει ανάχωμα απέναντι στο ντόμινο που απειλούσε την περιοχή με μια νέα ασιατική κρίση. Όμως, παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο, οι αξιωματούχοι από την Ουάσιγκτον κατέφτασαν και πάλι στις χώρες αυτές με τη γνωστή συνταγή λιτότητας στις βαλίτσες τους. Το σχέδιο πέτυχε στην περίπτωση της Ουγγαρίας, η οποία ανέκτησε την εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών. Αλλά δεν είχε τα ίδια αποτελέσματα στη Ρουμανία, μια χώρα που βυθίστηκε στην πολιτική κρίση εξαιτίας των σκληρών όρων που έθεσε το ΔΝΤ για τη χρηματοδότησή της.

Και οι αποτυχίες του ΔΝΤ δεν σταματούν εδώ. Η ανάμειξή του στην Ελλάδα έχει ως αποτέλεσμα την εμβάθυνση της ύφεσης και το στραγγαλισμό του κοινωνικού κράτος. Φυσικά η ίδια συνταγή εφαρμόζεται και στην Πορτογαλία, με τα γνωστά αποτελέσματα. Μόνο στην Ιρλανδία δούλεψε το μοντέλο του ΔΝΤ και αυτό διότι ο πρόβλημα της χώρας ήταν κατά βάση τραπεζικό και όχι δημοσιονομικό.
Οι κατηγορίες και τα «μαχαιρώματα»
Πάντως οι αποτυχημένες πρακτικές έχουν προκαλέσει εσωτερικές τριβές στο εσωτερικό του Ταμείου. Λίγες ημέρες πριν ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤ, ο Πίτερ Ντόιλ, παραιτήθηκε κατηγορώντας το Ταμείο για «ανικανότητα»... αλλά και για «καταστροφικούς διορισμούς» των επικεφαλής του Ταμείου, συμπεριλαμβανόμενου και αυτού της Κριστίν Λαγκάρντ. Οι κατηγορίες του υψηλόβαθμου οικονομολόγου ο οποίος δεν δίστασε να δηλώσει την ντροπή του που δούλεψε στο ΔΝΤ επί 20 χρόνια, είναι πολύ σημαντικές καθώς κάνουν λόγο για ανικανότητα του διεθνούς οργανισμού της Ουάσιγκτον στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης εφόσον καθυστέρησε πολύ να προειδοποιήσει έγκαιρα.
Υπεύθυνος μάλιστα του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, που χειρίζεται τα προγράμματα διάσωσης της Ελλάδας της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, ο Ντοίλ ανέφερε στην επιστολή παραίτησης του ότι η καθυστέρηση του ΔΝΤ να προειδοποιήσει για το επείγον της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι «αποτυχία πρώτης γραμμής». Ο Ντόιλ αναφέρεται επικριτικά και στην διαδικασία επιλογής των επικεφαλείς του Ταμείου, παλαιό σημείο τριβής μεταξύ Δύσης-που εθιμοτυπικά ορίζει τον Γενικό Διευθυντή- και άλλων κρατών-μελών, λέγοντας ότι οι επιλογές διευθυντών δείχνουν ότι οι αποτυχίες στην εποπτεία της κρίσης γίνονται ολοένα και χειρότερες. Αξιοσημείωτο είναι πάντως ότι η παραίτηση ενός κορυφαίου οικονομολόγου του ΔΝΤ, υπεύθυνου για την Ευρώπη όπου μαίνεται η χειρότερη κρίση εδώ και δεκαετίες, ο οποίος  καταδικάζει αποτυχίες και ανικανότητες του διεθνούς θεσμού που εξουσιάζει σήμερα ευρωπαϊκές χώρες, αποσιωπήθηκε.
Αίσθηση προκάλεσαν και οι δηλώσεις του κ. Παναγιώτη Ρουμελιώτη, πρώην εκπροσώπου της Ελλάδος στο ΔΝΤ και σήμερα μη εκτελεστικού αντιπροέδρου στην Τράπεζα Πειραιώς. Ο κ. Ρουμελιώτης ανέφερε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το ΔΝΤ γνώρισε εξ αρχής ότι το πρόγραμμα στην Ελλάδα δεν θα πετύχαινε. «Γνωρίζαμε στο Ταμείο από την αρχή πως αυτό το πρόγραμμα ήταν αδύνατο να εφαρμοσθεί, καθώς δεν είχαμε ούτε ένα επιτυχές παράδειγμα», επεσήγμανε ο κ. Ρουμελιώτης. Πιο απλά πάρθηκαν μέτρα και η ελληνική κοινωνία βυθίστηκε σε βαθιά ύφεση δίχως αποτέλεσμα. Η συνταγή ήταν καταδικασμένη εξ αρχής να αποτύχει. Παράλληλα ο κ. Ρουμελιώτης επισημαίνει ότι καθώς η Ελλάδα είναι στην Ευρωζώνη, δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα της για να βοηθήσει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της όπως ενθαρρύνονται να κάνουν άλλες χώρες που εντάσσονται σε προγράμματα του ΔΝΤ. Την ίδια ώρα σημείωσε ότι η τρόικα υποτίμησε τις αρνητικές επιδράσεις που θα είχε το φάρμακο της στην ελληνική οικονομία, ενώ καταρρίπτει και τους συνήθεις χαρακτηρισμούς που διατυπώνουν τα στελέχη της τρόικας, περί καθυστέρησης εφαρμογής των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Οι παρεμβάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
Ασιατική κρίση (1997-1998: ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ) Την ώρα που το ντόμινο της ασιατικής κρίσης απειλεί να φτάσει μέχρι την Ιαπωνία, το ΔΝΤ δίνει δάνεια 55 δισ. δολαρίων στην Κορέα, 17 δισ. στην Ταϊλάνδη και 23 δισ. στην Ινδονησία. Είναι η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής διάσωση του ΔΝΤ και συνοδεύεται από το πρόγραμμα που έμεινε γνωστό ως SAP (structural adjustment policies), μέσω του οποίου επιβάλλονται μέτρα λιτότητας όπως η περικοπή των κρατικών δαπανών, η αύξηση των επιτοκίων, η αναδιάρθρωση του χρηματοοικονομικού συστήματος, η ανάκληση αποφάσεων για την προστασία του εμπορίου και η ρευστοποίηση αφερέγγυων επιχειρήσεων. Τα προγράμματα προκαλούν σημαντική υποτίμηση των νομισμάτων, κύμα χρεοκοπιών, δραματική απώλεια θέσεων εργασίας και αύξηση των τιμών στα είδη καθημερινής κρίσης, πυροδοτώντας κοινωνική αναταραχή και βίαιες εκδηλώσεις.
Αργεντινή (1999-2001: ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ) Στα τέλη του 2000 και υπό την απειλή χρεοκοπίας, εξασφαλίζει δάνειο 40 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ. Η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους του οργανισμού θεωρείται αποτυχημένη, κυρίως γιατί επέβαλε τους ίδιους όρους λιτότητας που είχαν χρησιμοποιηθεί και κατά την ασιατική κρίση του ’97. Το 2001 η χώρα δεν αποφεύγει τη χρεοκοπία και το τραπεζικό της σύστημα καταρρέει. Ακολουθούν τρία χρόνια επώδυνης οικονομικής συρρίκνωσης και πολιτικής κρίσης. Με την αποπληρωμή μεγάλου μέρους των δανείων, το 2006, η Αργεντινή κάνει το πρώτο βήμα για την ανάκτηση της οικονομικής της ανεξαρτησίας.
Τουρκία (κατ΄ επανάληψη) Αποτελεί τακτικό «πελάτη» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς έχει λάβει κατ’ επανάληψη δάνεια. Μερικά παραδείγματα αποτελούν τα 4 δισ. δολάρια του 1999, τα 7,5 δισ. δολάρια του 2000 και το 3ετές πρόγραμμα των 10 δισ. δολαρίων που συμφωνήθηκε το 2004. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι η εμπλοκή του στην οικονομία της Τουρκίας έχει στεφθεί από επιτυχία, όμως, εξαιτίας των αυστηρών όρων που θέτει, αποτελεί «κόκκινο πανί» για τους Τούρκους, με αποτέλεσμα οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του οργανισμού να αποτελούν συχνό φαινόμενο. Έτσι, ο Erdogan απέφευγε με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια της τελευταίας οικονομικής κρίσης να προσφύγει στο ΔΝΤ, γνωρίζοντας ότι οι απαιτήσεις του οργανισμού για μειώσεις κρατικών δαπανών και αναδιάρθρωση προϋπολογισμού θα στοίχιζαν πολιτικά και μάλιστα σε μία εποχή που η χώρα διένυε προεκλογική περίοδο.
Ισλανδία (2008: ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ) Ήταν η πρώτη βιομηχανική χώρα που χρειάστηκε τη διάσωση του ΔΝΤ από τη συμφωνία της Βρετανίας το 1976. Υπό την απειλή χρεοκοπίας, η Ισλανδία πήρε δάνειο 2,4 δισ. δολαρίων. Ο οργανισμός, όμως, καθυστερεί την εκταμίευση των δόσεων σε μια εκβιαστική κίνηση που στοχεύει να πιέσει τη χώρα να αποζημιώσει τη Βρετανία και την Ολλανδία για τα χρήματα που έχασαν οι πολίτες τους στις ισλανδικές τράπεζες. Παράλληλα, επιβάλλει σκληρούς όρους, όπως μείωση κατά 10% των δαπανών όλων των υπουργείων και αύξηση των επιτοκίων.
Ουκρανία (2008: ΚΡΙΣΗ) Εν μέσω προβλημάτων ρευστότητας λόγω της κρίσης του 2008, πήρε δάνειο 16,5 δισ. δολαρίων. Όμως, οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για περικοπές δαπανών, πωλήσεις τραπεζών και ενίσχυση του χρηματοοικονομικού συστήματος ενέτειναν την πολιτική κρίση της χώρας. Βλέποντας ότι οι όροι του δεν ακολουθούνται, το ΔΝΤ πάγωσε τη συνεργασία του.
Ουγγαρία (2008) Η αύξηση των επιτοκίων, η κατάργηση του 13ου μισθού στο δημόσιο, η μείωση της 13ης σύνταξης και η περικοπή των δαπανών των υπουργείων ήταν μερικοί από τους όρους που έθεσε το ΔΝΤ για το δάνειο των 25 δισ. δολαρίων.
Λευκορωσία (2008: ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ) Για το ασυνήθιστα μεγάλο (για τα δεδομένα της χώρας) δάνειο των 2,5 δισ. δολαρίων, συμφώνησε να προχωρήσει στην υποτίμηση του νομίσματος κατά 20% και να παγώσει τους μισθούς.
Λετονία (2008: ΑΔΙΕΞΟΔΟ) ΔΝΤ και ΕΕ αποφάσισαν να στηρίξουν από κοινού τη χώρα κατά την κρίση του 2008, με ένα δάνειο 1,7 δισ. δολαρίων. Ενώ οι κινήσεις περικοπής δαπανών ικανοποίησαν τους Ευρωπαίους, το ΔΝΤ θεώρησε ότι η Λετονία δεν επιδεικνύει επαρκή πολιτική βούληση, με αποτέλεσμα να επιβάλει αυστηρότερους όρους. Το ρήγμα ανάμεσα σε ΔΝΤ και ΕΕ προκάλεσε καθυστερήσεις στην εκταμίευση των δόσεων.
Πακιστάν (2008: ΑΔΙΕΞΟΔΟ) Εξασφάλισε δάνειο 7,6 δισ. δολαρίων. Ως αντάλλαγμα αναγκάστηκε να αναστείλει τις επιδοτήσεις σε ενέργεια, πετρέλαιο και λιπάσματα, να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, να αυξήσει τους φόρους και τα επιτόκια.
Σερβία (2009: ΑΝΕΡΓΙΑ) Χρειάστηκε δάνειο 3 δισ. ευρώ για να ξεπεράσει την κρίση του 2008. Για να το εξασφαλίσει συμφώνησε σε σκληρούς όρους, όπως η απώλεια του 1/5 των 70.000 θέσεων εργασίας του δημοσίου τομέα και το πάγωμα των μισθών.
Ρουμανία (2009: ΚΡΙΣΗ) Οι όροι λιτότητας που επέβαλε το ΔΝΤ για το δάνειο των 20 δισ. ευρώ, το 2009, έριξαν την κυβέρνηση της Ρουμανίας, προκαλώντας την αναστολή της εκταμίευσης των δόσεων. Η ροή της χρηματοδότησης φαίνεται να αποκαθίσταται, καθώς η νέα κυβέρνηση ενέκρινε μέτρα όπως η σύνδεση των συντάξεων με τον πληθωρισμό, έναντι του μέσου όρου των μισθών.
Σρι Λάνκα (2009: ΑΝΕΡΓΙΑ) Αν και οι διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα, το ΔΝΤ συμφώνησε να δώσει δάνειο 2,5 δισ. δολαρίων στη Σρι Λάνκα για να αντιμετωπίσει την τελευταία οικονομική κρίση και να ανοικοδομήσει τη χώρα μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου.
Μεξικό (1995: ΦΤΩΧΕΙΑ 50%) Το ΔΝΤ συνεργάστηκε με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για το δάνειο των 30 δισ. δολαρίων που έδωσε το 1995. Ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων που επέβαλε, ο αριθμός των Μεξικανών που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασε το 50% και ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 20%.
Ρωσία (κατ΄ επανάληψη) Το ιστορικό του ΔΝΤ στη Ρωσία δεν είναι το καλύτερο. Η χώρα έλαβε δάνεια τουλάχιστον 20 δισ. δολαρίων από το 1992 έως το 1996 και άλλα 41,5 δισ. δολάρια το 2008, όμως, δεν προχώρησε ποτέ στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Λανθασμένες οικονομικές πολιτικές και κακοδιαχείριση (αφού αρκετά δισ. από τα δάνεια εκλάπησαν), οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Βραζιλία (1998, 2002: ΑΝΕΡΓΙΑ) Έλαβε 41,5 δισ. δολάρια το 1998 και άλλα 30 δισ. δολάρια το 2002. Το ΔΝΤ ζήτησε από τη Βραζιλία να εμφανίσει πλεονασματικό προϋπολογισμό, κάτι που σήμαινε χρόνια περικοπών στις δαπάνες και τις θέσεις εργασίας του δημοσίου.
Βρετανία (1976) Η κατάρρευση της στερλίνας έναντι του δολαρίου το 1976 έριξε τη Βρετανία σε μία οικονομική και πολιτική κίνηση. Η κυβέρνηση των Εργατικών προχώρησε στην ταπεινωτική κίνηση της προσφυγής στο ΔΝΤ (που μέχρι τότε βοηθούσε οικονομικά μόνο χώρες του τρίτου κόσμου) και ζήτησε δάνειο 2,3 δισ. στερλινών. Το τίμημα ήταν βαρύ, καθώς το ΔΝΤ απαίτησε από το Λονδίνο επώδυνες περικοπές κρατικών δαπανών.

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ιδού η αξία κοιτασμάτων (γη και θάλασσα) της Ελλάδας – με σχόλια και βίντεο


Ἀναρτήθηκε στὶς ἀπὸ τὸν/τὴν

 
 
 
 
 
 
1 Votes

Πόσο είναι τελικά το συνολικό εκτιμώμενο ποσό (σε Ευρώ) που κρύβει η ευλογημένη γη και θάλασσα της Ελλάδας, το οποίο πολύ σύντομα, εάν υιοθετηθούν οι κατάλληλες πολιτικές, πρόκειται να οδηγήσει τη χώρα από τη κρίση στην ανάπτυξη, τα φρούτα της οποίας θα πρέπει να διανεμηθούν σε ολόκληρη τη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία;
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Το συνολικό εκτιμώμενο ποσό όπως μας δίνεται από τους επιστήμονες οι οποίοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο να αναδείξουν τα μέσα με τα οποία η χώρα θα πορευτεί από εδώ και στο εξής είναι της τάξης των 1.731.380.000.000, και για όσους αδυνατούν να το… διαβάσουν, να τους πούμε πως είναι της τάξης του ενός τρισεκατομμυρίου εφτακοσίων-τριάντα ενός δισεκατομμυρίων, τριακοσίων ογδόντα εκατομμυρίων ευρώ! Και μόνο λοιπόν η σκέψη πως η χώρα σταυρώνεται για 300… και κάτι δισεκατομμύρια προκαλεί γέλωτα και κλάμα ταυτοχρόνως, το πρώτο διότι στην ουσία το ποσό που «χρωστάμε» δεν αποτελεί παρά… φιστίκια σε σχέση με την αξία του «μαγαζιού-Ελλάδα» με όρους επιχειρηματικούς.
ΠΟΣΟ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΤΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ-ΠΕΝΤΑΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΤΗΣ ΧΡΕΟΥΣ;
Το δεύτερο διότι επί δυόμιση έτη ο Ελληνισμός βρίσκεται επί ξυρού ακμής, χιλιάδες άνθρωποι έχουν αυτοκτονήσει, ενώ εκατομμύρια άλλοι κινούνται πλέον στα όρια της φτώχιας και της ανεργίας μόνο και μόνο μία πολιτικής ολιγωρίας δεκαετιών… (προσοχή: αυτό δεν σημαίνει πως δεν είμαστε έτοιμοι να προσυπογράψουμε το 90% των προβλεπόμενων του… μνημονίου, αρκεί αυτό να μας έδινε τον απαραίτητο χρόνο για να μη «πεθάνουμε» στο χειρουργικό τραπέζι – όπως φαίνεται πως θα συμβεί πολύ σύντομα)…
Και επανερχόμαστε στο θέμα μας: Ερώτημα πρώτο, ποιος τα λέει όλα αυτά; Απάντηση: Υπάρχουν δημοσιευμένες μελέτες επιστημόνων (και οποιοσδήποτε γνωρίζει τι σημαίνει ακριβώς μία επιστημονική δημοσίευση θα αντιλαμβάνεται το πόσο βασανιστικά έχει τεθεί στη… βάσανο της κριτικής πριν αυτή φτάσει στις σελίδες ενός επιστημονικού περιοδικού). Ενδεικτικά λοιπόν θα αναφέρουμε για τον κάθε κακόπιστο την εργασία των καθηγητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Τσιραμπίδη και Φιλιππίδη, η οποία δημοσιεύτηκε πριν από μόλις δύο μήνες (στις 20 Ιουνίου 2012) σε επιστημονικό περιοδικό του χώρου: Journal of Environmental Science and Engineering B 1 (2012) Formerly part of Journal of Environmental Science and Engineering, ISSN 1934-8932 Received: February 14, 2012 / Accepted: March 27, 2012 / Published: June 20, 2012.
Οι καθηγητές με τη μελέτη τους με τίτλο: «Energy Mineral Resources of Greece» (Ο Ορυκτός Πλούτος της Ελλάδας) είναι αφοπλιστικοί τόσο με τη μεθοδολογική τους προσέγγιση όσο και με τα στοιχεία που χρησιμοποιούν αλλά και με τα αποτελέσματα τα οποία παρουσιάζουν. Για να μη κουράζουμε δε τους φίλους αναγνώστες, οι οποίοι δεν είναι ειδικοί με το αντικείμενο, ερχόμαστε στο… ψητό: Σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη, στην κατηγορία των ορυκτών και μεταλλευμάτων τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη βιομηχανία η χώρα μας, με τα έως τώρα εκτιμώμενα στοιχεία διαθέτει κοιτάσματα συνολικής αξίας 60 δισεκατομμυρίων 100 εκατομμυρίων ευρώ, όχι και άσχημα αλλά όχι και αρκετά θα έλεγε κάποιος…
Στην κατηγορία ενεργειακών πηγών (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, λιγνίτης και… ουράνιο) η αξία των έως σήμερα εκτιμώμενων κοιτασμάτων ανέρχεται στο… ευτελές ποσό του 1 τρισεκατομμυρίου πεντακοσίων 98.650.000.000. Τέλος, στην κατηγορία των μεταλλευμάτων όπως Νικέλιο, Χρώμιο, Χαλκός και Χρυσός, η αξία τους κυμαίνεται στα 72.030.000.000.
Να σημειωθεί πως οι τιμές των ορυκτών και μετάλλων στηρίζονται στην ισοτιμία 1 ευρώ / $1,45 ενώ των υδρογονανθράκων στην ισοτιμία 1 ευρώ / $1,30. Και επειδή μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις ο παρακάτω χάρτης, που συνοδεύει την δημοσίευση των καθηγητών Τσιραμπίδη και Φιλιππίδη είναι αποκαλυπτικός για τον πλούτο που κρύβεται στα ελληνικά… σεντούκια και ο οποίος περιμένει μία κυβέρνηση αποτελούμενη από Έλληνες και όχι από ελληνόφωνους όχι για να… εκποιηθεί αλλά για να αξιοποιηθεί.
Κλείνουμε το σύντομο αυτό σημείωμα υπογραμμίζοντας πως όλα τα ποσά αυτά σχετίζονται μόνο με τηνΕΚΤΙΜΩΜΕΝΗ αξία των κοιτασμάτων – τα οποία είναι σχεδόν σίγουρο πως θα είναι μεγαλύτερα των εκτιμήσεων (όπως συμβαίνει σχεδόν νομοτελειακά σε όλες τις περιπτώσεις, όσο… σκάβεις, βρίσκεις) – και δεν συμπεριλαμβάνουν σε καμία περίπτωση:

>την προστιθέμενη αξία που θα δημιουργηθεί από τις άμεσες επενδύσεις (ελληνικές και ξένες) στον κάθε τομέα ξεχωριστά αλλά και στο ευρύτερο πλαίσιο ανάπτυξης μίας περιοχής ή ενός πεδίου (agglomeration)
>δεν συμπεριλαμβάνει σε καμία περίπτωση τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, οι οποίες μόνο στον τομέα των υδρογονανθράκων θα πρέπει να μετρηθούν σε εκατοντάδες χιλιάδες (τόσο για ξένους όσο και για Έλληνες)
>δεν συμπεριλαμβάνει φυσικά το ποσό που θα προκύψει για το κράτος από τις εισφορές από την μισθοδοσία όλων των νέων αυτών θέσεων εργασίας – οι οποίες δεν θα είναι δυνατόν να φοροδιαφύγουν.
>Δεν συμπεριλαμβάνει το ποσό που πρόκειται να εξοικονομηθεί από την σταδιακή και εν μέρει απεξάρτηση από τις εισαγωγές σε συγκεκριμένα προϊόντα και πρώτες ύλες (import substitution).
>Δεν συμπεριλαμβάνει τέλος τα κοιτάσματα της Κύπρου, του έτερου πυλώνα του Ελληνισμού.

Σύμφωνα δε με εκτιμήσεις του καθηγητή Φώσκολου, η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος, πολύ σύντομα πρόκειται να αποκτήσουν το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα της Ευρώπης, ενώ η χώρα μας στην ουσία θα έχει την ευκαιρία – εάν χειριστεί το ζήτημα με υπευθυνότητα – που είχε η Νορβηγία πριν από δεκαετίες και την οποία αξιοποίησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο…
Μήπως όλα αυτά ακούγονται υπερβολικά; Το σίγουρο είναι πως η αλήθεια θα φανεί πολύ σύντομα… αφού είναι γνωστό πως πριν το φως υπάρχει το μεγαλύτερο σκοτάδι…
Η ανακήρυξη δε της ΑΟΖ θα αποτελέσει το πρώτο και καθοριστικό βήμα για τη νέα αυγή του Ελληνισμού ύστερα από οχτώ αιώνες δουλοπρέπειας και αποικιοκρατίας (ας έχουμε πάντα στο νου μας πως η πτώση του Ελληνισμού δεν συντελέστηκε το 1453 αλλά το… 1204, οι Οθωμανοί απλά ασέλγησαν σε πτώμα).
http://www.defence-point.gr/news/?p=56029
ΣΧΟΛΙΟ JFG (JusticeForGreece): ΕΑΝ ΑΚΟΜΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΤΙΣ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ, ΜΕΤΡΩΝ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΛΠ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΗΝ ΧΑΓΗ :
“ εκτός των άλλων, η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες δυτικές χώρες, οι οποίες διαθέτουν ακόμα μεγάλη δημόσια περιουσία, ανεκμετάλλευτο πλούσιο υπέδαφος,  πολύ κερδοφόρες κοινωφελείς εταιρείες στην ιδιοκτησία του κράτους (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΗ κλπ) και έχει σημαντικούς τομείς στην Οικονομία της (τουρισμός, ναυτιλία, ποιοτικά γεωργικά προϊόντα), οι οποίοι δεν έχουν ουσιαστικά το φόβο του μισθολογικού ανταγωνισμού εκ μέρους των αναπτυσσόμενων χωρών (Κίνα, Ινδία, Ρωσία κλπ) – όπως συμβαίνει με τις γερμανικές και άλλες βιομηχανίες. Συνεπώς, όπως ισχυρίστηκα, εύκολα μπορούσε κανείς να κάνει θαύματα εκμεταλλευόμενος αυτά και όλα τα άλλα πλεονεκτήματα της χώρας, τα οποία μάλιστα ενισχύονται περαιτέρω και από τα προνόμια που η Ευρωζώνη παρέχει (ελεύθερη διακίνηση προσώπων και εμπορευμάτων, κοινό νόμισμα, κονδύλια από τα διαρθρωτικά κοινοτικά ταμεία κλπ) και όχι να χρεοκοπήσει, όπως έλεγε συνεχώς ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του, από την αρπαγή της εξουσίας και έπειτα.
Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ανεκμετάλλευτο πλούσιο υπεδάφος, έγινε πια δεκτό και από τον κ.  Παπανδρέου, καθώς διέταξε την έναρξη ερευνών  για εξόρυξη πετρελαίου σε τρεις περιοχές της χώρας.  Μόνο που οι σχετικές μελέτες προϋπήρχαν, αλλά  ο κ. Παπανδρέου τις δέχτηκε μόνο αφού παραχώρησε την εθνική κυριαρχία και αφαίρεσε από την Ελλάδα την ασυλία τόσο της υπάρχουσας, όσο και της μελλοντικής περιουσίας της.
Σε άρθρο τους του 1978, οι FINANCIAL TIMES έγραψαν (Βιομηχανική Επιθεώρηση 1978, σελ. 257):
«Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, ο εκτεταμένος ορυκτός της πλούτος, θα εφοδιάσει την κοινή αγορά με μεγάλη ποσότητα πρώτων υλών, που θα συμβάλλουν στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της Κοινότητας ως προς πολλά προϊόντα.» http://www.antibaro.gr/node/1385
Παπανδρέου 11 Δεκεμβρίου 2009 : Δέν έχει πετρέλαιο η Ελλάδα!!

700 δις ευρώ μπορεί να πάρει άμεσα η Ελλάδα από τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων των δικαιωμάτων εξόρυξης και εκμετάλλευσης πετρελαίου και φυσικού αερίου σε Ιόνιο και Αιγαίο http://filopatria.wordpress.com/
Πρόεδρος Δημοκρατίας  05/01/2012  Παπούλιας: «Αφησαμε τόσα χρόνια έναν θησαυρό κοιμώμενο» Μίλησε για μεγάλη καθυστέρηση στις έρευνες για υδρογονάνθρακεςhttp://www.tovima.gr/politics/article/?aid=437659
Εμφανίζουν το ξεπούλημα του ορυκτού μας πλούτου ως… σωτηρία! http://www.tsantiri.gr/ethnika-themata/emfanizoun-to-xepoulima-tou-oriktou-mas-ploutou-os-sotiria.html
Επί της ευκαιρίας, προσκομίζω ενδεικτικά και μερικά άλλα στοιχεία για τον υπόλοιπο ορυκτό πλούτο της χώρας, όπως, Lignite, Bauxite and Aluminium, Manganese, Nickel, Magnesium, Chromite, Radon, Osmium, Uranium, Gold etc “Η ελλαδα δεν εχει ορυκτο πλουτο” λενε….”Η ελλαδα ειναι φτωχη  χωρα”…http://zaharakis.blogspot.com/2011/09/blog-post_5152.html
Πέραν τούτου όμως, δεν πρέπει να ξεχάσουμε την στρατηγική  θέση της χώρας  στο παγκόσμιο χάρτη και τα πλεονεκτήματα που αυτή προσφέρει, καθώς και το γεγονός  ότι η Ελλάδα δεν έχει απλά ναυτιλία, αλλά είναι  παγκόσμια δύναμη σε αυτό τον κλάδο :
“According to the Bureau of Transportation Statistics and the World Factbook, the Greek maritime fleet is today the largest in the world, with 3,099 vessels of 1000 Tonnes or more (December 13, 2007) accounting for 18% of the world’s fleet capacity. About half of the vessels fly the Greek flag and the remainder mainly flags of convenience. Greek vessels consist about half of total EU tonnage and created 7.6% of Greece‘s GDP in 2007 (about 17 billion euros).[1] Thus Greece is the largest shipping-nation in the world with a total of 141,931,000 metric tons deadweight (DWT).[30] In terms of ship categories, Greece ranks first in both tankers and dry bulk carriers, fourth in the number of containers, and fourth in other ships. In the 1970s Greece was even bigger with circa 5000 ships.”http://en.wikipedia.org/wiki/Merchant_Navy
Να όμως, που εντελώς “συμπτωματικά”, λόγω των διαδοχικών αλλαγών του ονόματος, των αρμοδιοτήτων, των υπουργών  κλπ.,  ακριβώς το υπουργείο ναυτιλίας έχει υποστεί το μεγαλύτερο πλήγμα από το 2009 και έπειτα.
Συνεπώς, από τη μήνυσή μου και το αποδεικτικό της υλικό, αναπόσπαστο μέρος του οποίου είναι και τα προαναφερόμενα, σαφέστατα προκύπτει και πέραν πάσης αμφιβολίας αποδεικνύεται ότι, η κατάσταση των δημοσιονομικών της χώρας  ήταν καλύτερη και από εκείνη την οποία προεκλογικά ο κ. Παπανδρέου παρουσίαζε, ότι λεφτά όντως υπήρχαν, ότι η προαναγγελμένη αναπτυξιακή πολιτική του ΠΑΣΟΚ  ήταν υλοποιήσιμη  και εφικτή,  ότι η ελληνική κρίση ήταν δόλια και τεχνητή και ότι δεν υπήρχε ποτέ κανένας, μα κανένας πραγματικός λόγος να μιλήσει κάποιος για χρεοκοπία της Ελλάδας .
Τέλος, αποδεικνύεται και ότι η προσφυγή στη Τρόικα δεν ήταν απαραίτητη αλλά προεπιλογή / επιθυμία  και στόχος του κ. Παπανδρέου, ο οποίος μάλιστα , όταν χωρίς καμία εξουσιοδότηση προσέφυγε σε αυτήν και παραιτήθηκε  από την ασυλία της περιουσίας της  Ελλάδας, υπάρχουσα και μελλοντική, ήξερε πολύ καλά ποιά ήταν αυτή.  
Σε κάθε περίπτωση όμως,
ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 
μόνο η αξιοποίηση της τεράστιας πολιτιστικής της κληρονομίας, ήταν  υπεραρκετή  και ικανή, να βγάλει την Ελλάδα από τα όποια οικονομικά προβλήματα, πραγματικά ή φανταστικά, και απαγόρευε στον καθένα να συζητήσει περί της αναπόφευκτης χρεοκοπίας της.  Ο κ. Παπανδρέου όμως, όχι μόνο ότι “αγνόησε “  και αυτό το πλεονέκτημα, αλλά  με τη πολιτική του  έβλαψε και αυτόν τον θησαυρό.  Πόσο στοίχισε η δυσφήμηση της χώρας και όλα τα υπόλοιπα κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει.
Και μια που μιλάμε για την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας, δεν μπορώ να μην αναφέρω πόσο οδυνηρό ήταν για μας, να βλέπουμε από την μία, ολόκληρο αμερικάνικο λαό να τιμά την τεράστια προσφορά της Ελλάδας γιορτάζοντας από το 1987 και έπειτα, την εθνική μας γιορτή ως δική του, και από την άλλη, τον
” Έλληνα” πρωθυπουργό να προδίδει εμάς, τη χώρα, τη δημοκρατία και όλα τα ιδανικά μας και να μην μπορούμε ούτε να τον εμποδίσουμε ούτε να τον  τιμωρήσουμε. Τραγικό. 
Δείτε το σχετικό αμερικανικό νόμο Celebration of Greek and American Democracy εδώ:http://www.scribd.com/doc/60077840/PUBLIC-LAW-99-532-OCT-27-1986  και εδώ Since 1987, Greek Independence Day is A National Day of Celebration of Greek and American Democracy την πρώτη  προκήρυξη του προέδρου των ΗΠΑ, με την οποία ενεργοποιήθηκε ο νόμος περί του εορτασμού της 25ης Μαρτίου ως ημέρα Ελληνικής και Αμερικανικής Δημοκρατίας. ” απόσπασμα από την Καταγγελία Σαλεμή στον Εισαγγελέα του ΔΠΔ (ICC)
Δείτε επίσης : 
Το πρόβλημα της Ελλάδας λύνεται μέσα σε έναν μήνα… ,  Ρεβέκκα Κοροβίλα κατά Παπανδρέου λόγω μην αξιοποίησης του ορυκτού πλούτουΟρυκτός πλούτος της Ελλάδας: Εθνική έκθεση για την Επιτροπή Αειφόρου Ανάπτυξης του ΟΗΕ,  Ο Ορυκτός πλούτος της Ελλάδας: Νέες αποκαλύψεις σε πρακτικά της Βουλής,  Hillary’s remark about Greece,  Το ελληνικό χρέος δεν είναι οικονομικό πρόβλημα… Είναι δικαστικό πρόβλημα. ,  Προς τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICC): ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !,   “ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ” αυτοί, “Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ” εμείς ! Για να δούμε ποιος θα νικήσει τελικά …
ΚΥΡΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ , ΚΥΡΙΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ : ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΣΑΣ;;; 

ΑΚΡΙΒΗ ΠΛΑΝΗ

Η συζητηση για την παραταση του χρονου δημοσιονομικής προσαρμογής με αφορμή τις επισκέψεις του Α. Σαμαρά σε Βερολίνο και Παρίσι, στο επίκεντρο της σημερινής επισκόπησης
«Ακριβή πλάνη» είναι ο τίτλος εκτενούς σχολίου στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung που σημειώνει:

«Η συζητηση μονοπωλείται και πάλι από εκείνους που εμφανίζονται βέβαιοι ότι δεν μπορεί να προχωρήσει με τους Έλληνες και το ευρώ. Πολιτικοί των (γερμανών) Χριστιανοκοινωνιστών και Φιλελευθέρων θέλουν να απαλλαγούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από τους Έλληνες ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες απλά απορρίπτουν νέα βοήθεια. Όλα αυτά δημιουργούν μια ολέθρια εντύπωση στις αρχές μιας εβδομάδας όπου ο έλληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται το Βερολίνο και το Παρίσι, την εντύπωση ότι όλες οι προσπάθειες είναι μάταιες και πως εκτός από τους Έλληνες κανένας άλλος δεν έχει να χάσει κάτι. Πρόκειται όμως για πλάνη. Για μια ακριβη πλάνη».

«Είναι γεγονός», σημειώνει η εφημερίδα, «ότι όποιος ασχολείται με τις λεπτομέρειες της ελληνικής κρίσης απελπίζεται εύκολα. (…) Καλύτερα να είχε μείνει κλειστή η πύλη της νομισματικής ένωσης για μια τέτοια χώρα. Τώρα όμως είναι εντός, και έτσι το ερώτημα τίθεται διαφορετικά. Τα πιθανά κόστη ενδεχόμενης πρώτης εξόδου μιας χώρας μέλους από το ευρώ είναι τόσο μεγάλα, που αξίζουν ακόμη πολλές προσπάθειες για να παραμείνουν οι Έλληνες στην ΟΝΕ».

Η εφημερίδα σημειώνει ότι οι σημαντικότερες επιπτώσεις ενός τέτοιου βήματος θα ήταν, κατά πρώτον, ότι το ελληνικό κράτος και η οικονομία της θα οδηγούνταν στο χάος. Το χειρότερο όμως θα ήταν ο κίνδυνος μετάδοσης και σε άλλες αδύναμες χώρες. Οι υπέρμαχοι της εξόδου πιστεύουν ότι χωρίς το ελληνικό βάρος η νομισματική ένωση θα μπορούσε να ‘ανθίσει’. Το πιθανότερο όμως θα ήταν οι πρωταγωνιστές των αγορών να ‘στήσουν έναν τελικό’ και με τις Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία».

Η εφημερίδα αναφέρεται στην υποτιθέμενη νέα τρύπα των 2,5 δις που αποκαλύφθηκε το Σαββατοκύριακο, «λιγότερο από το 1/1000 του γερμανικού ετήσιου ΑΕΠ», όπως σημειώνει. Στην οικονομία, συνεχίζει, όλα είναι και θέμα ψυχολογίας. «Η Αμερική έχει ένα χρέος που ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ της αλλά διαλύει τις όποιες αμφιβολίες για το δολάριο».

Να δοθεί χρόνος και χρήμα

«Οι Έλληνες πέτυχαν αρκετά τα δυο τελευταία χρόνια», γράφει στη συνέχεια η εφημερίδα, σημειώνοντας ότι θα πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. (…) «Εάν ο Σαμαράς προσπαθεί να ξεγελάσει ή διστάζει, τότε όντως η χώρα δεν μπορεί να κρατηθεί στο ευρώ. (…) Αλλά καταρχήν οι εταίροι θα πρέπει να του δώσουν ένα χρόνο καιρό αλλά και χρήματα για να βάλει τη χώρα και πάλι στο σωστό δρόμο – ακόμη και με σκληρές απειλές».

«Μπορεί να αμφιβάλει κανείς για το εάν ο Σαμαράς είναι ο κατάλληλος για αυτή τη δουλειά», καταλήγει το δημοσίευμα, επισημαίνοντας ότι «είναι ένα πρόσωπο του παλιού συστήματος. (…) Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο Σαμαράς είναι η τελευταία σφαίρα στο όπλο των Ελλήνων. Και το γνωρίζουν αυτό δεδομένου ότι τον προτίμησαν από τον αριστερό λαϊκιστή Αλέξη Τσίπρα, από φόβο μήπως όντως τελείωνε το θέμα του ευρώ. Ας ελπίσουμε να έχουν αντιληφθεί όλοι τη σοβαρότητα της κατάστασης».
Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου
D.Welle

''Τhe New Daily Mail''
Newsroom
Αναδημοσίευση απο http://thenewmail.blogspot.com/ 

Νέο τραπεζικό σύστημα στη Σερβία! Το ΔΝΤ σε κατάσταση πανικού...

Δευτέρα, 20 Αυγούστου 2012

Μοιράσου με τους φίλους σου :
Της Μαργαρίτας Ισιδώρου. 

Οι σοσιαλιστές της Σερβίας εγκαταλείπουν το τραπεζικό σύστημα του ευρωπαϊκού μοντέλου και προκαλούν τις έντονες διαμαρτυρίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου! Παραιτήθηκε ο Dejan Soskic, πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας Σερβίας, ενώ η θητεία του έληγε το 2016!
Στην Ευρώπη και ειδικότερα στα Βαλκάνια έχουμε την πρώτη πολιτική απάντηση και αντίδραση στη Τραπεζική Δικτατορία, με νόμο που ψήφισε η...
Σερβική Βουλή!
Η είδηση θάβεται από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και δημοσιογράφους και ίσως αναγκαστούν να μιλήσουν για αυτή την εξέγερση της Σερβίας, μιας και τώρα το ΔΝΤ εκφράστηκε δημόσια εναντίον ενός νόμου που ψήφισε δημοκρατικά η Βουλή της Σερβίας και εναντίον του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Ivica Dacic.
Με τον νέο νόμο η Τράπεζα της Σερβίας υποχρεώνεται να λειτουργεί σε όφελος της εθνικής οικονομίας και των αναγκών του Σερβικού λαού και να μην τηρεί τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του ΔΝΤ και των διεθνών κερδοσκόπων!
Πρόκειται για ενέργεια της Σερβικής Βουλής που υπερασπίζεται το σύνολο της χώρας και είναι φυσιολογική η αντίδραση της Ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ, αφού εκτιμούν ότι η Σερβία αναστατώνει κυριολεκτικά την διεθνή τραπεζική «σταθερότητα»!
Τώρα ένα τεράστιο αγκάθι, η Σερβία, υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προλάβει νέες αποφάσεις σαν της Σερβίας από Ιταλία και Ισπανία. Για την Ελλάδα δεν ανησυχούν οι διεθνείς κερδοσκόποι, μιας και έχουν εγκαταστήσει μια συγκυβέρνηση δωσίλογων!
Η απόφαση της Σερβίας δείχνει πως υπάρχουν ακόμη κάποιοι κι αυτοί στην Περιφέρεια του συστήματος, που τολμούν να εναντιωθούν στην Αυτού Μεγαλειότητα της κερδοσκοπίας, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα!
 

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Η Πυραμίδα και το Σύνδρομο

20/08/2012
Photo: catcin up@Flickr
Photo: catcin up@Flickr
1 εικόνα
Το Πρόγραμμα 24 Ημερών δεν υιοθετήθηκε, όπως και δεν περίμενα να υιοθετηθεί – προφανώς. Έτσι, σήμερα ξημερώνει η 20ή Αυγούστου ως αποφράς ημέρα. Σήμερα, το ελληνικό δημόσιο θα στείλει 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ως αποπληρωμή ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που είχε στην κατοχή της η ΕΚΤ και, έτσι, η κυβέρνησή μας χάνει και το τελευταίο διαπραγματευτικό της χαρτί απέναντι στον άξονα Βερολίνου-Φραγκφούρτης, με το οποίο θα μπορούσε να πιέσει για την σωτηρία της χώρας.
Τώρα πια θυμίζουμε, ως χώρα, την Blanche του Streetcar Named Desire – ελληνιστί, σε απίστευτα κακή μετάφραση, το Λεωφορείον ο Πόθος: «I have always relied on the kindness of strangers» ήταν τα τελευταία της λόγια, όπως θα θυμάστε (παραφράζοντας: «Και τώρα βασιζόμαστε την γενναιοδωρία των ξένων”). Δεν θα επαναλάβω αυτά που έλεγα εδώ. Απλά θα επισημάνω κάποια νέα στοιχεία (α) για το που βρέθηκαν αυτά τα χρήματα, για να δοθούν στην ΕΚΤ, και (β) για την καταστροφική πορεία που επέλεξε να ακολουθήσει η κυβέρνηση μιμούμενη πλήρως τις προηγούμενες δύο κυβερνήσεις.
Πυραμιδικά δάνεια
Πυραμίδες λέγονται τα χρηματοδοτικά σχήματα τα οποία είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα καταρρεύσουν καθώς βασίζονται στην αρχή ότι οι εισπράττοντες εισπράττουν ποσά που ο «κύκλος» εκείνων που πληρώνουν κάποια στιγμή κλείνει και, τότε, καταρρέει όλη η πυραμίδα. Πάρτε για παράδειγμα τον Bernie Madoff, τρόφιμο αμερικανικών φυλακών σήμερα. Όταν οι επενδύσεις που είχε κάνει για λογαριασμό πελατών του δεν πήγαν καλά, εκείνος επέλεξε να μη πει την αλήθεια. Αντί να ανακοινώσει ζημίες, ανακοίνωσε δυσανάλογα υψηλά κέρδη. Έτσι, προσέλκυσε νέους επενδυτές, οι οποίοι του εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους, με αποτέλεσμα να τα χρησιμοποιήσει για να αποπληρώσει όσους από τους προηγούμενους πελάτες (των οποίων τα χρήματα συρρίκνωσε) ήθελαν να ρευστοποιήσουν τα «κέρδη» τους. Κ.ο.κ. έως ότου η κατάρρευση του 2008 έκανε όλους τους πελάτες να ζητήσουν τα χρήματά τους πίσω, οπότε και αποκαλύφθηκε η πυραμίδα-απάτη του Madoff.
Κάτι αντίστοιχο κάνει και η ΕΚΤ σήμερα: Δημιουργεί συνθήκες πυραμιδικής χρηματοδότησης του... εαυτού της με θύματα όλη την Ευρωζώνη και, ειδικότερα, τους έλληνες φορολογούμενους. Επειδή η κατηγορία είναι βαριά, απαιτείται να είμαι σαφέστερος. Σήμερα, 20η Αυγούστου, λήγει ένα ομόλογο έκδοσης του ελληνικού δημοσίου. Ένα μεγάλο πακέτο, ονομαστικής αξίας 3,2 δις, αυτής της έκδοσης ανήκει στην ΕΚΤ. Γιατί; Επειδή το καλοκαίρι του 2010, σε μια αποτυχημένη προσπάθεια αναχαίτησης της πτώχευσης της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, η ΕΚΤ αγόραζε, δεύτερο χέρι, ομόλογα αυτών των κρατών. Σήμερα ένα τα ελληνικά ομόλογα λήγει. Και η ΕΚΤ ζητά τα χρήματά της στο ακέραιο, αντίθετα με τους ιδιώτες, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες που είχαν αγοράσει από αυτά τα ομόλογα και οι οποίοι (με τραγικότερα θύματα τους μικρο-ομολογιούχους) εξαναγκάστηκαν, από το εγκληματικό PSI [1] των Παπαδήμου-Βενιζέλου, να δεχθούν κούρεμα αυτών των ομολόγων της τάξης του 54% ως προς την ονομαστική και του 75% ως προς την διαχρονική τους αξία.  Στην βάση του «τσαμπουκά», η ΕΚΤ απαίτησε, και πέτυχε, την εξαίρεση των δικών της ομολόγων από κούρεμα. Δεδομένου μάλιστα ότι τα ομόλογα αυτά τα αγόρασε κοψοτιμής (περίπου στο 70%) της ονομαστικής αξίας τους, το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο σήμερα θα τα αποπληρώσει στο 100% της ονομαστικής τους αξίας (3,2 δις) σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα εισπράξει έως σήμερα το απόγευμα κέρδος 900 εκατομμυρίων ευρώ από την πτωχευμένη χώρα μας. Σκεφτείτε το: Μια Κεντρική Τράπεζα η οποία δανείζει με επιτόκιο 0,75% τις πτωχευμένες τράπεζες της Ευρωζώνης, απαιτεί επιτόκιο 30% από δοσοληψίες με το χρέος του πτωχευμένου ελληνικού δημοσίου!
Τον περασμένο Μάιο, και πάλι το δημόσιό μας δανείστηκε (4 δις εκείνη τη φορά) για να αποπληρώσει ένα άλλο ομόλογο κατοχής της ΕΚΤ. Τότε, τα χρήματα τα είχαμε δανειστεί από το EFSF (το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας). Όμως, από τότε, για λόγους που εξήγησα εδώ, το Βερολίνο επιβάλει στάση δανεισμού από το Μνημόνιο 2 στην Ελλάδα έως ότου «συμμορφωθεί προς τα υποδείξεις»... του Μνημονίου 2. Άρα, το δημόσιο δεν έχει πλέον πρόσβαση (μέχρι νεωτέρας από την τρόικα, που θα μας παραδώσει τον χρησμό της τον Σεπτέμβρη) στα Μνημονιακά δάνεια. Και η αποπληρωμή του ποσού των 3,2 δις που γίνεται σήμερα, πως χρηματοδοτείται; Μέσω μιας κλασικής πυραμίδας δημιουργίας της ΕΚΤ, είναι η θλιβερή απάντηση. Παρακολουθείστε πως λειτουργεί:
Τον Ιούλιο, η ΕΚΤ ουσιαστικά ανακοίνωσε ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι πτωχευμένες και, άρα, δεν δέχεται από αυτές εχέγγυα για να τις δανείζει. Αν άφηνε το θέμα εκεί, η ιστορία θα είχε λήξει: οι τράπεζες θα κατέβαζαν ρολλά και η θέση μας στο ευρώ θα ήταν... παρελθούσα. Παράλληλα, τα 3,2 δις που λαμβάνει από το εληνικό δημόσιο η ΕΚΤ σήμερα θα εξαϋλώνονταν... Για να μην συμβεί τίποτα από αυτά, η ΕΚΤ έκλεισε το μάτι στην Τράπεζα της Ελλάδος, επιτρέποντάς της να δέχεται εκείνη ως εχέγγυα περιουσιακά στοιχεία των ελληνικών τραπεζών που, επισήμως, η ΕΚΤ (της οποίας η Τράπεζα της Ελλάδος αποτελεί οργανικό μέρος) δεν θα άγγιζε ούτε με γάντια και να τις δανείζει με ευρώ κοπής της...ΕΚΤ.
Αφού λοιπόν άναψε αυτό το πράσινο φως, η κυβέρνησή μας, αποφασισμένη όπως είναι να παίζει τον ρόλο του υποδειγματικού κρατούμενου, ανακοίνωσε ότι, στις 14 Αυγούστου, όσο εμείς οι θνητοί βρισκόμασταν σε διακοπές, θα εκδώσει 4 δις ευρώ χρέος, υπό την μορφή των λεγόμενων έντοκων γραμματίων τρίμηνης διάρκειας. Ποιος τρελλός αγοράζει τέτοια γραμμάτια; Μα οι πτωχευμένες ελληνικές τράπεζες βέβαια, οι οποίες παίρνουν αυτά τα γραμμάτια, τα δίνουν στην Κεντρική Τράπεζα ως εχέγγυα, δανείζονται 4 δις από την ΕΚΤ με 0,75% από αυτήν ενώ, παράλληλα, χρεώνουν το ελληνικό δημόσιο 4% για την «εξυπηρέτηση». Και τι τα κάνει τα χρήματα που πήρε το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο από την ΕΚΤ, μέσω των πτωχευμένων ελληνικών τραπεζών; Τα αποδίδει στην... ΕΚΤ βεβαίως!
Εν κατακλείδι, η ΕΚΤ επιδίδεται στην δημιουργία ενός πυραμιδικού δανείου με την συμμετοχή του πτωχευμένου δημοσίου μας και των πτωχευμέων ελληνικών τραπεζών. Μέσα από αυτή την ανακύκλωση χρέους, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η αύξηση του χρέους του ελληνικού δημοσίου και των ελληνικών τραπεζών στην ΕΚΤ. Και μην νομίζετε ότι αυτό αφορά μόνο την Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, εντός του Αυγούστου, μια ακριβώς αντίστοιχη περίπτωση πυραμιδικού δανεισμού εκτυλίχτηκε στην Ιταλία και στην Ισπανία, ύψους 8 δις και 6 δις αντίστοιχα. Γιατί πυραμιδικού; Επειδή, όπως και στην περίπτωση του Bernie Madoff, αυτού του είδους το χρηματοδοτικό σχήμα είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει. Και ποιος θα σηκώσει το βάρος της κατάρρευσης; Στην περίπτωση Madoff το σήκωσαν οι επενδυτές που δεν πρόλαβαν να βγάλουν τα χρήματά τους. Στην περίπτωση της Ευρωζώνης, θα το σηκώσουν οι φορολογούμενοι, βορρά και νότου, που θα κληθούν να πληρώσουν τα αβάστακτα χρέη που δημιουργεί η ευρωζωνική πυραμίδα που αποτελεί την ραχοκοκκαλιά των μηχανισμών «διάσωσής» μας.
Το σύνδρομο Παπακωνσταντίνου
Το ίδιον του τζογατζόρου είναι η ανορθολογική πίστη στην ικανότητά του να «ρεφάρει», κόντρα στην θεωρία των πιθανοτήτων. Κάτι αντίστοιχο χαρακτήρισε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου κατά την διάρκεια της υπουργίας τους στην Πλατεία Συντάγματος. Μερικούς μήνες αφότου έγινε υπουργός Οικονομικών, το φθινόπωρο του 2009, η μαθηματική σχέση που κρατούσε το δημόσιο χρέος στα όρια της βιωσιμότητας κατέρρευσε. Για να το πω απλά, το δημόσιο χρέος μιας χώρας, για να είναι βιώσιμο, απαιτεί την ισοδυναμία δύο αριθμών: του ρυθμού αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ (δηλαδή του εθνικού εισοδήματος χωρίς να λαμβάνουμε υπ’ όψη τον πληθωρισμό) και του επιτοκίου με το οποίο δανείζεται το δημόσιο. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το γιατί: Αν το ΑΕΠ αυξάνεται κατά 5% και το επιτόκιο δεν διαφέρει πολύ (π.χ. ισούται με 4,2%), τότε το εθνικό εισόδημα (σε ευρώ) αυξάνεται πιο γρήγορα από το χρέος κι έτσι μπορεί να εξυπηρετείται. Στην περίοδο 2000-2008, το ΑΕΠ αυξανόταν (χωρίς να λάβουμε υπ’ όψη τον πληθωρισμό) με ρυθμό άνω του 5% ενώ το επιτόκιο ήταν μόλις 3,5% - να γιατί δεν υπήρχε κρίση χρέους εκείνη την εποχή. Όταν όμως η διεθνής κατάρρευση του 2008 έριξε τον ρυθμό αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ στο 0% και χαμηλότερα, και, από τον Νοέμβρη του 2009, τα επιτόκια δανεισμού άρχισαν να ξεπερνούν το 6%, η υπόθεση είχε λήξει: το ελληνικό δημόσιο πτώχευσε.
Ως ένας τζογαδόρος της πολιτικής οικονομίας, ο κ. Παπακωνσταντίνου επέλεξε να στοιχηματίσει το μέλλον της χώρας στην προσδοκία ότι θα «ρεφάρουμε». Ότι, δηλαδή, αν κερδίσουμε χρόνο δανειζόμενοι ακόμα πιο πολλά, η ρουλέτα της ζωής θα καθόταν στο σωστό «νούμερο» και, έτσι, κάποια στιγμή πριν την κατάρρευση, το επιτόκο δανεισμού θα έπεφτε κάτω από τον ρυθμό ανάπτυξης του ονομαστικού ΑΕΠ της χώρας. Αυτό που ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν κατάλαβε ποτέ είναι ότι οι πιθανότητες να «ρεφάρει» μια χώρα, μία μακροοικονομία, σε καιρούς διεθνούς οικονομικής καθίζησης, είναι ακριβώς μηδέν (αντίθετα με τον ανόητο τον τζογαδόρο ο οποίος έχει κάποιες μικρές, έστω και απειροελάχιστες, πιθανότητες να ρεφάρει). Δεδομένου μάλιστα ότι αυτά τα νέα δάνεια, τις νέες επιμηκύνσεις, τα «κερδίζαμε» με προϋπόθεση την δραστική μείωση δαπανών και αύξηση φόρων (που βάθαιναν την Ύφεση), το στοίχημα ήταν χαμένο πριν καταγραφεί. Όταν ένα δημόσιο έχει πτωχεύσει, τα νέα δάνεια και οι επιμηκύνσεις απλά εγγυώνται (ιδίως όταν ακολουθούνται από αυστηρότητα/λιτότητα μεγατόνων) την ακόμα πιο εντυπωσιακή πτώχευση σε μια μελλοντική στιγμή όπου ο κοινωνικός και οικονομικός ιστός της χώρας θα είναι πολύ αδύνατος για να την σηκώσει.
Από τότε ο κ. Παπακωνσταντίνου απεβλήθη από την ελίτ της εξουσίας – αρχικά από τον κ. Βενιζέλο και κατόπιν ολοκληρωτικά μετά τις εκλογές του Μαϊου. Όμως το Σύνδρομο Παπακωνσταντίνου καλά κρατεί. Μάλιστα, ο πολιτικός που το στηλίτευε σήμερα είναι πρωθυπουργός της χώρας και το ενστερνίζεται τα μέγιστα. Γιατί τί άλλο θεμελιώνει την στρατηγική επιλογή του πρωθυπουργού, του κ. Σαμαρά, να ζητά επιμήκυνση δύο ετών σήμερα παρά το Σύνδρομο Παπακωνσταντίνου: ας κερδίσουμε άλλα δυο χρόνια κι έχει ο Θεός!
Ασέλγεια
Όποιος έχει επαφή με την πραγματικότητα στην Γερμανία, στην Ολλανδία, στην Αυστρία και στην Φινλανδία (δηλαδή στις πλεονασματικές χώρες που θα αποφασίσουν την τύχη μας), γνωρίζει το μέγιστο κακό που έχει κάνει στην πατρίδα μας, και στην εικόνα της, το Σύνδρομο Παπακωνσταντίνου. Όταν ενέκριναν οι Βουλές τους ένα δάνειο 110 δις, οι πολίτες τους θεώρησαν το ποσό τεράστιο και αρκετό για μια χώρα σαν την Ελλάδα. Όταν μετά από ενάμιση χρόνο ενέκριναν άλλα 130 δις, το έκαναν με δαγκωμένα τα χείλη. Το Σύνδρομο Παπακωνσταντίνου αμέλησε το απλό γεγονός ότι τόσο η «βοήθεια» των εταίρων όσο και τα μέτρα λιτότητας πρέπει από την πρώτη φορά να είναι έτσι δομημένα που να αρκούν. Η στρατηγική να πάρουμε ένα πακέτο τώρα και μετά, που θα πάει, θα μας δώσουν κι άλλα, θα μείνει στην ιστορία ως το λάθος ολκής το οποίο στέρησε το όνειρο από μια ολόκληρη γενιά. Αν τον Μάιο του 2010 η τότε κυβέρνηση είχε καθήκον να μην αποδεχθεί ένα πακέτο που δεν θα αρκούσε, τον Αύγουστο του 2012 δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να ακολουθούμε την ίδια στρατηγική, να πέφτουμε θύματα του ίδου Συνδρόμου. Αυτό που κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά τώρα, να συμμετέχει στα πυραμιδικά δάνεια υπέρ της ΕΚΤ ώστε να ζητά μια διετή επιμήκυνση (που η ίδια γνωρίζει ότι σε δύο χρόνια θα μεγαλώσει την μαύρη τρύπα που έχουμε σήμερα), αποτελεί ασέλγεια επί της αποδυναμωμένης, αποσαθρωμένης, απογοητευμένης ελληνικής κοινωνίας. Τόσο απλά.
Περιληπτικά
Η Κρίση της Ευρωζώνης οδήγησε τον μόνο σοβαρό ευρωζωνικό θεσμό που έχουμε, την ΕΚΤ, σε ένα προσβλητικά πυραμιδικό σχήμα χρηματοδότητης πτωχευμένων κρατών όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ιταλία κλπ. με στόχο την διατήρηση της πλάνης ότι τέτοια σχήματα μπορούν να διαιωνίζονται. Η πραγματικότητα είναι ότι, όπως όλες οι πυραμίδες, το σχήμα που επιβάλει η ΕΚΤ σε μια άβουλη ελληνική κυβέρνηση είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει. Γιατί συμμετέχει η ελληνική κυβέρνηση σε αυτήν την οφθαλμοφανή απάτη; Επειδή διακατέχεται από το Σύνδρομο Παπακωνσταντίνου (ας κερδίσουμε λίγο χρόνο μπας και, στο μεταξύ, «ρεφάρουμε»), αρνούμενη να μάθει το πολύ βασικό μάθημα της αριθμητικής και της ιστορίας ότι η επιμήκυνση μιας δημοσιονομικής πτώχευσης αποτελεί ασέλγεια πάνω σε εκείνους που θα κληθούν να καταβάλουν το κόστος της.

[1] Γιατί εγκληματικό το PSI; Επειδή είναι η πρώτη φορά στην οικονομική ιστορία της ανθρωπότητας που ένα κράτος πτωχεύει (δηλαδή κουρεύει τα ομόλογά του) και, την ίδια στιγμή, καταφέρνει να αυξήσει το χρέος του! Θέλει όντως «ταλέντο» ένα τέτοιο «επίτευγμα».

Το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη "Κρίσης λεξιλόγιο" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ του Εθνους μου! ΝΟ 1: Ο κύριος «340,75» Ιωάννης Στουρνάρας

Bookmark and Share

Του Οδυσσέα Τηλιγάδα.  «Ἡ πολιτική ζωή εἶναι ὅπως τά παγόβουνα. Αὐτό πού φαίνεται εἶναι ἕνα πολλοστημόριο τοῦ πραγματικοῦ. Τό κύριο σῶμα εἶναι ὑποβρύχιο – παζάρια, συναλλαγές, ἑλιγμοί. Καί ὁ κοσμάκης, διαβάζοντας αὐτά πού οἱ ἀφεντάδες του θέλουνε νά διαβάζει, νομίζει καί πώς μπορεῖ νά κρίνει. Σάμπως νά διέθετε τά πραγματικά δεδομένα!»
Αυτά έγραφε κάποτε ο Άγγελος Τερζάκης στις Προσωπικές του σημειώσεις!!!
ΣυνΕλληνίδες, συνΈλληνες, η Ελλάδα προδόθηκε ξανά!!!
Χρόνια τώρα η χώρα πάσχει από πολιτική ανεπάρκεια και σήμερα, υπό συνθήκες πλέον κατοχής, βρίσκεται ίσως στην πιο επικίνδυνη στιγμή μετά την ίδρυσή της ως ανεξάρτητο κράτος το 1947.
Ως Έθνος βιώνουμε μιά εποχή ολομέτωπης επίθεσης και βρισκόμαστε στο στόχαστρο μιάς διεθνούς πλεκτάνης αετονύχηδων οικονομικών τρομοκρατών που με όργανα ανέντιμους, διεφθαρμένους και επίορκους μωροφιλόδοξους ελληνόφωνους ενδοτικότατους πολιτικούς και μη, ρουφώντας την οποιαδήποτε ικμάδα του Λαού μας, από μιά κατάπτυστη προαποφασισμένη συνθήκη πένθους, οδήγησαν το υπέροχο Έθνος μας στον διεθνή διασυρμό, την χλεύη, την φτώχια, την ανυποληψία, την ταπείνωση και τον επικείμενο αφανισμό του αφού έχουμε να κάνουμε με την μαζικότερη δολοφονία αθώων ανθρώπων που έγινε ποτέ στον κόσμο εν καιρώ ειρήνης!!!
Αυτό αποκαλύπτει ότι πρόκειται για την πιό αποτρόπαια μορφή τυραννικού καθεστώτος και εμείς, ως Έλληνες το γένος και μη υποτελείς, ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ τη σαπίλα του επικίνδυνου για το Έθνος συστήματος των  γραικύλων και επειδή βλέπουμε τους ίδιους μηχανισμούς να οδηγούν την παγκόσμιο κοινότητα σε ανθρωπιστικό Αρμαγεδδώνα αναζητάμε άφθαρτους και έντιμους ηγέτες που θα σπάσουν αυτό το απόστημα του παγκόσμιου οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος που, επενδύοντας στην απόγνωση, οδηγεί την ανθρωπότητα στα κρεματόρια των διεθνών τοκογλύφων υπό το προσωπείο των αγορών, του ΔΝΤ και των λοιπών «σωτήρων».
Βέβαια εμείς, έχοντας υπ’ όψιν μας την ρήση του Θουκυδίδη: «οὗ τοῖς ἄρχειν βουλομένοις μέμφομαι, ἀλλά τοῖς ὑπακούειν ἐτοιμοτέροις οὔσιν» (Δέν κατηγορῶ αὐτούς πού θέλουν νά κυβερνοῦν ἀλλά ἐκείνους πού εἶναι ἕτοιμοι νά τούς ὑπακούσουν), δυστυχώς δεν εκπλησσόμεθα πλέον κανένας μας το ότι οι κυβερνώντες την Ελλάδα (χρόνια τώρα) παίρνουν βραβείο ενδοτισμού και προδοσίας αφού την αποσύνδεση Πολιτικής-Ηθικής, που διακήρυξε ο Μακιαβέλι υπό το δόγμα: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» (the end justifies the means) φαίνεται ότι την έχουν κάνει αποδεκτή.
Τώρα πληροφορούμεθα και επισήμως αυτό που όλοι γνωρίζαμε και οι οδηγήσαντες αυτόν τον τόπο στην κατρακύλα απέκλειαν με διάφορες πομπώδεις δηλώσεις τους και διά της πλύσεως του εγκεφάλου, μέσω των επιστρατευμένων καθεστωτικών ΜΜΕ των κοτζαμπάσηδων  τραπεζιτών και των καναλαρχών, προκειμένου ο κόσμος να πειστεί περί των φαιδρεπίφαιδρων περιούσιων επιλογών που επέβαλε στο Έθνος μας, άλλη μία φορά, η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΝ ΚΟΛΛΑΡΩΝ.
Δεδομένες είναι, επί τους παρόντος, οι απορίες για σκιές και φαντάσματα και μάλιστα πριν από τις πρόβες της μεγάλης πρεμιέρας της κυβέρνησης. Μιάς λοβοτομημένης κυβέρνησης που την πήρε ο πρώτος άνεμος. Μιάς κυβέρνησης που δεν μπορεί να κρατήσει ψηλά τον ποδόγυρο της φθαρμένης φορεσιάς της, για να μην σέρνεται στα λασπόνερα της διαπλοκής. Μιάς κυβέρνησης που άρχισε να υφαίνει ψευδαισθήσεις στους αδειανούς αργαλειούς της ανθρωπιστικής κρίσης υπό τις υποδείξεις Νεοταξίτικων μοδιστράδικων που προσθέτουν ή αφαιρούν μπαλώματα για να μπορούν να δείξουν τα σκιάχτρα τους στην πασαρέλα. Τα ξέφτια όμως της ανεπάρκειάς της και του βρώμικου παιχνιδιού της προκαλούν την οργή μας και θα οδηγήσουν τον Λαό στην αναπόφευκτη πλέον ΕΞΕΓΕΡΣΗ.
Προσεγγίζοντας τους εθελόδουλους ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ενός Λαού διαβλέπουμε ότι επιδιώκουν να μας επιβάλουν έναν έναν τους εκλεκτούς του Νεοταξικού ιμπεριαλισμού και τους εντός των τειχών, μεταμφιεσμένους σε Έλληνες πεμπτοφαλαγγίτες του, όπου και αν αυτοί λάθρα βιώνουν και ιχνηλατώντας την εμπροσθοφυλακή των επερχομένων στρατευμάτων κατοχής καταγράφουμε την μέχρι σήμερα προσχεδιασμένη πορεία τους η οποία τελεί υπό την έγκριση, προστασία, αν όχι και την προτροπή, ενός εκ των εκκολαπτόντων την διαφθορά, «δανειστού για το κωλόσπιτο, κατά Γιαννόπουλο», Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας του οποίου ο ρόλος είναι περίεργος αν όχι ύποπτος για την συνέχιση της υπάρξεως του Ελληνικού Έθνους.
Καταγινόμενοι πρωτίστως με τον εκ των κορυφαίων συμμετεχόντων στον κυβερνητικό θίασο της Ελληνικής τραγωδίας, Υπουργό των Οικονομικών κύριο Ιωάννη Στουρνάρα ο οποίος, αφού υπήρξε ο εκ των μοιραίων καταστροφέων της Ελληνικής Οικονομίας και ο εκ των τεκτόνων του κράτους δολοφόνου, επιβραβευόμενος  για τα επιτεύγματά του  καλείται σήμερα ως ο σωτήρας πάντων. Τι ειρωνεία αλήθεια και τι εμπαιγμός για το Έθνος των Ελλήνων!!! Τί ύβρις!!!
Και ποιός είναι ο φέρελπης νέος «Τσάρος», όχι τυχαία από την αστέρευτη πηγή στελεχών του ΠΑΣΟΚ, Υπουργός των Οικονομικών στην κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ο ως υπηρεσιακός υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας στην κυβέρνηση του κυρίου Παναγιώτη Πικραμμένου;  Περί τούτου λαλεί το βαρύγδουπο βιογραφικό σημείωμα του κυρίου Ιωάννου Στουρνάρα το οποίο, μεταξύ των άλλων, πέραν των όσων θα προσθέσουμε εμείς, περιλαμβάνει και τα εξής:
Εργάστηκε ως Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (1986-1989) σε θέματα Δημοσίων Επιχειρήσεων και Εισοδηματικής Πολιτικής και της Τράπεζας της Ελλάδος (1989-1994) σε θέματα Νομισματικής Πολιτικής. Την περίοδο εκείνη εκπροσωπούσε την Τράπεζα της Ελλάδος ως αναπληρωματικό μέλος στις Συνόδους των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Επίσης είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) [τότε που με εντολή του Σημίτη εξευτέλισαν και την δραχμή και τις ελληνικές περιουσίες οδηγώντας την Ελληνική οικονομία στα τάρταρα].
Από το 1994 έως το 1997 ήταν Αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ενώ ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000.
Από τον Ιούλιο του 2000 μέχρι τον Μάρτιο του 2004 διορίστηκε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών από τον Οκτώβριο του 2000. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Εμπορική Τράπεζα συνήψε στρατηγική συμμαχία με τη Γαλλική Τράπεζα Credit Agricole [η οποία ροκάνισε δολίως τα αποθεματικά των ως μετόχων Ασφαλιστικών Ταμείων].
Για τα έργα και τις ημέρες του κυρίου  Ιωάννου Στουρνάρα, ενδεικτικά καταθέτουμε:
1) Στις 18-05-2001, με Αριθμό Πρωτοκόλλου: Κ. 3161 έλαβε εντολή από τον τότε Πρωθυπουργό κύριο Κώστα Σημίτη, τον χαρακτηρισθέντα ως «Αρχιερέα της Διαπλοκής», να ερευνήσει καταγγελία του Διευθυντού Διαχείρισης Επενδυτικών Κεφαλαίων κυρίου Στέφανου Τσίπα, σχετικά με το ότι οι επί σειρά ετών ισολογισμοί της Τραπέζης ήταν πλασματικοί και εικονικοί, εξαπατώντας έτσι Εγχώριους και Διεθνείς Επενδυτές.
Ο κύριος Ιωάννης Στουρνάρας, προς βλάβη της Εθνικής μας Οικονομίας αγνοώντας σκανδαλωδώς την προαναφερθείσα ρητή εντολή του τέως Πρωθυπουργού και παρά τα όσα ρητώς επιτάσσει ο θεσμικός εποπτικός και ελεγκτικός του ρόλος, ΟΥΔΕΝ έπραξε, κατά τα οριζόμενα από τα άρθρα 106 παράγραφο 2 και 107 παράγραφο 1 του Συντάγματος, ώστε εγχώριοι και Διεθνείς Επενδυτές [κυρίως των Η.Π.Α και του Ηνωμένου Βασιλείου] να προστατευθούν από ένα πιστωτικό ίδρυμα, όπως η ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., που επί σειρά ετών και δη όταν ο ίδιος κύριος Ιωάννης Στουρνάρας ήτο Πρόεδρος του ΔΣ και Διευθύνων Σύμβουλος αυτής, υπό το κράτος μίας εκ μέρους του πρωτοφανούς εκστρατείας προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, εμφάνιζε υψηλή, εικονική, πλασματική και απατηλή κερδοφορία, που ήταν κυρίως αποτέλεσμα κακουργηματικής παραβατικής δραστηριότητος της Τραπέζης, δηλαδή προϊόν καταλήστευσης των Συνταξιοδοτικών και των  Ασφαλιστικών Ταμείων της Ελλάδος και του Εξωτερικού και των Επενδυτών γενικώς, με αποτέλεσμα την απώλεια των  αποθεματικών αυτών, την καταστροφή των παραγωγικών μέσων και των συντελεστών παραγωγής συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπινου δυναμικού της Ελλάδος.
Αποτέλεσμα της παντελούς αγνοήσεως των ρητών εντολών του τέως Πρωθυπουργού, εκ μέρους και του κυρίου Ιωάννου Στουρνάρα, ήταν τα όλως απαξιωτικά γραφόμενα, την 19-03-2005, υπό της Γαλλικής εφημερίδος “Le Figaro” ήτοι: «Αυτή ήταν η Ισχυρή Ελλάδα των πολιτικών απατεώνων του Κώστα Σημίτη, είναι αυτοί που εξαπατούσαν τον ελληνικό λαό όταν ψευδέστατα τον διαβεβαίωναν ότι η Ελλάδα είχε τον μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρώπη».
2) Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών διά της υπ’ αριθμόν: 1119/01-04-2002 αποφάσεώς του και το Εφετείο Αθηνών διά της τελεσιδίκου υπ’ αριθμόν: 5253/22-05-2003 τοιαύτης, επί Προεδρίας του κυρίου Ιωάννη Στουρνάρα στην Εμπορική Τράπεζα, επιβεβαίωσαν τις καταγγελίες της Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ. (Ένωσης Καταναλωτών η Ποιότητα της Ζωής), ότι διά πλήθους καταχρηστικών όρων και παράνομων χρεώσεων στις Συμβάσεις των Στεγαστικών της δανείων και των πιστωτικών καρτών επετύγχανε πλασματική κερδοφορία και καταλήστευε τους πελάτες της, όπως ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ διά της 430/04-03-2005 Αμετακλήτου Αποφάσεως του Αρείου Πάγου η οποία ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΕ εκ μέρους της Τραπέζης.
Το γεγονός της ΑΠΑΤΗΛΗΣ, ΕΙΚΟΝΙΚΗΣ και ΨΕΥΔΟΥΣ κερδοφορίας της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., ήτο, κατά τους ειδήμονες κ.κ. Γεώργιο Κωνσταντινόπουλο και Ιωάννη Μπαμπαδήμα Πρόεδρο και Γενικό Γραμματέα αντιστοίχως του Συλλόγου Εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.,  προϊόν παραβατικής δραστηριότητος εις βαθμό κακουργήματος εκ μέρους των διοικούντων αυτήν, όπως τούτο αποτυπώνεται και στο έντυπο του ανωτέρω Συλλόγου, υπό τον τίτλο: «Μας αφορά όλους», ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΝΤΑΙ κατηγορηματικά τα κάτωθι:   «Οι τράπεζες που, με τη βοήθεια του κράτους, εκμεταλλεύτηκαν-καταλήστεψαν επί δεκαετίες τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων με εξευτελιστικούς τόκους καταθέσεων, συνεχίζουν να σας ληστεύουν με το χειρότερο τρόπο, εκμεταλλευόμενες τις οικονομικές δυσκολίες σας!!!……… Αρνούνται να εφαρμόσουν δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν συναλλασσόμενους πολίτες και εργαζόμενους……Αμφισβητούν το Σύνταγμα και τους Νόμους.»
3) Δημοσίευμα της Εφημερίδας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 03-11-2002 υπό τον τίτλο Καίριο πλήγμα στην αξιοπιστία της οικονομίας και υπό τον υπότιτλο ΟΙ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ που αποκάλυψε η Eurostat περιορίζουν τις αντοχές και τρομάζουν τους ξένους επενδυτές, επί λέξει αναφέρει για τις αντεθνικές δραστηριότητες του κυρίου Στουρνάρα:  «Τότε ξεκίνησε και η επιστημονική χρήση της δημιουργικής λογιστικής, με την πολύτιμη βοήθεια του πρώην προέδρου του ΣΟΕ κ. Γ. Στουρνάρα και του….»
4) Διά του υπ’ αριθ. 450DT/09-09-2002 ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ της η Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ. καταγγέλλει την υπό την προεδρία του κυρίου Ιωάννη Στουρνάρα Εμπορική Τράπεζα για ΠΛΗΘΟΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΧΡΕΩΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ.
5) Η έγκριτη εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 04-11-2002 με τίτλο Οι…αλχημιστές και υπότιτλο: ΕΞΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΠΑΙΞΑΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ, Επτά χρόνια σκοτεινής δημοσιονομικής πολιτικής επί λέξει αναφέρει: «Γιάννος Παπαντωνίου, Γιάννης Στουρνάρας [είχε αναλάβει την παρουσίαση των δημοσιονομι-κών στοιχείων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ρόλος στον οποίο ανταποκρίθηκε με επιτυχία, αφού τα λογιστικά τεχνάσματα δεν αποκαλύφθηκαν επί των ημερών του], Νίκος Χριστοδουλάκης, Γιάννης Κουσουλάκος, Νίκος Καραβίτης και Δημήτρης Δρίτσας…»
6) Την 26η Φεβρουαρίου 2003 στην εφημερίδα ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ διαβάζουμε επί λέξει τα εξής τραγικά διά την ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.: «Στο 63,16% οι απώλειες κερδών για την ΕΜΠΟΡΙΚΗ. Πτώση κερδών, μερίσματος και ιδίων κεφαλαίων συνθέτουν τον ενοποιημένο ισολογισμό της  ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ για τη χρήση 2002.»
Αυτή ακριβώς την απαξίωση, τον διασυρμό και την τραγική καθίζηση της χρηματιστηριακής αξίας της μετοχής της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. εκμεταλλεύτηκε άμεσα και δραστικά η Crédit Agricole S.A. αυξάνοντας το ποσοστό της στο μετοχικό κεφάλαιο της Τραπέζης σε  8,74% και την 01-11-2011 στο 100% αυτής.
7) Ο κύριος Ιωάννης Στουρνάρας, Ενώπιον της Ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. την         24η Απριλίου 2003 δήλωνε επί λέξει: «Όσον αφορά τα 272 δις δραχμές από την πώληση της Ιονικής Τράπεζας, παρατηρεί ότι, για μερικούς έχει δημιουργηθεί ένα θέμα. Τα στοιχεία ενεργητικού στα οποία επενδύθηκαν τα χρήματα αυτά υπάρχουν, δεν έχουν πωληθεί. Όταν οι αγορές βελτιωθούν, τα 272 θα ξαναγίνουν τόσα και παραπάνω».
Η ψευδής αυτή δήλωση του κυρίου Ιωάννου Στουρνάρα την 24η Απριλίου 2003, , περί των 272 δις δραχμών [ήτοι 798.239.180 ευρώ] από την πώληση της Ιονικής Τράπεζας ότι δηλαδή: «……τα χρήματα αυτά υπάρχουν, δεν έχουν πωληθεί. Όταν οι αγορές βελτιωθούν, τα 272 θα ξαναγίνουν τόσα και παραπάνω.», αντικρούεται από την εμπεριστατωμένη ομιλία του κυρίου Παναγιώτη Σαλεμή, Προέδρου του Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού της  ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. κατά την Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των Μετόχων της Τραπέζης την 05η Ιουνίου 2006 όπου μεταξύ πολλών άλλων καταγγέλλει: «…το κόστος για το ασφαλιστικό των εργαζομένων της τράπεζας θα μπορούσε να ήταν μικρότερο, αν στα ταμεία της υπήρχαν τα χρήματα που είχε εισπράξει από την πώληση της Ιονικής, το ποσό των 270 δις δραχμών- 792.369.770 εκατ. ευρώ το οποίο, όπως είναι ομολογημένο επίσημα, χάθηκε στο Χρηματιστήριο την εποχή του μεγάλου σκανδάλου της Σοφοκλέους!»
Όθεν, η προαναφερομένη δήλωση του κυρίου Ιωάννου Στουρνάρα ότι: «…τα χρήματα αυτά υπάρχουν…» διαψευδομένη υπό της δηλώσεως του κυρίου Παναγιώτη Σαλεμή θεμελιώνει το, κατ’ Άρθρον 386 του Ποινικού Κώδικα, αδίκημα της απάτης.
Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο κύριος Στέφανος Τσίπας, εν ενεργεία Διευθυντικό στέλεχος και Μέτοχος της Τραπέζης, κατά την ως άνω Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των Μετόχων της Τραπέζης την 24η Απριλίου 2003 ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ «προμελετημένο σχέδιο εξαφάνισης των καταθέσεων των αποταμιευτών.» ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ότι: «Θα πρέπει να επιληφθεί επιτέλους η Δικαιοσύνη και να παραιτηθεί η Διοίκηση της Τράπεζας, ζητώντας συγνώμη από τους μετόχους που τους παραπλάνησε», κατέθεσε δε την με αριθμό 7047/28-02-2003 πρόταση μομφής κατά του κυρίου Ιωάννου Στουρνάρα, καταγγέλλοντας μεταξύ πολλών άλλων και τα εξής επί λέξει: «Κύριε Πρόεδρε και Διευθύνοντα Σύμβουλε έχετε καταστρατηγήσει το άρθρο 4 του Καταστατικού της Τραπέζης…… Ερωτάσθε λοιπόν: 1) Ποίον δίκαιον, ποίας χώρας, εις ποίαν χρονική στιγμήν σας επέτρεψε να διαπράττετε πράξεις εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου, των μετόχων της Τραπέζης, των υπαλλήλων αυτής, των Ασφαλιστικών και Συνταξιοδοτικών Ταμείων και των Επενδυτών εγχωρίων τε και αλλοδαπών;»
8) «….μπάχαλο τα κάνανε στην Εμπορική Τράπεζα. Το μόνο που κατάφερε η προηγούμενη διοίκηση [του κυρίου Ιωάννη Στουρνάρα] απ’ ό,τι φαίνεται, ήταν ν’ αλλάξει το “Εμπορική” σε “Emporiki”…» γράφει η έγκριτη εφημερίδα ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ της 13ης Μαΐου 2004.
9) Όταν ο κύριος Γεώργιος Προβόπουλος, νυν Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, τον Μάρτιο του 2004 παρέλαβε από τον κύριο Ιωάννη Στουρνάρα την Εμπορική Τράπεζα ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος αυτής, η έγκριτη εφημερίδα ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ της 15ης Μαΐου 2004 δημοσιεύει δηλώσεις του επί λέξει τα εξής: «…αυτή είναι η κατάντια της Τράπεζας…» και «…Εν τω μεταξύ, ας σημειωθεί ότι ο κύριος Προβόπουλος, μίλησε ουκ ολίγες φορές με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για την “Emporiki Bank”. Συγκεκριμένα ανάφερε ότι η Τράπεζα βρίσκεται στον πάτο του βαρελιού, τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν την κατάντια της Τράπεζας, μίλησε για εικόνες ντροπής, ενώ τόνισε ότι η Τράπεζα δεν είχε όραμα. Κατά τα άλλα δεν κατονόμασε τον κύριο Στουρνάρα, ωστόσο τον φωτογράφησε μιλώντας για την σημερινή εικόνα της Τράπεζας…», κατά δημοσιεύματα δε της αυτής εφημερίδας της 06ης Ιουνίου 2006, ο κύριος Προβόπουλος τόνιζε: «…ότι στα παρελθόντα έτη η Emporiki είχε υποστεί σοκ και δέος από την κατάντια και την απραξία».
10) Τον Ιούλιο του 2000 που ο κύριος Ιωάννης Στουρνάρας διορίστηκε, υπό της κυβερνήσεως Σημίτη, Πρόεδρος του ΔΣ και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής, η μέση χρηματιστηριακή αξία της μετοχής της ευρίσκετο στο ύψος των 39,76 ευρώ, αξία ασύμφορος για τα σχέδια της Crédit Agricole S.A. που απέβλεπε στο να αποκτήσει αυτή τον πλήρη έλεγχο της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.
Τον Μάρτιο όμως του 2004 που απεχώρησε από την ως άνω θέση ο νυν «Τσάρος», παρέδωσε την χρηματιστηριακή αξία της μετοχής της στο εξευτελιστικό επίπεδο της μέσης αξίας των 15,98 ευρώ ανά μετοχή την οποία οι αντικαταστάτες του μεθοδικά οδήγησαν στην ευτελή αξία των 1,76 ευρώ υλοποιώντας έτσι την σκευωρία της εξ ολοκλήρου υπαγωγής της Τράπεζας στην αγκαλιά της Crédit Agricole S.A. αντί πινακίου φακής, τους μετόχους στην απόγνωση και τα λεηλατημένα εγχώρια Ασφαλιστικά και Συνταξιοδοτικά Ταμεία όπως: [ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ΟΓΑ, Ο.Α.Ε.Ε. ΚΛΑΔΟΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ, ΤΑΜΕΙΟ ΝΟΜΙΚΩΝ, ΤΑΜΕΙΟ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΩΝ,  ΤΟΜΕΑΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, Τ.Ε.Α.Π.Ε. ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ, ΕΤΑΑ/ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΩΝ, ΕΜΠΟΡΙΚΟ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.α..],  ως και τα διεθνή τοιαύτα όπως: [STATE OF CONNECTICUT, CONNECTICUT RETIREMENT PLANS AND TRUST FUNDS, STATE STREET BANK AND TRUST COMPANY, TRAFALGAR CATALYST FUND, BBC PENSION TRUST LTD, FORD PENSION PLAN, GM CANADA TRUST, IBM TAX DEFERRED SAVINGS PLAN, STATE OF MINNESOTA STATE EMPLOYEES RETIREMENT, BLACKROCK INSTITUTIONAL TRUST COMPANY κ.α...] στην σημερινή κατάντια λόγω απώλειας των αποθεματικών τους ούτως ώστε σήμερα να έχουν περιέλθει σε πλήρη εξαθλίωση και αποδιάρθρωση αφού δεν δύνανται να εκπληρώσουν τις εκ του Νόμου υποχρεώσεις των, οδηγούμενα τα ίδια στην Χρεοκοπία και τους Ασφαλισμένους αυτών στην απόγνωση και στην πλήρη ένδεια αφού με την διάλυσή των απαξιώνεται η κοινωνική ασφάλιση μετατρέποντας την υγεία από κοινωνικό αγαθό σε κερδοφόρα πεδία εκμετάλλευσης όπου ουδεμία πλέον πρόσβαση έχουν τα λαϊκά στρώματα.
Ο κύριος Ιωάννης Στουρνάρας, ως Πρόεδρος του ΔΣ και Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., διά των πράξεων ή και των παραλείψεών του, ως θεσμικός παράγων, μετά των συν αυτώ δρώντων τους οποίους προοδευτικώς και θα κατονομάσουμε, συνέβαλε τα μέγιστα, με αποτέλεσμα η ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., το Ελληνικό Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών και η Εθνική μας Οικονομία να απαξιωθούν δολίως, να υποβαθμισθούν τάχιστα, να οδηγηθούν εις τα πρόθυρα της χρεοκοπίας και να χαρακτηρίζεται η Ελλάδα ως το μαύρο πρόβατο της Ευρωζώνης και να θεωρείται υπαίτιος μίας Παγκόσμιας Οικονομικής Καταστροφής.
Οι ανωτέρω πράξεις διεπράχθησαν υπό του κυρίου Ιωάννου Στουρνάρα, των εκάστοτε επίορκων Διοικήσεων διαδοχικά και των λοιπών εμπλεκομένων φορέων, με συντονισμένη δράση έχοντας δημιουργήσει προς τούτο την υλικοτεχνική υποδομή, κατέχοντας ειδικές γνώσεις και προηγούμενη εμπειρία προς εκτέλεση οργανωμένου εγκληματικού σχεδίου και έτσι πέτυχαν να αισχροκερδήσουν εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, των Ασφαλιστικών και Συνταξιοδοτικών Ταμείων, των εγχωρίων και διεθνών Επενδυτών, μειώνοντας την περιουσία των με πράξεις ποινικά κολάσιμες, ήτοι κοινά οικονομικά εγκλήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, λόγω της ιδιαίτερα μεγάλης ζημίας που προκλήθηκε στους ως άνω συνιστούν δε αυτές το κατά το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα έγκλημα της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και κατά δε το άρθρο 232 του Ποινικού Κώδικα το αδίκημα της παρασιώπησης εγκλημάτων.
Σημειωτέον, ότι μέχρι και σήμερα 01-07-2012, ΟΥΔΕΙΣ αρμόδιος Εισαγγελικός Λειτουργός, Αρχή ή Θεσμικό Όργανο της Πολιτείας έχει παρέμβει γιά την σε βαθμό κακουργήματος καταλήστευση του ανωτέρω ποσού των 272 δις δραχμών [ήτοι 798.239.180 ευρώ] από την πώληση της Ιονικής, η απώλεια του οποίου έπληξε καίρια και κατά τρόπο σκανδαλώδη για ευνομούμενη χώρα τα συμφέροντα των εγχωρίων και διεθνών Μετόχων της Τράπεζας καθώς και για την ανωτέρω περιγραφόμενη κακουργηματική παραβατική δραστηριότητα απάντων των εμπλεκομένων ως εάν οι Νόμοι να ευρίσκονται εν ανυπαρξία αφού «ο εκ προμελέτης φόνος» των εν γένει Επενδυτών είναι μία πραγματικότητα που ούτε παραβλέπεται, ούτε παραγνωρίζεται και το χρέος της Δικαιοσύνης επί του συντελεσθέντος εγκλήματος, άπτεται του Συντάγματος, της ευνομίας και της σύννομης λειτουργίας της κοινωνίας η ολιγωρία της δε αποτελεί ΣΚΑΙΟΤΑΤΟ ΕΜΠΑΙΓΜΟ και θεσμική παρακμή αφού ο δικαστικός μηχανισμός, μόνιμος αρωγός της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, απομακρύνθηκε από το κοινό περί δικαίου αίσθημα και τον λαϊκό έλεγχο και αλλάζοντας άρδην τη νομολογία όταν το απαιτεί η πολιτική συγκυρία κινείται στον άξονα μιας, διατυπωμένης πλέον, σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ των θεσμών-δομών του συστήματος και  των «ύποπτων» δικαιωμάτων των πολιτών.
Αυτή επακριβώς υπήρξε η τραγική συνεισφορά του κυρίου Ιωάννου Στουρνάρα, στον οικονομικό «κανιβαλισμό», την άγρια και αχαλίνωτη λεηλασία του κόπου και του μόχθου του Ελληνικού Λαού, την βάναυση ισοπέδωση της κοινωνίας, το πλήρες ξεπούλημα των Δημόσιων Επιχειρήσεων, θέτοντας υπό καθεστώς εκποίησης ολόκληρη την Χώρα, την ολοκληρωτική ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του κράτους και το δράμα το οποίο βιώνει γενικώς ο Ελληνισμός, ο οποίος έχει περιέλθει σε πλήρη απόγνωση και εξαθλίωση ζώντας καθημερινώς τον εφιάλτη της επισφαλούς επιβίωσής του, τον διεθνή διασυρμό της Πατρίδας μας, την κατασυκοφάντησή της και την άνευ όρων απώλεια μέρους της Εθνικής μας κυριαρχίας.
Αυτός είναι ο άνδρας κύριος Ιωάννης Στουρνάρας: ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΝ!!!
Η γενομένη ανυπολόγιστος προμελετημένη ζημία των πιστωτικών Ιδρυμάτων της Ελλάδος, η δυσφήμηση που υπέστη το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών και ο καταποντισμός της Εθνικής μας Οικονομίας με πάντα τα εξ αυτού συνακόλουθα, είναι οπωσδήποτε απότοκος της κακουργηματικής παραβατικής δραστηριότητος τουλάχιστον και της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. η οποία, εκτελώντας εντολές των μελών του ΔΣ αυτής, μέλους σήμερα του CRÉDIT AGRICOLE GROUP, ως Δούρειος Ίππος, με ιδιαίτερα τεχνάσματα, κατά παράβαση των Διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, υπονόμευσε την Εθνική μας Οικονομία οδηγώντας την και αυτή δολίως σε ανεξέλεγκτη καταστροφική καθοδική πορεία, στην πλήρη κατεδάφισή της και προς τον θανάσιμο εναγκαλισμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου υποθηκεύοντάς την στη Τρόϊκα που ως αποτέλεσμα έχει τον Εθνικό μας Διεθνή διασυρμό ως Έθνους, την καταρράκωση του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού της Πατρίδος μας και εν κατακλείδι την υποθήκευση του μέλλοντος των επόμενων γενεών, με αποτέλεσμα την απώλεια της Εθνικής μας κυριαρχίας η οποία έχει τεθεί  υπό την κηδεμονία της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. ενώ κινδυνεύει καθημερινά να παραδοθεί σε ξένα οικονομικά συμφέροντα, αγνώστου ταυτότητος και εθνικότητος και τούτο διότι οι δολίως εξαπατηθέντες και ζημιωθέντες Αμερικανοί και Άγγλοι Μέτοχοι και της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ αντελήφθησαν το σχέδιο απάτης εις βάρος των, διαπίστωσαν την ανύπαρκτη προστασία των εκ μέρους των Θεσμικών Εποπτικών Αρχών της Ελλάδος και κυρίως αγανάκτησαν από την εις βάρος των καταστρατήγηση του άρθρου 107 παράγραφο 1 του Συντάγματος με αποτέλεσμα τόσον οι Διεθνείς Μέτοχοι της Εμπορικής, μέλους του CRÉDIT AGRICOLE GROUP, όσο και οι Διεθνείς Οίκοι αξιολόγησης όπως οι, [Moody's, Standard & Poor’s, BlackRock Solutions, Fitch Ratings], να απαξιώνουν και να υποβαθμίζουν πλήρως κάθε τί έχον σχέση με την Ελλάδα, οδηγώντας την Πατρίδα μας σε αδιέξοδα, θέτοντάς την ολόκληρη υπό καθεστώς εκποίησης, ωθώντας την προς την χρεοκοπία και την έξοδο αυτής από την Ευρωζώνη, χλευαζόμενη από τους ίδιους τους σκευωρούς που στοχεύουν στην εξαθλίωση και στην αποσταθεροποίηση της Χώρας μας, ούτως ώστε να υλοποιηθεί το μεθοδευμένο οργανωμένο σχέδιο που αποκλειστικό σκοπό έχει να καταστήσει την Πατρίδα μας βορρά των τρωκτικών ξένων συμφερόντων αποτελώντας η Ελλάδα πλέον την θρυαλλίδα της Παγκόσμιας Οικονομικής Καταστροφής που απασχολεί διεθνώς τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης ως τέτοια, με αποτέλεσμα η παγκόσμια κοινωνία να μας λοιδορεί, να μας καθυβρίζει, να μας κατακρίνει, να γινόμαστε αποδέκτες κάθε ρητορικής αθλιότητας και να δημοσιεύεται την 20-01-2010 στην εφημερίδα Wall Street Journal, «The Shame of Modern Greece» ήτοι « Η Σύγχρονη ντροπή της Ελλάδας» ούτως ώστε να δικαιωθεί, αναφορικά με τους κ.κ. Ιωάννη Στουρνάρα και τους συν αυτώ, η ρήση του Κάϊζερ της Γερμανίας Όττο Βίσμαρκ [Otto Bismarck] «Drei Professoren, Heimat verloren» ήτοι, «Καθηγηταί τρείς, εχάθη η Πατρίς».
Προς επίρρωση των ανωτέρω καταγγελλομένων περί του ανδρός ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΙ και το σχετικό με τις Ελληνικές Τράπεζες απόσπασμα της ομιλίας του τέως αμερικανοπολωνοσουηδοεβραίου μεταμφιεσμένου σε Έλληνα ΔΗΘΕΝ Πρωθυπουργού της Ελλάδος κυρίου Γεωργίου Ανδρέου Παπανδρέου την 10η Σεπτεμβρίου 2011 στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο οποίος απευθυνόμενος προς τον Ελληνικό Λαό εδήλωσε επί λέξει τα εξής: «Ένα τραπεζικό σύστημα που διαχειρίστηκε κοινωνικό πλούτο, όχι πάντα με διαφανή και παραγωγικό τρόπο.»
Η ζωή είναι αγώνας και όπως διδάσκει ο νομοδιδάσκαλος Γ. Μπαλής εις το κεφάλαιο του ενοχικού του δικαίου «….εις τον δύσκολο περί επιβιώσεως αγώνα και οι αντιπρόσωποι του Θεού είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τα από άμβωνος κηρύγματα και να μάχονται πεζή».
Σε μία εποχή βαθιάς κοινωνικής κρίσης εμείς θα ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΟΡΔΙΟ ΔΕΣΜΟ  διεξάγοντας τον αγώνα μας υπέρ των δικαίων του Έθνους μας με οποιοδήποτε τίμημα και το δικό μας παράδειγμα ας είναι λαμπρό σημείο αναφοράς και ελπίδα ότι μπορεί να βρεί μιμητές. Είμαστε εδώ φυλάγοντας τις Θερμοπύλες του Έθνους περιμένοντας τους βαρβάρους και έχοντας κατά νού την πριν από κάθε μάχη της ελληνικής Επανάστασης ηχητήριο ωδή του Ανδρέα Κάλβου: «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» τραγουδάμε την λαϊκή ρίμα: «τη Λευτεριά ρωτήσανε ποιάς μάνας είναι γέννα και είπε πως τη  γέννησε το Ελληνικό το αίμα!» θέτοντας συγχρόνως το ερώτημα προς τους θεσμούς:    « Σε τούτον τον τόπο, υπάρχουν Εισαγγελείς; Υπάρχει Έλληνας κανείς;»
Οδυσσέας Τηλιγάδας