Ο Μάρκ Γουάισμπροτ στο in.gr
- Ο Μαρκ Γουάισμπροτ είναι συστηματικός επικριτής της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ευρωζώνη
Αθήνα
Την
παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για τη μείωση του
κόστους δανεισμού της Ισπανίας και της Ιταλίας, την εγκατάλειψη της
γερμανικής λιτότητας και του Δημοσιονομικού Συμφώνου της ΕΕ και την
ανάληψη δράσης από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) για να
περιοριστεί η κρίση στην Ευρωζώνη προτείνει ο γνωστός Αμερικανός
οικονομολόγος Μαρκ Γουάισμπροτ σε συνέντευξη που παραχώρησε στο in.gr.
Ο Γουάισμπροτ, αρθρογράφος του Guardian και ιδιαίτερα διάσημος στις ΗΠΑ για τις αναλύσεις του σχετικά με την οικονομία της Αργεντινής, είναι διευθυντής του Κέντρου για την Οικονομική και Πολιτική Έρευνα (Center for Economic and Policy Research - CEPR) στην Ουάσινγκτον και συστηματικός επικριτής της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ευρωζώνη.
ΕP: Η κρίση στην Ευρωζώνη διαχέεται και οι επενδυτές εγκαταλείπουν μεγάλες οικονομίες που μέχρι πρόσφατα τις θεωρούσαμε υγιείς όπως αυτές της Ιταλίας και της Ισπανίας. Πώς κατά την άποψή σας μπορεί να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη;
ΑΠ: Σε πρώτη φάση προέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να παρέμβει ξεκάθαρα και αποφασιστικά για τη σταθεροποίηση των αγορών ομολόγων σε Ισπανία και Ιταλία μειώνοντας τα επιτόκια δανεισμού των δυο αυτών χωρών. Εν συνεχεία θα πρέπει να ακολουθήσει την ίδια τακτική και στις άλλες ασθενείς οικονομίες της Ευρωζώνης. Σε δεύτερη φάση οι ευρωπαϊκές αρχές θα πρέπει να αναθεωρήσουν την ακολουθούμενη πολιτική και να εστιάσουν στην προώθηση της ανάπτυξης στην Ευρωζώνη εγκαταλείποντας την λιτότητα. Αυτά θα ήταν μια καλή αρχή για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης.
ΕP: Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρωζώνη να αναπτύξει μακρο - προληπτική πολιτική, συγκεκριμένα εργαλεία προληπτικής φύσης με σκοπό τον περιορισμό της συσσώρευσης του συστημικού κινδύνου στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Συμφωνείτε με την άποψη αυτή;
ΑΠ: Αδιαμφισβήτητα αυτό θα ήταν σωστό. Αλλά σήμερα προέχει η αντιμετώπιση της κρίσης που σοβεί και της διογκούμενης ύφεσης. Αυτά τώρα είναι πολύ πιο σημαντικά. Επίσης θεωρώ πως με βάσει τα σημερινά δείγματα γραφής στην ΕΕ η όποια μακρο - προληπτική πολιτική δεν θα βοηθούσε, εάν βασιζόταν σε σύσφιγξη της δημοσιονομικής πολιτικής, όπως το περιβόητο Δημοσιονομικό Σύμφωνο που υπεγράφη το περασμένο Δεκέμβριο. Αυτό θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
ΕP: Από την απάντηση σας συμπεραίνω πως είστε επικριτικός απέναντι στις πολιτικές λιτότητας που έχει εφαρμόσει το ΔΝΤ στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη. Υπήρξαν τελικά παραλήψεις και καθυστερήσεις στις πολιτικές που εφάρμοσε η τρόικα;
ΑΠ: Δεν νομίζω πως πρέπει να μιλάμε για καθυστερήσεις. Οι ευθύνες είναι μεγαλύτερες. Η τρόικα πίεσε την Ελλάδα και την οδήγησε σε μια βαθιά ύφεση που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Το ΔΝΤ φυσικά μετέχει στην τρόικα, αλλά η λήψη αποφάσεων γίνεται κυρίως από την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και αυτοί οι θεσμοί πιστεύω πως έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση.
