Ομολογώ πως δεν έχω υπόψη μου άλλη περίπτωση οικονομολόγου που τα
άρθρα του να αναπαράγονται από πολλά site αλλά το σπουδαιότερο να έχουν
αναγνωσιμότητα στο αποκαλούμενο «πλατύ κοινό» (συνήθως διαβάζονται από
τους «ειδικούς»). Αυτό βέβαια, αγαπητέ Γιάννη, αποδεικνύει με έμμεσο
έστω τρόπο πως οι Έλληνες αγωνιούν αλλά και διψούν για κάτι άλλο εκτός
των τετριμμένων (και κατά βάση ηλίθιων), «αναλύσεων» του τύπου: «κακά
τα μέτρα αλλά αναγκαία» (πχ. του οικονομολόγου πρωθυπουργού μας στη
ΔΕΘ).
Φίλτατε Γιάννη, σχετικά με τα δύο τελευταία συνεχόμενα άρθρα σου
«Αναμένοντας τον κ. Draghi» (5/9) και «Ο κ. Draghi μίλησε» (7/9), να μου
επιτρέψεις να ανακατέψω λίγο την «τράπουλα». Παραθέτω κάποια
δεδομένα μιας και δεν είναι όλοι «Βαρουφάκηδες».
Α. Ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης κεφαλαίων είναι η Γερμανία (άλλωστε μαζί
με Ολλανδία και Λουξεμβούργο είναι οι μόνες πλεονασματικές χώρες). Τα
κεφάλαια που έχουν δανείσει οι Γερμανοί (Δημόσιο, Τράπεζες και
επιχειρήσεις) στον «κακό» νότο είναι τα παρακάτω (τα ποσά είναι σε δις €
και τα έχω στρογγυλέψει).
Δημόσιο | Τράπεζες | Επιχειρήσεις | Σύνολο | |
Ισπανία | 21 | 63 | 64 | 148 |
Ιταλία | 40 | 48 | 46 | 134 |
Πορτογαλία | 6 | 13 | 10 | 29 |
Ελλάδα | 18 | 3 | 8 | 29 |
Τα 4 «γουρουνάκια» λοιπόν χρωστούν 340 δις €. Η υπόλοιπη Ευρώπη
χρωστά άλλα 1080 δις €. Συνολικά δηλαδή η Ευρώπη χρωστά 1420 δις € (1,42
τρις €). Αν μάλιστα προσθέσει κανείς και τα κεφάλαια επενδυτικών και
κερδοσκοπικών funds που είναι τοποθετημένα σε ομόλογα χωρών της Ευρώπης
και είναι γερμανικά, τότε το παραπάνω ποσό αυξάνει ακόμα περισσότερο.
[Παρενθετικά σημειώνω πως τα δανεικά χρήματα είναι εικονικό χρήμα ή μιας και ζούμε στην εποχή των computers ηλεκτρονικό χρήμα. Γι’ αυτό άλλωστε ο μεγάλος έρωτας των τραπεζών είναι το Fiat money
(Fiat στα λατινικά σημαίνει δημιουργώ). Ενδεικτικά η Deutsche Bank με
ίδια κεφάλαια 36 δις € έχει σύνολο ισολογισμού 1500 δις € (1,5 τρις €
!!). Δηλαδή έχει πολλαπλασιαστή 42 (περίπου). Βεβαία και οι απλοί
πολίτες όταν δανείζονται ή κόβουν επιταγές ή χρησιμοποιούν
κάρτες, δημιουργούν εικονικό χρήμα. Όμως υπάρχουν δύο τεράστιες
διαφορές. Η ποσοτική διαφορά είναι ότι κανείς δεν
μπορεί να δανειστεί 42 φορές τα δικά του χρήματα (Πχ. με 100.000 € να
δανειστεί 4.200.000 €). Το σημαντικότερο όμως είναι η τεράστια ποιοτική διαφορά. Αν
ο απλός πολίτης κάνει λάθος εκτιμήσεις ή υπολογισμούς ή κάτι
στραβώσει (πχ. κρίση), θα χάσει το σπίτι του ή την επιχείρησή
του (και αν έχει κι επιταγές πιθανόν να καταλήξει στη φυλακή). Επιπλέον θασυνεχίσει να χρωστά τα δανεικά μέχρι δευτέρας παρουσίας
κι αυτός κι οι κληρονόμοι του [1]. Στις τράπεζες δεν τρέχει τίποτα.
Έρχεται το κρατικό ιππικό και καθαρίζει (εννοείται με χρήματα των απλών
πολιτών)].
Β. Στο σύστημα Target II της ευρωζώνης η εικόνα δανειστών και οφειλετών είναι: (Αύγουστος του 2012, τα ποσά σε δις €).
ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ | ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ | |||
Γερμανία | 727 | Ισπανία | 423 | |
Ολλανδία | 124 | Ιταλία | 28 | |
Λουξεμβούργο | 123 | Ελλάδα | 105 | |
Φιλλανδία | 59 | Ιρλανδία | 103 | |
Πορτογαλία | 74 | |||
Βέλγιο | 41 | |||
Αυστρία | 38 | |||
…. | ||||
κλπ |
Παρατηρήσεις
(β1) Επειδή κάποιοι, δικαίως, εκπλήσσονται με τα +123 δις ευρώ
του Λουξεμβούργου, σημειώνω πως τα ποσά του Λουξεμβούργου ουσιαστικά
είναι κι αυτά γερμανικά. (Το Λουξεμβούργου είναι ο φορολογικός
παράδεισος των Γερμανών). Θυμίζω πως πρόεδρός του είναι
ο Jean Claude Juncker (και από το 2004 είναι ο ημιμόνιμος Πρόεδρος της
ομάδας των Υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης).
(β2) Από τον πίνακα αυτό προκύπτει πως η ΕΚΤ (με κατατιθέμενα
κεφάλαια 10,76 δις και ισολογισμό 3 τρις) χρωστά στη Γερμανία 727 δις
(και συνολικά 1034 δις). Ποσά βέβαια που τα χρωστούν στην ΕΚΤ, οι
κεντρικές τράπεζες των άλλων χωρών.
Βαράτε με κι ας κλαίω
Έρχομαι στις αποφάσεις που υποτίθεται ΔΕΝ ήθελαν οι Γερμανοί μέχρι
χθες. Αρχικά θυμίζω πως το μεσημέρι ο Draghi ανακοίνωσε την απόφαση της
ΕΚΤ και το βράδυ (της ίδιας μέρας) βραβεύτηκε από τον Σόϊμπλε που
στην βράβευση είπε: «“Όταν έχουμε τέτοιους ανθρώπους στην Ευρώπη, οι
οποίοι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους με τέτοιο παραδειγματικό τρόπο,
τότε δεν φοβάμαι για τη σταθερότητα του Ευρώ» (Die Welt). Πάμε παρακάτω.
Ο κ. Draghi αποφάσισε την χωρίς όριο (η ακριβής φράση του
ήταν: No quantitative limits) αγορά ομολόγων των χωρών του νότου. Όμως
αυτά τα ομόλογα (ουσιαστικά Ισπανίας, Ιταλίας και ίσως αύριο και
Γαλλίας) θα είναι περιουσιακά στοιχεία της ΕΚΤ. Δηλαδή ουσιαστικά της Γερμανίας (βεβαίως έμμεσα). Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά η Γερμανία θα έχει δικαιώματα στις χώρες που χρωστούν.
Άμεσα στην ΕΚΤ και μέσω αυτής, έμμεσα, στις χώρες που χρωστούν.
Εννοείται πως ανάλογα δικαιώματα έχουν στις χώρες της ευρωζώνης οι
τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και επιχειρήσεις της
Γερμανίας (βλέπε πίνακα στο Α).
Ποια ήταν μέχρι χτες η πολιτική και δημοσιονομική γραμμή των Γερμανών
άρα και της ευρωζώνης; Οι (περιβόητες) αγορές θα υποχρεώνουν τις κακές
χώρες και τις κυβερνήσεις τους να κάνουν δημοσιονομική εξυγίανση
παίρνοντας τα κατάλληλα προς τούτο μέτρα. Πώς θα το κάνουν αυτό οι
αγορές; Πολύ απλά με την πίεση που θαασκούν στα spreads των κρατικών
ομολόγων. Κοντολογίς, οι αγορές θα συνετίζουν τις κυβερνήσεις. Ο Draghi όμως μίλησε, όπως λέει και ο Βαρουφάκης, και πλέον η ΕΚΤ θα συνετίζει τις αγορές
με οποιοδήποτε κόστος και έτσι θα προστατεύει τα κράτη και τις
κυβερνήσεις. (Το άλλο με τον Τοτό ήδη το ξέρετε). Έθεσε βέβαια και
κάποιους όρους.
Η αγορά των ομολόγων από την ΕΚΤ θα γίνεται (από τη δευτερογενή αγορά) μόνο αν η χώρα υπάγεται στο μηχανισμό EFSF
(πρόεδρος ο γερμανός T. Wieser και διευθύνων σύμβουλος
ο γερμανός K. Regling) ή το διάδοχο μηχανισμό ESM (γερμανική διοίκηση
και εδώ) και εφαρμόζει τις προβλεπόμενες μεταρρυθμίσεις. Θα μπαίνουν
δηλαδή σε ειδικό πρόγραμμα αποτοξίνωσης (πχ για την Ελλάδα να
σταματήσουν οι Έλληνες να πίνουν ούζα). Δηλαδή οι
κυβερνήσεις θα δεσμεύονται με έναMoU (μνημόνιο) και αν σταματούν
τις μεταρρυθμίσεις τότε και η ΕΚΤ θα σταματά τις αγορές ομολόγων οπότε
οι αγορές θα αναλαμβάνουν δράση και θα τιμωρούν. Έτσι αν αύριο γίνουν
(και φυσικά θα γίνουν) εκλογές σε κάποια χώρα, πχ Ελλάδα, Ιταλία,
Ισπανία ή Πορτογαλία και η νέα κυβέρνηση αρνηθεί να σφάξει (ή μάλλον να
συνεχίζει να σφάζει) το λαό της, τότε η ΕΚΤ θα την αφήσει βορά στις
αγορές. Αν τώρα αυτό δεν είναι εκβιασμός τότε τι είναι και τι νόημα
έχουν οι εκλογές; Πρακτικά Ισπανοί και Ιταλοί (και όποιοι άλλοι
αύριο) θα πρέπει να δεχθούν εποπτεία των εθνικών τους προϋπολογισμών
(στα πρότυπα ΔΝΤ και Ελλάδας). Ποιος θα ασκεί την εποπτεία και θα
χαράζει πολιτικές δίνοντας τις κατευθυντήριες γραμμές; Μα
φυσικά οι Βρυξέλλες και η Φρανκφούρτη. Δηλαδή με απλά ελληνικά οι
Γερμανοί. Αν πάλι αυτό δεν είναι ταπείνωση και απροκάλυπτη απώλεια εθνικής κυριαρχίας τότε τι είναι;
Σημειώνω ακόμα το εξής κουφό. Στο ESM που θα έχει κεφάλαια 700 δις
συμμετέχουν η Ιταλία (με 18%) και η Ισπανία (με 12%). Δηλαδή η Ιταλία θα
βάλει 126 δις (το 18% των 700 δις) και η Ισπανία 64 δις (το 12% των 700
δις). Που θα βρουν (οι χρεωμένοι) Ιταλοί και Ισπανοί αυτά
τα τεράστια ποσά για να συμμετάσχουν, ένας «θεός» το ξέρει. Αν
τελικά δεν συμμετάσχουν (που μάλλον είναι το πιθανότερο) ή συμμετάσχουν
με δανεικά, το ESM θα είναι κυριολεκτικά γερμανικό.
Τα ομόλογα που θα αγοράζει η ΕΚΤ θα έχουν διάρκεια ανάλογη με αυτή
που «τρέχει» παράλληλα προς τις τράπεζες με τα LTROs. Δηλαδή μέχρι τρία
χρόνια. Θεωρητικά το διάστημα αυτό είναι αρκετό για να επιβληθούν οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις.
Ποιες μεταρρυθμίσεις; Μα αυτές που γίνονται και στη χώρα μας (για το
καλό μας). Διάλυση κοινωνικού κράτους και εργασιακών σχέσεων, πετσόκομμα
μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα κρατικής και ιδιωτικής περιουσίας
κλπ. Η διάρκεια των 1 – 3 ετών έχει όμως μια πολύ σημαντική παράμετρο. Περιορίζει το χρόνο αποπληρωμής της Γερμανίας στα τρία χρόνια.
Η ΕΚΤ παραιτείται, για τις αγορές του νέου προγράμματος, από το
δικαίωμα «πρώτης διασφάλισης» (σε σχέση με ιδιώτες κατόχους κρατικών
ομολόγων). Δηλαδή σε περίπτωση «κουρέματος» (haircut) χρέους ή αδυναμίας
αποπληρωμής (πτώχευση) η ΕΚΤ στο μέλλον θα δέχεται και ζημιές των
ομολόγων που θα αγοράζει. Αν τώρασας πω ότι και αυτό είναι κουστουμάκι
κομμένο και ραμμένο για τη Γερμανία θα εκπλαγείτε; Αν πράγματι στο
μέλλον κάποια ομόλογα κουρευτούν ή υπάρξει αδυναμία αποπληρωμής τους
ποιος θα έχει ζημιά; Θα μου πείτε η ΕΚΤ. Σωστό. Άρα όλες οι χώρες της
ευρωζώνης μαζί και η Γερμανία συμπληρώνω εγώ. Η ζημιά όμως για τη
Γερμανία θα είναι μόνο κατά το ποσοστό συμμετοχής της στη ΕΚΤ που
είναι 18,94% και όχι 100% αν χρεοκοπούσε μια χώρα οφειλέτης της. Δηλαδή
με την απόφασηDraghi η Γερμανία, ακόμα και στη χειρότερη των
περιπτώσεων, έχει εξασφαλίσει το 81,06% των χρημάτων της περιορίζοντας
τη ζημιά της στο 18,94%. Ουσιαστικά κάνει διάχυση (διασπορά) κινδύνου.
Επιγραμματικά
Η Γερμανία, δηλαδή ο κύριος δανειστής της Ευρωζώνης (βλέπε πίνακες),
εξασφαλίζει τα χρήματά της από την ΕΚΤ η οποία ΕΚΤ είναι οικονομικά
εξαρτημένη απ’ αυτήν (τη Γερμανία). Εξασφαλίζει εποπτεία και κυριαρχικά
δικαιώματα στους οφειλέτες της ΕΚΤ. Αύριο θα ανταλλάσσει τις απαιτήσεις
της με περιουσιακά στοιχεία των κρατών οφειλετών της και θα επεμβαίνει
κυριαρχικά στα κράτη αυτά για την είσπραξη τους. Αν όλα αυτά σας
θυμίζουν προτεκτοράτα, δεν έχετε άδικο. Κοντολογίς η Γερμανία εφαρμόζει
κατά γράμμα μια παλιά ρήση (και διαχρονική αλήθεια) του M.A. Rothschild: «Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του».
Το συμπέρασμα του Βαρουφάκη είναι πως: «ο Πρόεδρος της ΕΚΤ μόλις εισήλθε σε ένα αδιέξοδο … Η Κρίση τον ανάγκασε
σε αγορές ομολόγων επειδή η Περιφέρεια «αυτονομήθηκε» λόγω της
ασύμμετρης ύφεσης που την πλήττει και η οποία ανεβάζει τα επιτόκια
δανεισμού των επιχειρήσεων στην Περιφέρεια την ώρα που τα ρίχνει στην
Γερμανία. Για αυτό αρχίζει αγορές ομολόγων της Περιφέρειας. Για να κλείσει αυτή την ψαλίδα» (Οι
υπογραμμίσεις δικές μου). Ναι Γιάννη μου. Τον πήρε ο πόνος τον Draghi
αν ο φαρμακοποιός της γειτονιά σου δανείζεται με 10% (αν βρει να
δανειστεί) και ο γερμανός φαρμακοποιός με 1%. Το ίδιο για την
όποια μικρή, μεσαία ήμεγάλη επιχείρηση (που για τα δεδομένα
της Γερμανίας, κι όχι μόνο, είναι «περίπτερο»).
Ο κ. Draghi «μόλις έλαβε μία απόφαση με ουσιώδεις επιπτώσεις στους Γερμανούς φορολογούμενους» μας λέει ο Gideon Rachman στους Financial Times (11/9/12).
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Bundesbank που αυθημερόν έβγαλε ανακοίνωση στην οποία μας λέει πως τα σχέδια της ΕΚΤ «ισοδυναμούν με χρηματοδότηση κυβερνήσεων τυπώνοντας χρήμα» και «αναδιανέμουν σημαντικούς κινδύνους σε φορολογούμενους πολλών χωρών». Αφήνει
δε να εννοηθεί πως η πρωτοβουλία της ΕΚΤκαι του Draghi είναι παράνομη
και επικίνδυνη και πως οι Γερμανοί φορολογούμενοι ούτε λίγο ούτε
πολύ θα πληρώσουν τη λυπητερή. Ο Jens Weidmann επικεφαλής
τηςBundesbank στην ΕΚΤ, που έχει μόνο μία ψήφο όπως άλλωστε και όλοι οι
άλλοι κεντρικοί τραπεζίτες [2], ήταν ο μόνος που ψήφισε κατά του
προγράμματος αγοράς ομολόγων. (Απορούν ακόμα κάποιοι γιατί στη
Γερμανία αριστεροί και δεξιοί συμφωνούν ότι η λιτότητα
στον κακό Νότο και τα «γουρούνια» πρέπει να είναι το τίμημα των
πακέτων «στήριξης»;)
Δεν θα συνεχίσω σήμερα. Σε επόμενο άρθρο (προαναγγέλλω τον
τίτλο: «Γράμμα στο Βαρουφάκη») θα αναφερθώ αναλυτικά. Επί του παρόντος
να βάλω ένα πρόχειρο διαγώνισμα.
Διαγώνισμα.
Ποιο από τα αναφερόμενα πρόσωπα είπε:
(Ι) «Η Νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας ανάμεσα σε
όλους τους λαούς της θα βρει ταχέως αυξανόμενη ευημερία όταν τα εθνικά
οικονομικά σύνορα παραμεριστούν»
(α) Ο Σόϊμπλε (β) Ο Μπαρόζο (γ) Άλλος
(ΙΙ) «… να επανοργανώσει την Ευρώπη γκρεμίζοντας τα σύνορα που ακόμα χωρίζουν τους ευρωπαϊκούς λαούς. Είμαι πεπεισμένος ότι σε 50 χρόνια ο κόσμος δεν θα σκέφτεται πλέον με όρους χωρών»
(α) Ο Βίλλυ Μπραντ (β) Ο Χέλμουτ Κολ (γ) Άλλος
(ΙΙΙ) «Η διαίρεση της Ευρώπης σε μικρές εθνικές οικονομίες και
συστήματα επικοινωνίας είναι εκτός χρόνου. Όχι πια διαβατήρια και βίζες.
Η ενοποίηση της Ευρώπης αποδεικνύεται ως μια αναπόφευκτη εξέλιξη»
(α) Ο Κ. Καραμανλής (β) Ο Ζισκάρ Ντ’ Εστέν (γ) Άλλος
Για να μην σας έχω σε αγωνία η σωστή απάντηση και στις τρεις είναι η (γ).
Συγκεκριμένα:
Στο (Ι) : Arthur Seuss Inquart διοικητή της κατεχόμενης από τους ναζί Ολλανδίας (το 1940).
Στο (ΙI) : Joseph Goebbels Υπουργός Προπαγάνδας της Χιτλερικής Γερμανίας (11/9/40)
Στο (III) : Carl Megerie Αξιωματούχος του Υπουργείου Προπαγάνδας του Ράιχ (το 1941).
Τρεις προσφορές σε όσους απάντησαν σωστά.
- «Η αταξία των μικρών εθνών πρέπει να εξουδετερωθεί. Η προσπάθεια της Γερμανίας αποσκοπεί στη δημιουργία της Ενωμένης Ευρώπης» Adolf Hitler το 1943.
- Τον Ιούνιο του 1940 ο Hermann Goering (στρατάρχης του Ράιχ,
υπουργός Πολεμικής Αεροπορίας και δεύτερος στην ιεραρχία της Χιτλερικής
Γερμανίας), διέταξε την εκπόνηση σχεδίου με σκοπό: (1) Να καθιερωθούν
σταθερές και αμετάκλητες ισοτιμίες στα νομίσματα των ευρωπαϊκών χωρών.
(2) Να αρθούν οι τελωνειακοί δασμοί ανάμεσα στις κατεχόμενες χώρες και
το «Μείζων Γερμανικό Ράιχ». Τη διαταγή του στρατάρχη υλοποίησαν
(τότε στα χαρτιά, σήμερα …) ο οικονομολόγος του Ράιχ, CarlClodius και ο
πρεσβευτής του Ράιχ, Ritter σε κείμενο που προέβλεπαν: Τελωνειακή,
οικονομική και νομισματική ένωση των χωρών της Ευρώπης.
- Tο 1944 τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στο πολεμικό μέτωπο. Η
ήτα για τους διορατικούς γερμανούς ήταν θέμα χρόνου. Σύμφωνα με την
έκθεση EW-Pa 128 τηςΥπηρεσίας Πληροφοριών του Αμερικανικού Στρατού,
έκθεση που είναι γνωστή ως «The Red House Report», κορυφαία μέλη της
βιομηχανικής και τραπεζικής ελίτ της Γερμανίας συγκεντρώθηκαν (10
Αυγούστου 1944) στο ξενοδοχείο Maison Rouge του Στρασβούργου. Εκεί
σχεδίασαν την μακροχρόνια υλοποίηση της τελωνειακής, οικονομικής και
νομισματικής ένωσης των χωρών της Ευρώπης. Ένα «τέταρτο Ράιχ» (μια νέα
γερμανική αυτοκρατορία) που όμως δεν θα ήταν πολιτική/στρατιωτική αλλά
οικονομική.
Θα συμφωνείτε πως ως «θεωρίες συνομωσίας» τα παραπάνω είναι πολύ
καλά. Το δυστύχημα για όλους μας είναι πως όσα συμβαίνουν αργά και
σταθερά στην ΕΕ,κάνουν τις συνθήκες περί ισότιμης συμμετοχής, ισοτιμίας
στη λήψη αποφάσεων, κοινοτικής αλληλεγγύης και άλλες παπαριές να
φαντάζουν ακριβώς ως τέτοιες. Δηλαδή παπαριές. Αντίθετα η Ευρώπη έχει
προ πολλού απαντήσει σε ένα παλιό ερώτημα. Ευρωπαϊκή Γερμανία ή
Γερμανική Ευρώπη; Οπότε …
Γιάννη μου, «ο κ. Draghi μίλησε». Τώρα σε ποια γλώσσα μίλησε, κάνει
νιάου, νιάου. Και δεν είναι μια γάτα που ξέρει γερμανικά αλλά μάλλον μια
Γερμανία που«μιλά χιτλερικά». Γι’ αυτό Γιάννη μου σήμερα και αύριο το μείζον είναι ποια ΕΕ και γενικότερα Ευρώπη; Αν θέλουν να συνεχίσει να υπάρχει ΕΕ γιατί οι λαοί δεν θα ανεχτούν μια παρασιτική τραπεζοκρατία και φεουδαρχικές σχέσεις εξάρτησης και κατοχής. Άλλη Ευρώπη ονειρεύονται. Κοντός ψαλμός αλληλούια ή όπως έλεγε κι ένας καπετάνιος «οι νύχτες είναι γκαστρωμένες».
Χρήστος Γιαννίμπας
[1] Βλέπε άρθρο μου εδώ: http://www.koutipandoras.gr/?p=22804
[2] Υποθέτω θα βγάζει αφρούς από το στόμα κάθε φορά που γίνεται
ψηφοφορία και η ψήφος του μετράει όσο και της Ελλάδας ή της Μάλτας,
της Σλοβενίας κλπ.Kalo kuragio κύριε Weidmann. Οσονούπω θα διορθωθεί
αυτή η παραφωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου