Νέα επιδείνωση το 2013

Χειρότερη χρονιά για όλους τους Ελληνες θα είναι το 2013 ακόμη και από αυτό το απαίσιο 2012, που επιτέλους τελειώνει. Η μαύρη δυστυχία της χρονιάς που πέρασε θα συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια του νέου έτους σε ακόμη πιο ζοφερό φόντο, με όλους ανεξαιρέτως τους οικονομικούς δείκτες που αφορούν στο εισόδημα του πληθυσμού να επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο. Είναι εντελώς αβάσιμες οι κωμικοτραγικές προσπάθειες της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να καλλιεργήσουν στον ελληνικό λαό την παραπλανητική εντύπωση ότι το 2013 θα βελτιωθεί δήθεν η ζωή του. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σε καμία απολύτως περίπτωση. Πρόκειται για συνειδητό ψέμα που υπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες. Οι αριθμοί είναι ανελέητοι.

Το ΑΕΠ θα μειωθεί πάλι - για έκτη (!) συνεχή χρονιά από το 2008, κάτι που δεν συμβαίνει ούτε στους πολέμους. Από 208,5 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη του 2011 καταβαραθρώθηκε στα 194,7 δισ. ευρώ αυτή τη στιγμή και ο ίδιος ο κρατικός προϋπολο­γισμός προβλέπει νέα κατακρήμνισή του στα 183 δισ. ευρώ κατά το 2013. Μιλάμε για 50 δισ. πτώση από τα 231,6 δισεκατομμύρια του 2008 - μείωση πάνω από 20%!

Οι μισθοί καταποντίστηκαν στη διάρκεια του 2012. Μειώθηκαν μεσοσταθμικά κατά 13%, σύμφωνα με μελέτη της Εθνικής Τράπεζας, και προβλέπεται ότι θα μειωθούν τουλάχιστον κατά 6% ακόμη μέσα στο 2013, ενώ μειώθηκαν περίπου κατά 10% και στη διάρκεια των ετών 2010 και 2011. Αναφερόμαστε σε μέση μείωση άνω του 20% στη διάρκεια των τριών μνημονιακών χρόνων, με πολλούς εργαζόμενους να έχουν χάσει το 30% ή και το 40% ή το 50% των αποδοχών τους αυτή την εφιαλτική τριετία. Και αυτοί είναι οι «τυχεροί» της υπόθεσης υπό το πρίσμα του ότι συνεχίζουν να έχουν δουλειά.

Το ένα εκατομμύριο πλησιάζουν οι επιπλέον άνεργοι που προστέθηκαν στις 370.000 ανέργους που είχε η Ελλάδα το 2007. Οι άνεργοι στη χώρα μας έφτασαν τον Σεπτέμβριο το 1.300.000 - και από αυτούς ούτε 200.000 δεν παίρνουν το επίδομα ανεργίας! Eνα εκατομμύριο άνεργοι δεν παίρνουν τίποτα από πουθενά! Οσο για τον συνολικό αριθμό των ανέργων, όλες οι εκτιμήσεις λένε ότι θα αυξηθεί ακόμη παραπέρα το 2013.

Δεν θα ξαναδουλέψουν ποτέ στη ζωή τους οι περισσότεροι από αυτούς! Ποιος θα δημιουργήσει ξανά 1.000.000 θέσεις εργασίας, όταν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις κλείνουν κατά δεκάδες χιλιάδες τον χρόνο και ο δημόσιος τομέας για τουλάχιστον 10 χρόνια θα συρρικνώνεται διαρκώς λόγω της αρχής «μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις», παράγοντας έτσι ανέργους ή συνταξιούχους; Η έκταση της κοινωνικής σφαγής μέσω ανεργίας αποκαλύπτεται από το ανατριχιαστικό στοιχείο ότι ήδη στον ιδιωτικό τομέα είναι άνεργος ο ένας στους τρεις υπαλλήλους!

Με το «κούρεμα» των ομολόγων ο Ευάγγε­λος Βενιζέλος διέλυσε τόσο τα ασφαλιστικά ταμεία, των οποίων λεηλάτησε η κυβέρνηση τα αποθεματικά, όσο και το ελληνικό τραπεζι­κό σύστημα. Η κατάρρευση των ασφαλιστι­κών ταμείων οδηγεί σε συνεχείς, αλλεπάλ­λη­λες μειώσεις των συντάξεων. Πρόκειται για διαδικασία που θα συνεχίζεται για πολλά χρόνια με οικτρή κατάληξη για τους συνταξιούχους, που θα πεινούν αν δεν τους βοηθούν τα παιδιά τους ή άλλοι συγγενείς.

Πώς να πάρουν σύνταξη ικανή να εξασφαλίσει υποτυπωδώς αξιοπρεπή διαβίωση οι απόμαχοι της δουλειάς, όταν οι άνεργοι θα φτάσουν σύντομα στο ενάμισι εκατομμύριο και εκείνοι που δουλεύουν μπορούν πλέον να αμείβονται μόνο με... 586 ευρώ μεικτά τον μήνα, ενώ όσοι είναι κάτω των 25 ετών αμείβονται με 511 ευρώ, πάντα μεικτά; Είναι δυνατόν να παίρνουν οι συνταξιούχοι πιο πολλά από τους εργαζόμενους, με δεδομένο μάλιστα ότι 3,7 εκατομμύρια εργαζόμενοι πρέπει να ζήσουν 4,7 εκατομμύρια Ελληνες - 3,4 εκατ. μη οικονομικά ενεργά άτομα (συνταξιούχους, παιδιά, νοικοκυρές κ.λπ.) και 1,3 εκατ. ανέργους;

«Μαύρη χρονιά» και το 2013 θα είναι για την Ελλάδα εξαιτίας των όσων προαναφέρθηκαν. Μικρό τμήμα μιας ατελείωτης μαύρης πορείας. «Η πορεία ανάκαμψης της Ελλάδας θα διαρκέσει μία με δύο δεκαετίες ακόμη» δήλωσε ο Γερμανός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Βέρνερ Χίγερ στην εφημερίδα «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» της γερμανικής πρωτεύουσας. Η νύχτα θα είναι πολύ μεγάλη...

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Προς κολοσσιαία Oικονομική Ένωση HΠΑ & ΕΕ - Αντίβαρο σε BRICS & Ευρασιατικής Ένωσης

H ΕΕ και οι ΗΠΑ διεξάγουν μυστικές συνομιλίες για το σχηματισμό κοινής εμπορικής-οικονομικής ένωσης σε έναν αντι-BRICS σχήμα, αλλά και σε.... 

τιστάθμισμα της Ευρασιατικής Ένωσης Με την Ρωσία να αποκτά μια τεράστια εσωτερική αγορά, κάτι που παίρνει "σάρκα και οστά" την 1η Μαΐου 2013.

Πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από την Ουάσιγκτον περιγράφουν μια κολοσσιαία ενιαία διατλαντική αγορά εμπνεύσεως Α.Μέρκελ, όπου το μόνο εμπόδιο που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι ο απομονωτισμός ορισμένων ισχυρών οικονομικών κύκλων των ΗΠΑ. 

Το σχέδιο της Α. Μέρκελ δεν αρχικά απορρίφθηκε από την Ουάσιγκτον, αλλά εσχάτως έχει αποκτήσει μεγάλη κινητικότητα. 

Προς το παρόν οι μυστικές διαβουλεύσεις αφορούν ζητήματα αμοιβαίων επενδύσεων και της σχεδίαση ενιαίων προδιαγραφών στη φορολόγηση, την ιατρική και άλλους τομείς. 

Την ίδια στιγμή γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η ενοποίηση των οικονομιών των δύο τεράστιων οικονομικών περιφερειών θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη. 

Ειδικότερα πρέπει να υλοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η πρωτοβουλία των κυβερνήσεων να μη βλάψει τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, επισημαίνει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Μιχαήλ Νεϊζμάκοφ: «Η δημιουργία μιας τέτοιας οικονομικής ζώνης θα μπορούσε να βοηθήσει σε μικροοικονομικό επίπεδο κα τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Αλλά υπάρχουν τομείς π.χ. η παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. όπως ο αεροναυπηγικός τομέας που υπάρχει έντονος ανταγωνισμός Άρα ανοίγοντας μια πιο εύκολη οδό προς τις αγορές ο ένας του άλλου, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι στο πλαίσιο μιας ελεύθερης οικονομικής ζώνης δεν θα προκληθεί πλήγμα στις εταιρείες κάθε πλευράς, οι οποίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους». 

Η εμφάνιση μιας διατλαντικής οικονομικής ζώνης θα επέφερε σημαντική οικονομική ανάπτυξη και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Οι ειδικοί ήδη υπολόγισαν ότι η κατάργηση των φόρων στο εμπόριο θα αύξανε την αύξηση του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά μισό τοις εκατό, ενώ των ΗΠΑ κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα!. 

Κινητήριος μοχλός όλων η αύξηση των εξαγωγών αμφοτέρων των δύο πλευρών (άλλωστε η Α.Μέρκελ την εξαγωγική προοπτική της Γερμανίας ήθελε να διασφαλίσει), οι οποίες θα μπορούσαν να αυξηθούν σχεδόν κατά 25 %. 

Κατ’ αυτόν τον τρόπο Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη θα μπορούσαν από κοινού να αντιμετωπίσουν τις γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες των BRICS, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί χάνουν παγκοσμίως τις θέσεις τους. 

Αυτό όμως αφορά όχι σε όλες τις αγορές, επισημαίνει ο καθηγητής της έδρας παγκόσμιας πολιτικής της ανώτατης σχολής Οικονομίας Μαξίμ Μπρατέρσκι: «Η Ευρώπη τουλάχιστον τα τελευταία 10-15 χρόνια χάνει σταδιακά την ανταγωνιστικότητά της ως προς τις οικονομίες της Κίνας και εν μέρει της Ινδίας. Αλλά χάνει την ανταγωνιστικότητά της σε τέτοιους τομείς όπου τα ευρωπαϊκά εργατικά χέρια μπορούν να αντικατασταθούν από κινεζικά ή βιετναμικά. Ενώ στους υπόλοιπους τομείς η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα ισχυρή διότι δεν υπάρχει δεύτερη Ρώμη, δεύτερο Παρίσι ή δεύτερο Λονδίνο». 

Read more: http://www.oparlapipas.com/2012/12/o-h-brics.html#ixzz2GYHptfI4

Έδωσαν την νέα δόση με αντάλλαγμα την υπόσταση της χώρας - Λόγιος Ερμής

Έδωσαν την νέα δόση με αντάλλαγμα την υπόσταση της χώρας - Λόγιος Ερμής

Η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη

20 Δεκ 2012

• Εκτύπωση
• E-mail
• Σχολιάστε πρώτοι!

Με αφορμή το θέμα των υπέρογκων κερδών των hedgefunds από την Ελλάδα, οι γερμανικές εφημερίδες Süddeutsche Zeitung και Zeit, βρίσκουν την ευκαιρία να επαναλάβουν ότι «παρά τις όλες ρυθμίσεις η χώρα είναι μαθηματικά χρεοκοπημένη» και ότι «δεν τα έχει ακόμη καταφέρει».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Deutsche Welle, η Süddeutsche Zeitung γράφει: «Κανένας διευθυντής hedgefonds και κανένας επενδυτής ομολόγων δεν πιστεύει σοβαρά ότι η Ελλάδα 'σώθηκε'. Σε αυτούς τους κύκλους είναι κοινό μυστικό ότι παρά τις όλες ρυθμίσεις η χώρα είναι μαθηματικά χρεοκοπημένη. Και εκεί δεν βοηθάει ούτε η επιτυχημένη επαναγορά ομολόγων, η οποία μειώνει το χρέος κατά 20 δισ. ευρώ και ανοίγει το δρόμο για νέα οικονομική βοήθεια. Με τα λεφτά αυτά θα αποπληρωθούν παλιές απαιτήσεις και τόκοι. Ακόμα και η τρόικα εξέφρασε τις αμφιβολίες της εάν η Ελλάδα θα μπορέσει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις. Για τους κερδοσκόπους, όμως, όλα αυτά είναι αδιάφορα. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα κατάφεραν να κερδίσουν πάρα πολλά».

Επίσης, «όποιος στοιχηματίζει κατά της Ελλάδας χάνει» είναι ο τίτλος της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας Zeit. Η εφημερίδα σημειώνει: «Κερδισμένοι είναι αυτοί που στοιχημάτισαν σε μια παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Τα ελληνικά ομόλογα πέτυχαν στην κατηγορία τους το 2012 τις υψηλότερες αποδόσεις. Εντούτοις τα ελληνικά ομόλογα παραμένουν κερδοσκοπικές επενδύσεις, καθώς η χώρα δεν τα έχει πραγματικά ακόμη καταφέρει. Το βουνό των χρεών παραμένει τεράστιο, παρά την επαναγορά ομολόγων, ενώ δεν διαφαίνεται ακόμα ένα τέλος της καθοδικής πορείας. Η τελευταία λέξη για τα ελληνικά ομόλογα δεν έχει ειπωθεί ακόμα."

Ολοκληρώθηκε η εξαγορά της Geniki Bank από την Πειραιώς

Ολοκληρώθηκε η εξαγορά της Geniki Bank από την Πειραιώς

Αναβάθμιση σε B- από S&P

NAFTEMPORIKI.GR Τρίτη, 18 Δεκεμβρίου 2012 19:33 

Τελευταία Ενημέρωση : 19/12/2012 11:00

Σύμφωνα με τον οίκο, η αξιολόγηση αυτή αντανακλά την ολοκλήρωση της επαναγοράς ελληνικών ομολόγων σε συνδυασμό με την έγκριση από το Eurogroup της εκταμίευσης της δόσης του δανείου προς την Ελλάδα.

Ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor's αναβάθμισε τη μακροπρόθεσμη πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας από «SD» (selective default) σε «Β-». Παράλληλα αναβάθμισε και την βραχυπρόθεσμη αξιολόγηση της χώρας σε «B» από «SD». Το outlook παραμένει σταθερό.

Σύμφωνα με τον οίκο, η αξιολόγηση αυτή αντανακλά την ολοκλήρωση της επαναγοράς ελληνικών ομολόγων σε συνδυασμό με την έγκριση από το Eurogroup της εκταμίευσης της δόσης του δανείου προς την Ελλάδα. Παράλληλα ο Standard & Poor's αναφέρεται στην αποφασιστικότητα των κρατών μελών της Ευρωζώνης για να αποκαταστήσουν τη σταθερότητα στην ελληνική οικονομία και να διατηρήσουν τη χώρα στην Ευρωζώνη».

«Η προοπτική για τη μακροπρόθεσμη βαθμολόγηση είναι σταθερή και εξισορροπεί την άποψή μας για τη δέσμευση της κυβέρνησης σε δημοσιονομική και διαρθρωτική προσαρμογή παρά τις οικονομικές και πολιτικές προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει κατά την εφαρμογή της», προσθέτει ο οίκος.

Στις αρχές του μήνα, λίγες ημέρες μετά την έναρξη του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου, ο S&P είχε υποβάθμισε την Ελλάδα σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας (selective default), από την κατηγορία υψηλού κινδύνου στην οποία βρισκόταν.

Όπως είχαν εξηγήσει τότε οι αναλυτές, η υποβάθμιση θεωρείται συνηθισμένη πρακτική κάθε φορά που μία χώρα ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει μία ανταλλαγή ή μια επαναγορά χρέους.

Γ. Στουρνάρας: Πολύ σημαντική απόφαση, αλλά δεν εφησυχάζουμε

Τεχνητή «αισιοδοξία» | αἰέν ἀριστεύειν

Τεχνητή «αισιοδοξία» | αἰέν ἀριστεύειν

Ρέγκλινγκ: Τέλος στην κρίση εντός τριετίας

Posted date: Δεκεμβρίου 16, 2012 5:26 ΜΜ In: Ρεπορτάζ-Ειδήσεις | comment : 2

Την εκτίμηση ότι η κρίση χρέους θα έχει ξεπεραστεί η κρίση χρέους στην ευρωζώνη εντός των επόμενων τριών ετών, εξέφρασε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο γερμανικό περιοδικό Focus, ο Ρέγκλινγκ επισήμανε ότι «η μισή δουλειά έχει ήδη γίνει. Έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος. Η κρίση θα κρατήσει ακόμη δύο-τρία χρόνια και κατόπιν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης θα έχουν ελλείμματα κάτω από το 3% του ΑΕΠ τους και θα βρίσκονται σε καλό δρόμο σε ό,τι αφορά τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό».

Πρόσθεσε, επίσης, ότι «ακόμη και στο θέμα της ανταγωνιστικότητας, οι χώρες οι οποίες κατά το παρελθόν είχαν σημειώσει υποχώρηση, ανακάμπτουν αισθητά».

Ο επικεφαλής του ΕΣΜ εξέφρασε, ωστόσο, την ανησυχία του για την εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ιταλία.

Τα πεντακόσια τρισ.

Posted date: Δεκεμβρίου 16, 2012 2:25 ΜΜ In: Upόψεις | comment : 1

Του Κώστα Καναβούρη

Εξαιρετική από κάθε άποψη ήταν η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ σχετικά με το θέμα της απλής αναλογικής που προέκυψε στα μουλωχτά, τόσο απλής αναλογικής μάλιστα, ώστε θα μπορούσε να φτάσει και στην αναλογική παράκρουση, αφού ο σχετικός εκλογικός νόμος μελετάται -αν γίνεται- να δίνει περισσότερες έδρες στο δεύτερο και όχι στο πρώτο σε ψήφους κόμμα. Αν αυτό δεν ονομάζεται πολιτική εκτροπή, τότε παρακαλείται να μας εξηγήσει ο φαιός (και φαιδρά φαιό να τον πεις, μέσα είσαι) λαιμοδέτης με την επωνυμία Σίμος Κεδίκογλου και κατά κόσμον Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, τι ακριβώς είναι.

Πιθανώς σε κάτι τέτοια μυαλά, όπως ας πούμε του Χρύσανθου Λαζαρίδη ή του Φαήλου Κρανιδιώτη -που θα καταγραφούν, θα το θυμηθείτε, ως μελανές περιπτώσεις μιας άγρια ανιστόρητης και απάνθρωπης φασιστικής πολιτικής σκέψης-, μια τέτοιου είδους «απλή αναλογική» να αποτελεί πρόοδο της δημοκρατίας. Αυτής της ίδιας δημοκρατίας που καθημερινά αισχροποιούν έως εξαερώσεως. Αυτής της ίδιας δημοκρατίας που καθημερινά τερατοποιούν και αποσυμβολίζουν ως μέθοδο επίλυσης διαφορών, έδαφος ιδεών και απαραίτητη συνθήκη του κοινώς υπάρχειν. Εξαιρετική και ακαριαία ήταν όμως η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, που διά του Αλέξη Τσίπρα είπε το μοναδικό απλό, εξίσου απλό με την απλή αναλογική. Σε απλά ελληνικά: «Απλή αναλογική θέλετε; Φέρτε την αύριο το πρωί».

Παράλληλα ο γραμματέας της Κ.Ο. Νίκος Βούτσης διευκρίνισε ότι σύντομα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα αναλάβει σχετική πρωτοβουλία. Άλαλα τα χείλη των ασεβών; Σιγά μη μείνουν άλαλα τα χείλη όλων αυτών των τεράτων που δεν σέβονται, και το αποδεικνύουν με καθημερινή αγριότητα ολέθριων αποτελεσμάτων, το παραμικρό ιερό και όσιο όλων όσα συνθέτουν το δημοκρατικό κεκτημένο αυτής της χώρας.

Αλλά και πάλι πώς να το σεβαστούν; Μήπως αγωνίστηκαν γι” αυτό; Μήπως ξόδεψαν ζωές για να το στερεώσουν, όσο έγινε κατορθωτό να στερεωθεί; Μήπως αντήχησαν ποτέ έστω και μια στιγμή αγωνίας ή μήπως ξύπνησαν χαράματα είτε από τον εφιάλτη μιας επικείμενης ήττας ή από το απλό χτύπημα στην πόρτα, που δεν σήμαινε την έλευση του γαλατά; Αλλά και γι” αυτό το γάλα του παιδιού μήπως πάσχισαν ποτέ ώστε να γίνει αυτονόητο δημοκρατικό κεκτημένο; Όχι, ποτέ δεν πάσχισαν αυτά τα εμέσματα. Ίσα-ίσα, στο πείσμα τους έγιναν όσα έγιναν και από τη λυσσαλέα τους αντίδραση δεν έγιναν όσα δεν έγιναν. Κι ίσως γι” αυτό με τόση ευκολία τα σημερινά εμέσματα κόβουν το γάλα των παιδιών. Γιατί ποτέ δεν το ένιωσαν, όπως και τόσα άλλα, ως δημοκρατικό κεκτημένο. Κυνήγησαν, εξαθλίωσαν, εξανδραπόδισαν, φυλάκισαν, βασάνισαν, εμπόδισαν από τα στοιχειώδη της ζωής, της μόρφωσης, της δουλειάς, της θαλπωρής, πληθυσμούς ολόκληρους για να φτάσουμε εδώ. Στο σημείο μηδέν. Για να επαναλαμβάνεται για μία ακόμη φορά το ίδιο έργο που έχει αλλάξει τόσες και τόσες φορές ώστε να μπορεί να παραμείνει ίδια η δήωση για τους πολλούς και τα ολοένα μεγαλύτερα πλούτη για τους λίγους. Τα ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη έως του σημείου απονοηματοδότησης και του κέρδους και του πλούτου.

Άκουσα σε μια τηλεοπτική εκπομπή τον αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών Μενέλαο Γκίβαλο να λέει με ανατριχιαστική ακρίβεια πως το παγκόσμιο χρήμα που διακινείται σε όλες τις εκτός παραγωγής μορφές του (αν μπορώ να το θέσω έτσι), φτάνει στα 650 τρισ. ευρώ, τη στιγμή που η αξία της παγκόσμιας παραγωγής φτάνει μόλις τα 150 τρισ. ευρώ. Είναι λοιπόν αυτά τα 500 τρισ. ευρώ που περισσεύουν από την κοινή λογική, μέσα στα οποία χωράνε όλα τα τέρατα των πολέμων, όλα τα αποπλύματα των χρηματιστηρίων, όλα τα δουλικά των ΜΜΕ, όλα τα γύναια και τα ανδράρια της δουλοφροσύνης, όλα τα εκτροχιασμένα μυαλά κάθε ανύπαρκτης εξουσίας, όλα τα πρωτόζωα του φασισμού, από τον Χρ. Λαζαρίδη μέχρι τον Κασιδιάρη (περνώντας μέσα από ουκ ολίγα μακαρίως ολίγιστα μυαλά διανοουμένων που ραμφίζουν το κενό), είναι αυτά τα 500 τρισ. ευρώ του τίποτα, αυτές οι χωρίς αντίκρισμα πραγματικότητας λογιστικές εγγραφές της ισχύος, αυτό το απίστευτα μεγάλο αίμα που τρέχει σαν τον Ευφράτη και τον Τίγρη ποταμό σε μια Μεσοποταμία της ανήκουστης σφαγής που ονομάζεται «επένδυση» και «ανάπτυξη της οικονομίας» και αριθμός καταστροφής, είναι αυτά τα 500 τρισ. ανύπαρκτα ευρώ, που όμως είναι πληρωμένα με τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων που μας φέρνουν στο διά ταύτα. Στο εδώ και τώρα. Στο πολύπλοκο αποτέλεσμα της αγωνίας, αγώνων και αγώνων, ετών και ετών: Το παράδειγμα πρέπει να μεταφερθεί. Η αφήγηση να πάει -επιτέλους- πιο πέρα από την εκφώνηση.

Δεν είναι εύκολο, γιατί δεν είναι εύκολο ν” αντιπαρατεθείς μ” ένα μυθικό «τίποτα». Που το υπηρετούν τόσοι και τόσοι τιποτένιοι. Γιατί δεν είναι εύκολο να πείσουμε πως είμαστε πραγματικοί. Γιατί δεν είναι εύκολο κι εμείς οι ίδιοι να πείσουμε τους εαυτούς μας

ΔΝΤ: Προτιμότερη η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ!

Ἀναρτήθηκε στὶς 15 Δεκεμβρίου 2012 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

 

 

 

 

 

 

Rate This

του Θόδωρου Κατσανέβα

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο  δημοσιοποίησε πριν απο το καλοκαίρι μια αιρετική έκθεση εμπειρογνωμόνων του, η οποία ανατρέπει καταλυτικά τις μέχρι σήμερα κατεστημένες παραδοχές σχετικά με την ευρωζώνη και τη δραχμή. Η έκθεση που αποσιωπήθηκε από τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης, συμπεραίνει ότι, η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι προτιμότερη από την παραμονή της σε αυτήν και ότι το νέο πρόγραμμα που υιοθετείται με το Μνημόνιο και την αναδιάρθρωση του χρέους, δε θα πετύχει.

Η έκθεση επισημαίνει ότι «η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μέσω της εσωτερικής υποτίμησης έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολο εγχείρημα, με πολύ μικρή επιτυχία». Και συμπληρώνει ότι «οι χώρες που αποδεσμεύονται από ένα νόμισμα και προχωρούν σε υποτίμηση της συναλλαγματικής τους ισοτιμίας με μία κίνηση, μία και έξω, συνήθως ανακάμπτουν ταχύτερα. Το ελληνικό χρέος προβλέπεται να παραμείνει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα σε όλη τη διάρκεια εφαρμογής του προγράμματος, αλλά και μετά. Παραμένουν σημαντικοί κίνδυνοι λόγω της ανικανότητας του ελληνικού πολιτικού συστήματος να αναθερμάνει τις μεταρρυθμίσεις και να υλοποιήσει τις δομικές αλλαγές που είναι απαραίτητες ώστε η Ελλάδα να ξαναγίνει ανταγωνιστική εντός ευρωζώνης. Η εμπειρία της Αργεντινής μεταξύ των ετών 1998-2002 δείχνει ότι μια οικονομία μπορεί να παγιδευτεί σε ένα καθοδικό σπιράλ, στο οποίο η προσαρμογή μέσω εσωτερικής υποτίμησης, τελικά αποδεικνύεται αδύνατη και ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί η ανάκαμψη είναι η χρεοκοπία και η εγκατάλειψη της σταθερότητας στην ισοτιμία του συναλλάγματος. Το παράδειγμα της Αργεντινής προσφέρει μια χρήσιμη προοπτική για την πιθανή εξέλιξη των μακροοικονομικών στοιχείων της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι οι αρχικές συνθήκες στη χώρα μοιάζουν δυσμενέστερες σε σχέση με την προηγούμενη διεθνή εμπειρία». Και η έκθεση συμπεραίνει  ότι  «οι περισσότερες προϋποθέσεις για επιτυχία δεν υπάρχουν στην Ελλάδα».

Για πρώτη φορά το ΔΝΤ, παραθέτει δημόσια εκτιμήσεις του από μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Σύμφωνα με αυτές, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα υποχωρήσει αμέσως κατά δώδεκα ποσοστιαίες μονάδες. Το 2013 προβλέπεται να επιστρέψει στα επίπεδα πριν από την είσοδό μας στην ευρωζώνη το 2001. Το 2015, λόγω της αναμενόμενης ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας της χώρας, αναμένεται να διαμορφωθεί έξι μονάδες υψηλότερα από τα σημερινά επίπεδα. Ο πληθωρισμός  θα εκτοξευθεί άμεσα στο 35% ,αλλά εκτιμάται ότι θα αρχίσει να υποχωρεί μετά το 2013. Στα σημερινά επίπεδα περίπου του 4% ,υπολογίζεται ότι θα επανέλθει το 2020. Ο δείκτης της πραγματικής σταθμισμένης ισοτιμίας του νομίσματος, έναντι των ανταγωνιστών της χώρας (real effective exchange rate), προβλέπεται να μειωθεί κατά 50% με την έξοδο από το ευρώ.

Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα αρχίσει αμέσως μετά, υποστηρίζει η έκθεση του ΔΝΤ. Σε συνδυασμό με τις άλλες ως άνω εκτιμήσεις,  η πρόβλεψη αυτή δείχνει ότι αμέσως μετά την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα η Ελλάδα θα ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της ταχύτερα και σίγουρα με μεγαλύτερο ρυθμό από ότι προβλέπεται στο σημερινό σενάριο της παραμονής στο ευρώ και της εφαρμογής του Μνημονίου. Η έκθεση του ΔΝΤ, κάθε άλλο παρά  περιγράφει την έξοδο από το ευρώ ως καταστροφή και ολοκληρωτική ισοπέδωση. Αντίθετα προβλέπει ότι, τα βασικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας θα σημειώσουν ραγδαία πτώση αμέσως μετά την αλλαγή νομίσματος και ταχύτατη σχεδόν αυτόματη προσαρμογή στα νέα δεδομένα.

Ύστερα από αυτή τη βόμβα του ΔΝΤ, αναρωτιόμαστε πως θα σταθούν οι λάτρεις του εξοντωτικού Μνημονικοί σε ένα δημόσιο διάλογο για το ίδιο θέμα. Αλλά και οι Αντιμνημονιακοί, πως θα εξηγήσουν ότι, δεν μπορεί να αρνείσαι το Μνημόνιο και να επαιτείς τα δανεικά σε ευρώ. Οι πρώτοι, προφανώς βρίσκονται σε σύγχυση και ορισμένοι απ’ αυτούς, απλώς επαναλαμβάνουν τη φωνή του μέχρι τώρα κυρίου τους. Οι δεύτεροι, μοιάζουν να επιδιώκουν μια ολοφάνερη αντίφαση. Θέλουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο ! Όμως, αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα.

Είναι καιρός να επανέλθει η λογική επιτέλους σ’ αυτή τη δύσμοιρη χώρα. Οι επιλογές είναι δύο. Ή παραμένουμε στο ευρώ με αγκαλιά με το Μνημόνιο, χωρίς ελπίδα και προοπτική. Ή φεύγουμε από τον παραλογισμό του ευρώ, του συγκεκαλυμμένου αυτού μάρκου. Και περνάμε μέσα από μια δύσκολη αρχική φάση, στην οποία έτσι κι’ αλλιώς βρισκόμαστε και τώρα, νοικοκυρεύουμε τα άθλια δημοσιοικονομικά μας με έντιμη και αποτελεσματική διαχείριση, γινόμαστε ανταγωνιστικοί και οδεύουμε σε μια ελπιδοφόρα αναπτυξιακή προοπτική. Το μαστιγωτικό  Μνημόνιο, ας μας γίνει μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα ίδια εγκληματικά λάθη. Οι ανάπηροι «μαιμού»,  τα τρωκτικά του δημοσίου, τα ρετιρέ του δημοσιουπαλληλικού ωχαδερφισμού, οι φοροκλέπτες, οι κηφήνες, οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Σημιτισμού, οι εργολάβοι της αρπαχτής, οι επαγγελματίες μιζαδώροι, οι επιδοτούμενοι κλέφτες, οι ατιμώρητοι δημόσιοι λειτουργοί, οι ανεύθυνοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί Πατρίκιοι, οι  κηφήνες της μίζας, οι εργολάβοι της αρπαχτής, οι ανίκανοι να μοιράσουν σε δύο γαϊδάρους σανό, οι τεχνοκράτες της πλάκας, οι οσφυοκάμπτες κηπουροί, οι πονηροί πολιτευτές, οι πολιτικάντηδες του βολέματος, οι αντιπαραγωγικοί βολεψίες, όλος αυτός ο εσμός του παραλόγου, της λαμογιάς και της πλαστής ευημερίας, είναι καιρός να κάτσει στο σκαμνί, να εξαφανιστεί.

Δεν μπορεί να θέλουμε να λεγόμαστε  Ευρωπαίοι και στους δείκτες διαφθοράς να βρισκόμαστε πίσω από την Μποτσουάνα. Ας προχωρήσουμε για την ανατροπή με το εθνικό νόμισμα, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως πολλές άλλες χώρες και αναζητώντας πολυπρόσωπες συμμαχίες και αλλού, στην Κίνα, στις ΗΠΑ, στη Ρωσία. Με νοικοκυροσύνη, με ευθύνη, με ικανή και έντιμη διαχείριση που επιβραβεύει την επιτυχία και τους άξιους και τιμωρεί τους φαύλους, τους πονηρούς και τους ανίκανους. Φαίνεται ότι χρειαζόμασταν το Γερμανό μας. Αλλά όχι τους Γερμανούς.

freepen.gr

Θλιβερής άλγεβρας συνέχεια

Ἀναρτήθηκε στὶς 11 Δεκεμβρίου 2012 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

 

 

 

 

 

 

Rate This

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Τελικά, σε αυτή την χώρα, όσο περισσότερο σκληρά είναι τα μαντάτα τόσο πιο ανόητος θεωρείται ο… αγγελιοφόρος.
Γνωρίζω καλά ότι πολλοί έχουν επενδύσει, ψυχολογικά (και κάποιοι επαγγελματικά), στην επιτυχία του περσινού PSI, της επιμήκυνσης πιο πρόσφατα, της επαναγοράς τώρα, της σούπερ δόσης σε λίγο, και εν γένει σε όλα τα κομπογιαννίτικα γιατροσόφια που σκαρφίζεται η τρόικα, και τα οποία αποδέχονται συλλήβδην οι τρεις τελευταίες κυβερνήσεις.
Δεν με παρεξένευσε, λοιπόν, η διαπόμπευση του τελευταίου μου άρθρου, με τίτλο Η Θλιβερή Άλγεβρα της Επαναγοράς τόσο από κάποιους αναγνώστες όσο και από τον κ. Προκοπάκη.
Σύμφωνα με τους επικριτές, το άρθρο μου βασίζεται σε σφάλματα χαρακτηριζόμενα ως στοιχειώδη ή και χοντροκομμένα με στόχο την «επιβεβαίωση των απόψεών μου» και δείχνοντας έλλειψη σεβασμού προς στην «πραγματικότητα». Ας δούμε ποια είναι αυτά τα «λάθη» ένα προς ένα.
1. Μου καταλογίζεται ότι δεν γνωρίζω απλή αφαίρεση καθώς δεν κατανόησα πως από τα €31 δις που ήταν ο στόχος μείωσης του χρέους, τον οποίο έθεσε το Eurogroup, πρέπει να αφαιρεθούν τα €10 δις που θα κοστίσει η επαναγορά (και τα οποία τα δανειζόμαστε).

2. Ειπώθηκε πως αγνοώ το γεγονός ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχει υπολογιστεί στην βάση κουρέματος των κρατικών ομολόγων της τάξης το 70%, οπότε  επαναγορά που ισοδυναμεί με κούρεμα 65% ισοδυναμεί με κέρδος για τις τράπεζες. Επί πλέον κατηγορούμαι πως όταν μιλώ για νέο κούρεμα των τραπεζών δεν γνωρίζω τι λέω. Συγκεκριμένα, «με τη συμμετοχή στο πρόγραμμα επαναγοράς οι τράπεζες…θα διαγράψουν μονοκονδυλιά από τα βιβλία τους χαρτιά αξίας περίπου €3.5 δις και θα βάλουν στο ταμείο περίπου €5.25 δις. Η υπεραξία των €1.75 δις κάθε άλλο παρά κούρεμα είναι.»

3. Δεν έλαβα υπ’ όψη μου το γεγονός ότι «η ανακεφαλαιοποίηση προβλέπει κίνητρα ώστε το 10% των κεφαλαίων που απαιτούνται να τα τοποθετήσουν ιδιώτες (και να διατηρησουν τον έλεγχο τον τραπεζών)». Και τότε μου τίθεται το αμείλικτο ερώτημα: «Αλλά, κύριε καθηγητά, δεν είναι επιπλέον λεφτά είναι μέρος των 24 δις. Δεν γνωρίζετε ότι όσα περισσότερα κεφάλαια βάλουν οι ιδιώτες αντίστοιχα θα μειωθούν τα χρήματα που θα βάλει το κράτος;»

4. Η εξήγησή μου για τον λόγο που επιλέχθηκε από το Eurogroup η «λύση» της επαναγοράς χρέους, αντί για το κούρεμα που ζητούσε το ΔΝΤ, κρίνεται ως «μια απλουστευτική – και λανθασμένη – περιγραφή της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης, με τους φραγκοφονιάδες λογιστές του Σόιμπλε να κάνουν τους υπολογισμούς και επειδή δήθεν δεν τους βγαίνουν τα νούμερα…»
Έκανα τόσα οφθαλμοφανή λάθη; Τέτοια είναι η μανία μου να υπονομεύσω τις προσπάθειες της χώρας να ορθοποδήσει που χρησιμοποιώ ψευδή στοιχεία και πέφτω σε τραγικά λάθη ώστε να το πετύχω; Ας κρίνει ο αναγνώστης από τις τέσσερεις απαντήσεις στα τέσσερα σημεία πιο πάνω.
1. Το Eurogrpoup μας είπε πως ο στόχος μείωσης για το δημόσιο χρέος είναι €40 δις. Από αυτά τα €2 δις θα προέλθουν από μείωση των επιτοκίων του πρώτου Μνημονίου και άλλα €7 δις από τα κέρδη της ΕΚΤ τα οποία θα μας αποδοθούν. Μένουν άλλα €31 δις τα οποία θα «έσβηνε» η επαναγορά χρέους (καθώς η αναβολή των αποπληρωμών κεφαλαίων και τόκων του Μνημονίου 2 δεν μειώνουν το χρέος). Δεδομένου θα δανειστούμε άλλα €10 δις για αυτό τον σκοπό, η ακαθάριστη μείωση χρέους που απαιτείται, για να πιάσουμε τον στόχο του Eurogroup, ισούται με €41 δις, και η καθαρή με €31 δις. Όπως ακριβώς είχα αναφέρει στο άρθρο μου.

2. Πως ακριβώς είχε υπολογιστεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι άγνωστο και άνευ σημασίας. Όπως και στην περίπτωση της Ισπανίας (όπου οι σοβαροί αναλυτές μιλούν για μια μαύρη τραπεζική τρύπα της τάξης των €130 δις, την ώρα που η ΕΕ απεφάνθη ότι αρκούν… €40 δις), έτσι και στην ελληνική περίπτωση, το ποσό την ανακεφαλαιοποίησης που υπολόγισαν ότι απαιτείται υπολείπεται οικτρά των πραγματικών κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών. Περαιτέρω, το ότι οι ελληνικές τράπεζες υπέστησαν κούρεμα είναι αναμφισβήτητο. Έως σήμερα, χρησιμοποιούσαν τα ομόλογα αυτά ως ενέχυρα για να λαμβάνουν ρευστότητα (μέσω του ελληνικού ELA) από το σύστημα Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών με κούρεμα μόνο 70%. Άρα, τα 15 δις ομολόγων που διαθέτουν τους εξασφάλιζαν ρευστότητα έως και €10,5 δις. Τώρα, η επαναγορά, μην ξεχνάμε, δεν θα τους δώσει ζεστό χρήμα αλλά θα τους αποφέρει ομόλογα του EFSF ονομαστικής αξίας €5,25 τα οποία, όταν τα χρησιμοποιήσουν ως ενέχυρο για παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ θα μεταφραστούν σε ρευστότητα της τάξης των €3,6 δις. Από €10,5 δις σε €3,6 δις. Αν δεν είναι κούρεμα η απομείωση της ονομαστικής αξίας αλλά και της ρευστότητας κατά 65% τότε δεν γνωρίζω τι εστί κούρεμα…

3. Πράγματι, αν οι ιδιώτες πάθουν παραλήρημα αισιοδοξίας και αγοράσουν όλες τις μετοχές που θα εκδώσουν οι τράπεζες, τότε πράγματι το κράτος δεν θα χρειαστεί να δανειστεί εκ μέρους τους. Δυστυχώς, η πιθανότητα να γίνει αυτό είναι ακριβώς μηδέν. Ο μόνος λόγος να έβαζαν το χέρι στην τσέπη οι επενδυτές θα ήταν να πιστέψουν ότι (α) οι τράπεζες έχουν ήδη εξασφαλίσει ικανά κεφάλαια και (β) το κράτος, στο οποίο βασίζονται, έχει θέσει το χρέος του σε βιώσιμη πορεία. Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο. Οπότε, εκτός θέματος κι αυτή η κριτική.

4. Τι να πω; Πραγματικά σηκώνω τα χέρια ψηλά μπροστά σε τέτοια «κριτική». Εδώ οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της γερμανικής κυβέρνησης παραδέχονται πως, την ώρα που ο κ. Schauble ήταν έτοιμος να υποκύψει στις πιέσεις της κας Lagarde, και του ΔΝΤ, για κούρεμα των δανείων της Ευρώπης προς την Ελλάδα, δέχθηκε τηλεφώνημα από το Βερολίνο που του «μήνυσε» πως οι βουλευτές του CSU (του Βαυαρικού υπερσυνητηρητικού κόμματος, τον ηγέτη του οποίου μόλις επισκέφτηκε ο κ. Σαμαράς) και του FDP θα καταψήφιζαν. Έτσι, επιλέχθηκε η μη-λύση της επαναγοράς του χρέους ως ένα άλλοθι, το οποίο όλοι αναγνωρίζουν ως θλιβερό υποκατάστατο του κουρέματος, για να μην «σπάσει» η τρόικα στα δύο. Δυστυχώς, μόνο στην χώρα μας (ακόμα και εδώ στο protagon) συναντούμε βασιλικότερους του βασιλέως υπερασπιστές της ανοησίας αυτής.

Πριν χρόνια, ο (τότε) Αυστραλός πρωθυπουργός Paul Keating δέχθηκε φραστική επίθεση στην Βουλή από αντιπολιτευόμενο αρχηγό κόμματος που τον κατηγόρησε ότι πρόσφατη ομιλία του επί θεμάτων της οικονομίας έσφυζε από χοντροκομμένα λάθη, ανακριβή στοιχεία και ύποπτα κίνητρα. Αφού άκουσε υπομονετικά τον κόλαφο των κατηγοριών εναντίον του, σηκώθηκε στο βήμα, κοίταξε τον προεδρεύοντα, και είπε: «Κύριε Πρόεδρε, την ώρα που μιλούσε ο συνάδελφος ένιωθα σαν να προσπαθεί να με κατασπαράξει ένα υγρό μαρούλι». Και ξανακάθησε στην θέση του! Δεν ξέρω γιατί αλλά, την ώρα που έγραφα το παρόν άρθρο-απάντηση, μου ήρθε εκείνη η στιγμή κατά νου.
ΥΓ. Ο κ. Προκοπάκης πρωτοασχολήθηκε μαζί μου τον Ιουνιο του 2011, τότε που προσπάθησε να «αποδομήσει» την προσομοίωση χρέους που είχαμε κάνει με τους συναδέλφους μου του Παρατηρητηρίου Κρίσης του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ και, συγκεκριμένα, την πρόβλεψή μου ότι το δημόσιο χρεός, και με το PSI, θα ετίθετο σε εκρηκτική πορεία. Η «πραγματικότητα», που θεωρεί ότι διαστρεβλώνω, δυστυχώς με επιβεβαίωσε. Ελπίζω αυτή την φορά, με την επαναγορά χρέους, να επιβεβαιώσει εκείνον. Δυστυχώς για όλους μας, άλλη μια φορά, δεν θα το κάνει.

Τι έχει το δολάριο και δεν έχει το ευρώ;;;

Ἀναρτήθηκε στὶς 13 Δεκεμβρίου 2012 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

 

 

 

 

 

 

Rate This

Το ευρώ φιλοδοξούσε να δώσει την ευρωπαϊκή απάντηση στην παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου. Σχεδόν 13 χρόνια μετά την καθιέρωσή του, το κοινό νόμισμα της Ευρώπης αντιμετωπίζεται με δυσπιστία. Δικαίως;

Ο δημοσιονομικός πόλεμος μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών στις ΗΠΑ…

συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, παρά τις συμβιβαστικές προσπάθειες που καταβάλλονται από στελέχη των δύο κομμάτων. Εάν αυτές δεν καρποφορήσουν, τότε τίθενται αυτόματα σε ισχύ περικοπές ύψους 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Στην περίπτωση αυτή είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο πως η αμερικανική οικονομία θα εισέλθει σε μια μακρά περίοδο ύφεσης. Αυτός ο κίνδυνος οδηγεί με τη σειρά του σε διολίσθηση της ισοτιμίας του δολαρίου έναντι του ευρώ.

Πίσω από το δολάριο βρίσκεται μια ισχυρή κεντρική κυβέρνηση

Κανείς, ωστόσο, δεν αμφισβητεί την ύπαρξη και την κυριαρχία του αμερικανικού νομίσματος. Το δολάριο παραμένει αυτό που είναι. Δυστυχώς, δεν ισχύει το ίδιο για το ευρώ. Μολονότι ο κίνδυνος κατάρρευσης της ευρωζώνης απετράπη προσωρινά με την παρέμβαση της ΕΚΤ, οι αγορές δεν θεωρούν το ευρώ πραγματικά «ασφαλές νόμισμα». Άλλωστε και ο ίδιος ο ΟΟΣΑ έχει τις αμφιβολίες του. Τι είναι λοιπόν αυτό που έχει το δολάριο και δεν έχει το ευρώ; «Πολλά» απαντά ο Άχιμ Βάμπαχ. Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου της Κολωνίας παραπέμπει κατ` αρχήν στο γεγονός ότι πίσω από το δολάριο βρίσκεται μια ισχυρή κεντρική κυβέρνηση και διευκρινίζει: «Ένα μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού το διαχειρίζεται η Ουάσιγκτον και όχι οι ομόσπονδες Πολιτείες».

Tο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν προσαρμόστηκε στην νομισματική ένωση

Αντίθετα, η ΕΕ δεν είναι -ακόμη τουλάχιστον- Πολιτική Ένωση. Ο προϋπολογισμός όλης της ΕΕ αντιστοιχεί στο 1% του ΑΕΠ των χωρών μελών. Μάλιστα, η ίδια η ευρωζώνη δεν έχει καν δικό της προϋπολογισμό

Η υψηλή αλληλοεξάρτηση ευρωπαϊκών τραπεζών και εθνικών κρατών θεωρείται η αχίλλειος πτέρνα του ευρώ. Τα παραδείγματα της Ιρλανδίας και της Ισπανίας είναι χαρακτηριστικά. Πρόκειται για ένα από τα «κατασκευαστικά σφάλματα» του ευρώ το γεγονός ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν προσαρμόστηκε στην νομισματική ένωση, θα πει ο οικονομολόγος Κλέμενς Φουστ. «Θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί στις συνθήκες το ενδεχόμενο πτώχευσης μιας χώρας σε μια νομισματική ένωση, όπως επίσης και το «κούρεμα» του χρέους της. Και για να μπορεί να γίνει αυτό, θα πρέπει οι τράπεζες να είναι εύρωστες προκειμένου να αντέξουν ενδεχόμενο κούρεμα. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να έχουν υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια».

Στις ΗΠΑ είναι μικρός ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης

Στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν τράπεζες που να είναι εξαρτημένες από τις Πολιτείες, υπενθυμίζει ο Άχιμ Βάμπαχ και εξηγεί: «Εάν πτωχεύσει η Καλιφόρνια, οι πολίτες δεν ανησυχούν για τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, καθώς αυτοί δεν βρίσκονται υπό την ευθύνη της τράπεζας της Καλιφόρνιας αλλά των Ηνωμένων Πολιτειών»

Το γεγονός αυτό ερμηνεύει και τον περιορισμένο κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης από Πολιτεία σε Πολιτεία. Αντίθετα, στην ευρωζώνη, η ελληνική κρίση απειλεί όλες τις χώρες-μέλη. Για τον λόγο αυτόν, άλλωστε, η ρήτρα του no bail out έμεινε στα χαρτιά και δεν ελήφθη ποτέ σοβαρά υπόψη από τις αγορές.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες ισχύουν κανόνες που διασφαλίζουν την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους των Πολιτειών, οι οποίοι αποτρέπουν την εκτύπωση νέου χρήματος. Τέτοιοι μηχανισμοί-clearing δεν προβλέπονται από τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Το γεγονός αυτό προκάλεσε μεγάλες ανισορροπίες μεταξύ των 17 κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης. Ενδεικτικό του προβλήματος είναι το γεγονός ότι οι απαιτήσεις της γερμανικής Bundesbank από τις κεντρικές τράπεζες των χωρών της κρίσης αυξάνονται μηνιαίως κατά περίπου 30 δις. ευρώ. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του οικονομικού ινστιτούτου IfO, Χανς Βέρνερ Ζιν αυτού του είδους τα «Target δάνεια» συνιστούν καλυμμένα πακέτα στήριξης των υπερχρεωμένων χωρών.

Η ΕΚΤ δεν είναι μια αυτόνομη κεντρική τράπεζα

Παρά λοιπόν τι καλές προθέσεις του Μάριο Ντράγκι, η ΕΚΤ δεν έχει την ισχύ της fed ούτε την ισχύ της Τράπεζας της Αγγλίας. Η ΕΚΤ δεν είναι σε θέση να παίρνει άμεσες αποφάσεις για να προστατεύσει το ευρώ. Και αυτή είναι σημαντικότερη διαφορά μεταξύ του δολαρίου και του κοινού νομίσματος των Ευρωπαίων. Και όπως λέει ο οικονομολόγος Ντέιβιντ Μαρς: «Μπορεί η εντολή της να έχει αναβαθμιστεί, ωστόσο, η ΕΚΤ παραμένει ένας ομοσπονδιακός θεσμός που στηρίζεται σε 17 κεντρικές τράπεζες. Δεν είναι μα αυτόνομη κεντρική τράπεζα. Και για τον λόγο αυτόν το ευρώ παραμένει εύθραυστο».

Zhang Danhong/Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος

dw.de

ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ

Τρίτη, 27 Νοεμβρίου 2012

Πότε θα πάψουν να επιλέγουν οι Έλληνες την ατομική και συλλογική αυτοκτονία, από την υγιή αντίδραση, καθώς επίσης την υποταγή και την υποτέλεια, από την εθνική κυριαρχία, την ελευθερία, την τιμή και την υπερηφάνεια τους;

Βασίλης Βιλιάρδος  

“Το ΔΝΤ, στην περίπτωση της Ελλάδας, παρομοιάζεται με έναν γιατρό, η (σωστή) διάγνωση του οποίου για τον ασθενή του είναι πως πάσχει από υπόταση (ύφεση). Εν τούτοις, παρά το ότι γνωρίζει ακριβώς την ασθένεια, του γράφει μία συνταγή αγοράς φαρμάκων, για την αντιμετώπιση της πίεσης.

Παραδόξως όλοι οι υπόλοιποι γιατροί (ΕΚΤ, Γερμανία κλπ.), οι οποίοι συμμετέχουν στην εξέταση του ασθενούς, συμφωνούν τόσο με τη διάγνωση, όσο και με τη συνταγή(!). Το γεγονός αυτό οδηγεί τους ουδέτερους παρατηρητές στο συμπέρασμα ότι, ο σκοπός της σύσκεψης των γιατρών δεν είναι η θεραπεία, όπως ήθελαν να πιστεύουν, αλλά ο μαρτυρικός, επώδυνος θάνατος του ασθενούς”.

Άρθρο

«Διασώθηκε η Ελλάδα με τις αποφάσεις της χθεσινής σύσκεψης;», αναρωτιέται εύλογα κανείς. «Θεωρητικά ίσως…..πρακτικά όμως πρόκειται για μία ακόμη καθυστέρηση της χρεοκοπίας, για μία επόμενη, οδυνηρή πράξη στο ελληνικό δράμα», θα ήταν η απάντηση οποιουδήποτε προσπαθούσε να κατανοήσει επακριβώς, όλα όσα ανακοινώθηκαν μετά τη σύσκεψη – ειδικά όσον αφορά τις επιφυλάξεις του ΔΝΤ, σε σχέση με την καταβολή της δόσης εκ μέρους του, «όταν και εάν στεφθεί με επιτυχία το πρόγραμμα επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, σε τιμές που δεν θα υπερβαίνουν το 35% της ονομαστικής τους αξίας».

Στα πλαίσια αυτά, οφείλει να αναφέρει κανείς τους μέχρι σήμερα δανειστές της Ελλάδας (μη συμπεριλαμβανομένων των δανείων για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών), έτσι ώστε να έχει μία καλύτερη εικόνα των αποφάσεων που την αφορούν – για τις χθεσινές ασκήσεις επί χάρτου καλύτερα του περιπλανώμενου Ευρωθίασου ή, διαφορετικά, για το «μάθημα κολύμβησης στην ξηρά».

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Ανάλυση συνολικού δανεισμού της Ελλάδας, ύψους 304 δις €

Δανειστές	Ποσά σε δις €
Ιδιώτες	63,00
Λοιποί πιστωτές	47,00
Διμερή δάνεια των χωρών της Ευρωζώνης	53,00
ΔΝΤ	22,00
EFSF	74,00
EKT	45,00
Σύνολα	303,00

Οι αποφάσεις τώρα είναι οι εξής:

(α) Μείωση του επιτοκίου στα διμερή δάνεια, στα 53 δις € λοιπόν, από euribor συν 1,5% μέχρι τώρα, σε euribor συν 0,9% στη συνέχεια και μετά, εάν η Ελλάδα βέβαια πετύχει πρωτογενή (προ τοκοχρεολυσίων) πλεονάσματα, τουλάχιστον 4,5% του ΑΕΠ της, σε euribor συν 0,5%.

Τα αποτελέσματα αυτού του «μέτρου» είναι προφανώς μη μετρήσιμα σήμερα – γεγονός που δεν θα μείνει αναπάντητο από τις αγορές. Εκτός αυτού, το πώς θα πραγματοποιηθεί το θαύμα των πλεονασμάτων, εν μέσω μίας καταστροφικής ύφεσης, εγκληματικής ανεργίας, μαζικής χρεοκοπίας των επιχειρήσεων κλπ., είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο να το αντιληφθούμε.

(β)  Ο χρόνος αποπληρωμής του δανείου από το EFSF, των 74 δις € δηλαδή, διπλασιάζεται - από τα 15 έτη μέχρι σήμερα στα 30, όπου στα δέκα πρώτα χρόνια η Ελλάδα δεν θα πληρώνει τόκους.

(γ)  Η Ελληνική κυβέρνηση θα προσφέρει 0,35 σεντς ανά ένα ευρώ ονομαστικής αξίας, για την επαναγορά ομολόγων από τους ιδιώτες – πιθανότατα από αυτούς που κατέχουν τα 63 δις €.

Με τον τρόπο αυτό και υπό την προϋπόθεση ότι θα το αποδεχθούν οι ιδιοκτήτες των ομολόγων, η Ελλάδα θα εξοικονομήσει περί τα 41 δις € - αν και δεν είναι καθόλου εμφανές από πού θα χρηματοδοτήσει η χώρα μας τα 22 δις € που απαιτούνται. Εκτός αυτού, γιατί ανακοινώνονται δημόσια τέτοιες προθέσεις, οι οποίες συνήθως αυξάνουν την τιμή των ομολόγων; Είναι αλήθεια τόσο ανόητοι οι Ευρωπαίοι ή μήπως έχουν κάτι άλλο στο νου τους;

(δ)  Οι κεντρικές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης παραιτούνται από τα κέρδη της ΕΚΤ, τα οποία προέρχονται από την αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, ονομαστικής αξίας 45 δις €, στη δευτερογενή διαπραγμάτευση – τα κέρδη αυτά υπολογίζονται στα 11 δις €. 

Συμπερασματικά, πρόκειται ξανά για ημίμετρα, ενώ δεν αποφασίσθηκε μία δεύτερη διαγραφή του χρέους από τον κρατικό τομέα (OSI), όπως ήθελε το ΔΝΤ  – επειδή οι επιπτώσεις για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης θα ήταν μεγάλες, όπως επίσης για τον εγχώριο και διεθνή τραπεζικό τομέα.

Κατά την άποψη μας λοιπόν, πρόκειται για μία επόμενη συνέχεια της ελληνικής τραγωδίας – αν και, εάν υπήρχε πολιτική βούληση, η Ελλάδα θα μπορούσε να διασωθεί, χωρίς να επιβαρυνθούν καθόλου οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι.

Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο (J.Berger), θα έπρεπε κανείς να αναδιαρθρώσει απλά τα υφιστάμενα χρέη, με τη βοήθεια της ΕΚΤ – για παράδειγμα, με την έκδοση «Evergreen Bonds» (ομόλογα μεγάλης χρονικής διάρκειας εκ μέρους της ΕΚΤ, με κυμαινόμενο επιτόκιο, άτοκα για τα πρώτα χρόνια) ή με «Zero-coupon Bonds» (μη πληρωμή τόκων για τα παλαιά χρέη, για μεγάλο χρονικό διάστημα). 

Προφανώς τότε και μόνο τότε θα μπορούσε η πατρίδα μας να εφαρμόσει κάποια αναπτυξιακή πολιτική, δανειζόμενη βιώσιμα από τις αγορές και ξεφεύγοντας από την ύφεση – κάτι που όμως θα την ανεξαρτητοποιούσε από την Τρόικα, από τη Γερμανία καλύτερα, η οποία φυσικά δεν θα το επιθυμούσε καθόλου.

Δυστυχώς, η πρόθεση των «συνδίκων πτώχευσης» παραμένει να μην είναι άλλη, από τη λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας των Ελλήνων, για την εξόφληση των χρεών της χώρας τους – γεγονός που τεκμηριώνεται επίσης από τον «ελεγχόμενο λογαριασμό», στον οποίο θα κατατίθενται τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων, καθώς επίσης τα πρωτογενή πλεονάσματα (ακόμη και αν διατηρείται στην ΤτΕ, αφού δεν μας ανήκει).

Ολοκληρώνοντας, είναι εμφανές πως δεν υπάρχει πολιτική βούληση για την επίλυση της ελληνικής κρίσης – γεγονός που υποχρεώνει πάρα πολλούς να αναρωτιούνται, «για πόσο χρονικό διάστημα ακόμη θα ανέχονται οι Έλληνες αυτό το κυνικό και μακάβριο παιχνίδι εις βάρος τους;».

«Πότε θα τελειώσει η υπομονή των Ελλήνων; Όταν η ανεργία φτάσει στο 35% ή στο 50%; Μέχρι πότε θα υπερισχύει η απόφαση τους για παραμονή στην Ευρωζώνη, όλων των άλλων δεινών που τη συνοδεύουν; Μήπως μέχρι εκείνη τη στιγμή, κατά την οποία τα μέτρα της Τρόικας θα ξεπεράσουν σε σκληρότητα, το χάος και την οδύνη που θα συνόδευαν την επιστροφή τους στη δραχμή;»

«Πότε θα καταλάβουν πως οδηγούνται στο ικρίωμα χωρίς να φέρνουν την παραμικρή αντίσταση;», συνεχίζουν να αναρωτιούνται, «Πότε θα κατανοήσουν πως απλά καθυστερείται η χρεοκοπία τους, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στην απόλυτη καταστροφή, σαν τη στυμμένη λεμονόκουπα;»

«Πότε θα πάψουν να επιλέγουν την ατομική και συλλογική αυτοκτονία από την υγιή αντίδραση, καθώς επίσης την υποταγή και την υποτέλεια, από την εθνική κυριαρχία, την ελευθερία και την υπερηφάνεια τους;»

Βασίλης Βιλιάρδος  (copyright)

Αθήνα, 27. Νοεμβρίου 2012

                                      

Ο κ. Β.Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος (μακροοικονομία), συγγραφέας, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.