ΕP: Προ ημερών το Κέντρο για την Οικονομική και Πολιτική Έρευνα (CEPR) του οποίου προΐστασθε ζήτησε την ανάληψη δράσης από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ για να περιοριστεί η κρίση της Ευρωζώνης. Μάλιστα, χρησιμοποιήσατε και σκληρούς χαρακτηρισμούς κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη στάση της και τις επιπτώσεις των αποφάσεών της.
ΑΠ: Η ΕΚΤ έχει παίξει ένα τρομερά επιζήμιο ρόλο. Ως CEPR τον χαρακτηρίσαμε ως απερίσκεπτο και θεωρούμε πως ευθύνεται για την επιδείνωση της κρίσης. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε να βάλει ένα τέλος στην οξεία αυτή κρίση, παρεμβαίνοντας στην ισπανική αγορά ομολόγων όπως έπραξε κατά το παρελθόν. Αλλά μέχρι στιγμής αρνείται να το πράξει. Αυτό που είπαμε είναι ότι κάποιοι στην Φρανκφούρτη φέρονται να πιστεύουν πως οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ μειώνουν το κίνητρο κυβερνήσεων όπως της Ισπανίας και της Ιταλίας να δράσουν από μόνες τους για να περιορίσουν τα ελλείμματα τους. Η άρνηση της ΕΚΤ να ενεργεί, για πολιτικούς λόγους, είναι απερίσκεπτη και ασυγχώρητη. Δεδομένου ότι η κρίση στην Ευρωζώνη επηρεάζει τις ΗΠΑ ζητήσαμε από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Fed) να παρέμβει στα πλαίσια της εντολής της και να δράσει.
ΕP: Πως θα μπορούσε να δράσει η Fed;
ΑΠ: Σύμφωνα με πληροφορίες η Fed εξετάζει επί του παρόντος ένα πρόσθετο πακέτο ποσοτικής χαλάρωσης στις ΗΠΑ εκτιμώμενου ύψους 700 δισ. δολαρίων. Το ποσό που απαιτείται για ενδεχόμενη παρέμβαση στην ισπανική αγορά ομολόγων θα είναι ένα μικρό κλάσμα των 700 δισ. δολαρίων, και, ενδεχομένως, να έχει μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο στην οικονομία των ΗΠΑ. Αντίστοιχες ενέργειες στο παρελθόν έχουν καταδείξει πως οι ιδιώτες επενδυτές θα ακολουθούσαν πίσω από την Fed και θα αγόραζαν ισπανικά ομόλογα. Επιπλέον, η παρέμβαση αυτή δεν θα έχει κόστος για τον φορολογούμενο στις ΗΠΑ, καθώς η Fed απλά θα επενδύσει μέρος των διαθέσιμων της στο εξωτερικό.
ΕP: Η παρέμβαση αυτή δεν θα ενίσχυε το ευρώ; Για να το θέσω διαφορετικά. Το ευρώ έχει υποτιμηθεί πάνω από 10% τους τελευταίους μήνες σε σχέση με το δολάριο. Δεν συμφέρει την Ευρωζώνη το φθηνό ευρώ;
ΑΠ: Αναμφισβήτητα η πτώση του ευρώ βοηθά την Ευρώπη. Προσωπικά πιστεύω πως η υποτίμηση του νομίσματος δεν αρκεί για να ενισχύσει την ανάπτυξη όταν η δημοσιονομική πολιτική πηγαίνει προς λάθος κατεύθυνση, κάτι που ισχύει στην περίπτωση της Ευρωζώνης.
ΕP: Τι σας ανησυχεί περισσότερο στην τρέχουσα φάση της οικονομικής κρίσης;
ΑΠ: Αυτό που σήμερα με κάνει να αισθάνομαι πραγματικά ανήσυχος είναι η κακή διαχείριση της κρίσης της Ευρωζώνης από την ΕΚΤ και τους συμμάχους της. Πιστεύω ότι η διαχείριση αυτή αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια οικονομία.
Συνέντευξη: Θανάσης Κουκάκης
Ο Γουάισμπροτ, αρθρογράφος του Guardian και ιδιαίτερα διάσημος στις ΗΠΑ για τις αναλύσεις του σχετικά με την οικονομία της Αργεντινής, είναι διευθυντής του Κέντρου για την Οικονομική και Πολιτική Έρευνα (Center for Economic and Policy Research - CEPR) στην Ουάσινγκτον και συστηματικός επικριτής της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ευρωζώνη.
ΕP: Η κρίση στην Ευρωζώνη διαχέεται και οι επενδυτές εγκαταλείπουν μεγάλες οικονομίες που μέχρι πρόσφατα τις θεωρούσαμε υγιείς όπως αυτές της Ιταλίας και της Ισπανίας. Πώς κατά την άποψή σας μπορεί να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη;
ΑΠ: Σε πρώτη φάση προέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να παρέμβει ξεκάθαρα και αποφασιστικά για τη σταθεροποίηση των αγορών ομολόγων σε Ισπανία και Ιταλία μειώνοντας τα επιτόκια δανεισμού των δυο αυτών χωρών. Εν συνεχεία θα πρέπει να ακολουθήσει την ίδια τακτική και στις άλλες ασθενείς οικονομίες της Ευρωζώνης. Σε δεύτερη φάση οι ευρωπαϊκές αρχές θα πρέπει να αναθεωρήσουν την ακολουθούμενη πολιτική και να εστιάσουν στην προώθηση της ανάπτυξης στην Ευρωζώνη εγκαταλείποντας την λιτότητα. Αυτά θα ήταν μια καλή αρχή για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης.
ΕP: Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρωζώνη να αναπτύξει μακρο - προληπτική πολιτική, συγκεκριμένα εργαλεία προληπτικής φύσης με σκοπό τον περιορισμό της συσσώρευσης του συστημικού κινδύνου στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Συμφωνείτε με την άποψη αυτή;
ΑΠ: Αδιαμφισβήτητα αυτό θα ήταν σωστό. Αλλά σήμερα προέχει η αντιμετώπιση της κρίσης που σοβεί και της διογκούμενης ύφεσης. Αυτά τώρα είναι πολύ πιο σημαντικά. Επίσης θεωρώ πως με βάσει τα σημερινά δείγματα γραφής στην ΕΕ η όποια μακρο - προληπτική πολιτική δεν θα βοηθούσε, εάν βασιζόταν σε σύσφιγξη της δημοσιονομικής πολιτικής, όπως το περιβόητο Δημοσιονομικό Σύμφωνο που υπεγράφη το περασμένο Δεκέμβριο. Αυτό θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
ΕP: Από την απάντηση σας συμπεραίνω πως είστε επικριτικός απέναντι στις πολιτικές λιτότητας που έχει εφαρμόσει το ΔΝΤ στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη. Υπήρξαν τελικά παραλήψεις και καθυστερήσεις στις πολιτικές που εφάρμοσε η τρόικα;
ΑΠ: Δεν νομίζω πως πρέπει να μιλάμε για καθυστερήσεις. Οι ευθύνες είναι μεγαλύτερες. Η τρόικα πίεσε την Ελλάδα και την οδήγησε σε μια βαθιά ύφεση που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Το ΔΝΤ φυσικά μετέχει στην τρόικα, αλλά η λήψη αποφάσεων γίνεται κυρίως από την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και αυτοί οι θεσμοί πιστεύω πως έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση.
ΕP: Προ ημερών το Κέντρο για την Οικονομική και Πολιτική Έρευνα (CEPR) του οποίου προΐστασθε ζήτησε την ανάληψη δράσης από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ για να περιοριστεί η κρίση της Ευρωζώνης. Μάλιστα, χρησιμοποιήσατε και σκληρούς χαρακτηρισμούς κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη στάση της και τις επιπτώσεις των αποφάσεών της.
ΑΠ: Η ΕΚΤ έχει παίξει ένα τρομερά επιζήμιο ρόλο. Ως CEPR τον χαρακτηρίσαμε ως απερίσκεπτο και θεωρούμε πως ευθύνεται για την επιδείνωση της κρίσης. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε να βάλει ένα τέλος στην οξεία αυτή κρίση, παρεμβαίνοντας στην ισπανική αγορά ομολόγων όπως έπραξε κατά το παρελθόν. Αλλά μέχρι στιγμής αρνείται να το πράξει. Αυτό που είπαμε είναι ότι κάποιοι στην Φρανκφούρτη φέρονται να πιστεύουν πως οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ μειώνουν το κίνητρο κυβερνήσεων όπως της Ισπανίας και της Ιταλίας να δράσουν από μόνες τους για να περιορίσουν τα ελλείμματα τους. Η άρνηση της ΕΚΤ να ενεργεί, για πολιτικούς λόγους, είναι απερίσκεπτη και ασυγχώρητη. Δεδομένου ότι η κρίση στην Ευρωζώνη επηρεάζει τις ΗΠΑ ζητήσαμε από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Fed) να παρέμβει στα πλαίσια της εντολής της και να δράσει.
ΕP: Πως θα μπορούσε να δράσει η Fed;
ΑΠ: Σύμφωνα με πληροφορίες η Fed εξετάζει επί του παρόντος ένα πρόσθετο πακέτο ποσοτικής χαλάρωσης στις ΗΠΑ εκτιμώμενου ύψους 700 δισ. δολαρίων. Το ποσό που απαιτείται για ενδεχόμενη παρέμβαση στην ισπανική αγορά ομολόγων θα είναι ένα μικρό κλάσμα των 700 δισ. δολαρίων, και, ενδεχομένως, να έχει μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο στην οικονομία των ΗΠΑ. Αντίστοιχες ενέργειες στο παρελθόν έχουν καταδείξει πως οι ιδιώτες επενδυτές θα ακολουθούσαν πίσω από την Fed και θα αγόραζαν ισπανικά ομόλογα. Επιπλέον, η παρέμβαση αυτή δεν θα έχει κόστος για τον φορολογούμενο στις ΗΠΑ, καθώς η Fed απλά θα επενδύσει μέρος των διαθέσιμων της στο εξωτερικό.
ΕP: Η παρέμβαση αυτή δεν θα ενίσχυε το ευρώ; Για να το θέσω διαφορετικά. Το ευρώ έχει υποτιμηθεί πάνω από 10% τους τελευταίους μήνες σε σχέση με το δολάριο. Δεν συμφέρει την Ευρωζώνη το φθηνό ευρώ;
ΑΠ: Αναμφισβήτητα η πτώση του ευρώ βοηθά την Ευρώπη. Προσωπικά πιστεύω πως η υποτίμηση του νομίσματος δεν αρκεί για να ενισχύσει την ανάπτυξη όταν η δημοσιονομική πολιτική πηγαίνει προς λάθος κατεύθυνση, κάτι που ισχύει στην περίπτωση της Ευρωζώνης.
ΕP: Τι σας ανησυχεί περισσότερο στην τρέχουσα φάση της οικονομικής κρίσης;
ΑΠ: Αυτό που σήμερα με κάνει να αισθάνομαι πραγματικά ανήσυχος είναι η κακή διαχείριση της κρίσης της Ευρωζώνης από την ΕΚΤ και τους συμμάχους της. Πιστεύω ότι η διαχείριση αυτή αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια οικονομία.
Συνέντευξη: Θανάσης Κουκάκης
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου